Serbia-Montenegro-Croatia-Bosnia-Slovenia
Serbia I.
28-04-2013
Departure at 8 am from Lavrio. Following the usual route for us - Elefsina, Thebes, Livadia, Bralo - we managed ατ 12 am- to be in Damasta's hot spring. After an hour of relaxation in the pool, we moved to the Thermopylae Park (next to the waterfall) for sunrise and high temperatures for lunch and Siesta under the shade of pine trees and away from the hustle and bustle. (recommended). Afternoon we started for the Evzones. Through Domokou, Farsala, peripheral Larissa and avoiding all tolls- we are allergic- we managed to cross the Greek side of the border at 9 pm. I would say a good time as the plan was to spend the night at the Duty-Free shops' secured parking lot and leaving for a transit pass through the Skopje FYROM or whatever ...
29-04-2013 to “Kopaonik”
Breakfast, a delightful cup of coffee, the well-deserved morning stroll of Hara, and border pass to N. Macedonia without any car check-in except the papers- half-opened eyes for us and them... Around 10.30 we arrived in Serbia with no problems. The policeman just checking my passport, not believing I was travelling alone he took a look at the car - in the toilet - the customs officer was not at all concerned when I told him I was going to Poland.
The state of roads now.
All of FYROM from border to border is crossed by a two-lane freeway with a bar. Some kilometres even have no eye contact with oncoming vehicles. The only bad thing is that the right lane is almost obsolete from the grooves of the lorry almost all the way through, and the frequent patches and roadblocks cancel it off as a freeway…
I did not meet any of the police blocks. Tolls 4 did not exceed 5 €. Note the first 5 € should be paper money - they do not accept coins. The first few kilometres to Serbia is a huge construction site.
Litre price of Diesel in Serbia 1,35~ 1,45€…
This until the first junction with Leskovac. There begins a beautiful motorway - tolls, about 3 € - to Nis (for me) since I had to go east, southeast to Prokuplje to "the city of the devil."
www.djavoljavaros.com
A miniature of the "chimneys" of Cappadocia in the middle of nowhere with one of the worst roads to date.
The same and worse was the road to Novi Pazar where GPS was taking me through Kosovo... I understood it when I arrived at the border - a kind of - and I had to turn back. After 70 kilometres back to the right path and the ascent to the amazing ski resort of “Kopaonik” in 2000m, where we stayed overnight in absolutely secure parking - under the protection of the police - out of season you see…
30-04-2013 at Novi Pazar
nothing extraordinary just a Muslim enclave living in Serbia...Continuing on a wonderful but catastrophic for the car ride we arrived at the beautiful “Uzice”.
Parking at the garden of a CS friend's house
From 01 till 08-04-2013 “Uzice”
Here was the appointment with the rest. We had five wonderful days with day trips around. amidst amazing nature. Hills, rivers, museum villages.
Zivolitsa Festival (local raki-for free) and we celebrated together, first-time Resurrection and Easter according to Serbian customs, which are no different from ours. The trip will continue to Montenegro on Wednesday morning. The Serbs, good people, hospitable and like us. it is declining like in Greece (with half prices except, gasoline/oil)!
But since I was scared for the free camping in Croatia, I try to do a little research.
So I found these unreal...
Litre price of Diesel in Serbia 1,35~ 1,45€…
This until the first junction with Leskovac. There begins a beautiful motorway - tolls, about 3 € - to Nis (for me) since I had to go east, southeast to Prokuplje to "the city of the devil."
www.djavoljavaros.com
A miniature of the "chimneys" of Cappadocia in the middle of nowhere with one of the worst roads to date.
The same and worse was the road to Novi Pazar where GPS was taking me through Kosovo... I understood it when I arrived at the border - a kind of - and I had to turn back. After 70 kilometres back to the right path and the ascent to the amazing ski resort of “Kopaonik” in 2000m, where we stayed overnight in absolutely secure parking - under the protection of the police - out of season you see…
30-04-2013 at Novi Pazar
nothing extraordinary just a Muslim enclave living in Serbia...Continuing on a wonderful but catastrophic for the car ride we arrived at the beautiful “Uzice”.
Parking at the garden of a CS friend's house
From 01 till 08-04-2013 “Uzice”
Here was the appointment with the rest. We had five wonderful days with day trips around. amidst amazing nature. Hills, rivers, museum villages.
Zivolitsa Festival (local raki-for free) and we celebrated together, first-time Resurrection and Easter according to Serbian customs, which are no different from ours. The trip will continue to Montenegro on Wednesday morning. The Serbs, good people, hospitable and like us. it is declining like in Greece (with half prices except, gasoline/oil)!
But since I was scared for the free camping in Croatia, I try to do a little research.
So I found these unreal...
http://autocamp-preluk.com/
and unfortunately, it's not the only campsite where ...
with parity 1€=7,56
IV,V,X VI,IX VII,VIII
Adults 29,00 39,00 49,00
Dog 31,00 40,00 45,00
Camper 35,00 42,00 72,00
5,18€ me 5,29€ the dog!!! 5,55€ the camper ! and about 2€ taxis...
which is not funny!
Our Croatian friends need group psychotherapy...
So I decide, not to underestimate my intelligence, to try the free camping and let it cost me something over 50 € fine - to see if it's true - with tables inside and no awnings of course...
Well, not fear a dog to pay more than me ...
and unfortunately, it's not the only campsite where ...
with parity 1€=7,56
IV,V,X VI,IX VII,VIII
Adults 29,00 39,00 49,00
Dog 31,00 40,00 45,00
Camper 35,00 42,00 72,00
5,18€ me 5,29€ the dog!!! 5,55€ the camper ! and about 2€ taxis...
which is not funny!
Our Croatian friends need group psychotherapy...
So I decide, not to underestimate my intelligence, to try the free camping and let it cost me something over 50 € fine - to see if it's true - with tables inside and no awnings of course...
Well, not fear a dog to pay more than me ...
09/05/2013 Μontenegro
Yesterday, a departure from Uzice with the best impressions of the family that hosted us in their yard and not only. under a drizzle all the way and amazing spring scenery. something like the Greek mountain villages except lots of running water, young people, farmland, live and different house architecture.
We managed to be early at the border - a kiosk - with Montenegro. Only "have a nice trip" in the Serbian site. Opposite a small queue, 5 cars, 25 minutes ...
The customs man probably by curiosity asked to see the car - inside and in the garage- then he asked for the price of the car and he left whispering and shaking his head, wishing us a safe trip…
The landscape does not change at all, not even the architecture. It makes sense since it is essentially the same country.
Oil fell to 1.22 euros per litre
Going first to Durmitor National Park at the urging of a friend, George (Koukos), since the trip was planned according to his printed article - which I carry with me - in the magazine. Although not necessarily in the same order.
The route up by the river Tara Gorge from the bridge at PlJvja was magnificent!!!
Zabljak is a small village, a small town with a small main square and that's it. But it is the gateway to an incredibly beautiful park and a ski resort. Out of season at this time, abandoned hotels or closed. Relative loneliness everywhere. Cafes, restaurants, campsites. You see the winter, the skiing season is over for this year and the summers season- rafting, hiking, horse riding and more- haven't started yet.
I checked all three nearby campsites - unacceptable, description elsewhere - in what I stayed, I paid 2 € per person + 2 € motorhomes + 2 € electricity. Free WiFi
The taxi to the village centre costs 2 €. I stayed also today because of the wonderful weather. As you will see in the photos.
I tried to follow the path suggested by George Koukos in the article (Trsa-Plvrine) from the end of the lifts but I came back after climbing 2000 meters! Continuing downhill on the other side and parallel to the Tara Gorge the road seemed more and more abandoned I cut branches, moved rocks (!) I don't give up. I drove on small waterfalls on the edge of the canyon and decided to head back to the first turning point ... After a few kilometres, a plateau was found, where I managed to manoeuvre with 8 manoeuvres!
I know I'm disappointing you but I went crazy thinking that if the road was blogged somewhere, I would have to come back kilometres with the revers... I was angry where I didn't make it, I discussed it with the camping reception where I was informed that the road is closed by snow from Trsa and beyond and will open in late June. You had to see my satanic smile ...
Lake Crno now, completely different in the sunlight, was worth the 3 € entrance. But not the 3 € for parking when the camping is 2 €... So I park for free 100 meters further there ...
The route up by the river Tara Gorge from the bridge at PlJvja was magnificent!!!
Zabljak is a small village, a small town with a small main square and that's it. But it is the gateway to an incredibly beautiful park and a ski resort. Out of season at this time, abandoned hotels or closed. Relative loneliness everywhere. Cafes, restaurants, campsites. You see the winter, the skiing season is over for this year and the summers season- rafting, hiking, horse riding and more- haven't started yet.
I checked all three nearby campsites - unacceptable, description elsewhere - in what I stayed, I paid 2 € per person + 2 € motorhomes + 2 € electricity. Free WiFi
The taxi to the village centre costs 2 €. I stayed also today because of the wonderful weather. As you will see in the photos.
I tried to follow the path suggested by George Koukos in the article (Trsa-Plvrine) from the end of the lifts but I came back after climbing 2000 meters! Continuing downhill on the other side and parallel to the Tara Gorge the road seemed more and more abandoned I cut branches, moved rocks (!) I don't give up. I drove on small waterfalls on the edge of the canyon and decided to head back to the first turning point ... After a few kilometres, a plateau was found, where I managed to manoeuvre with 8 manoeuvres!
I know I'm disappointing you but I went crazy thinking that if the road was blogged somewhere, I would have to come back kilometres with the revers... I was angry where I didn't make it, I discussed it with the camping reception where I was informed that the road is closed by snow from Trsa and beyond and will open in late June. You had to see my satanic smile ...
Lake Crno now, completely different in the sunlight, was worth the 3 € entrance. But not the 3 € for parking when the camping is 2 €... So I park for free 100 meters further there ...
With these and that and a good internet connection back at campsite I had the opportunity to update the route...
Tomorrow morning we will leave for the other park "Biogkradska Gora" although the meteorologists give terrible weather for the area...
The weather in Greece is unforgettable.
1/05/2013 Day 3 at Montenegro
We started from Zalibor to Viprazar. An incredibly beautiful route especially from the bridge at PlJvja and downhill almost to Podgorica. Going down or rather going up the canyon of river Tara on our left - good for me, because I could admire and take pictures while driving - up to Mojkovac
Shortly after, I entered the Biogradska Park in order to spend the night at the lake, always following George's (Koukos) trek. Unfortunately, the free camping next to the restaurant no longer exists… Some kind of receptionist came to the park - and informed me that yes the parking is free but overnight it would cost me 12.5 €. I told him "thank you I wouldn't get it", I hand lunch after siesta and I continued for Viprazar.
It is a small village, with the main road, 500 meters long and two bridges one new and one old. A square and a small port. It's like a little island of 10 acres. This is where the lake tours are arranged. 10 € per person with the group. But there was no group, so with a couple of Germans, we booked a private boat for 20 € per person…
Upon entering Viprazar I was approached by a nice guy - Marko - from the restaurant, Hotel Pelikan, to indicate to me a free camping site (there I met a nice couple of centuries-old Germans with their van.
Due to the late hour, it was decided to go to the lake the next day. After an excellent dinner, but not cheap - something like a slice of stuffed pork - it was so thin that it was folded in two, cabbage and 1 kilo of bulk wine.17,5€.
I enjoyed a light sleep - with earplugs - because of the incredible noise from frogs and a god knows what else
Tomorrow morning we will leave for the other park "Biogkradska Gora" although the meteorologists give terrible weather for the area...
The weather in Greece is unforgettable.
1/05/2013 Day 3 at Montenegro
We started from Zalibor to Viprazar. An incredibly beautiful route especially from the bridge at PlJvja and downhill almost to Podgorica. Going down or rather going up the canyon of river Tara on our left - good for me, because I could admire and take pictures while driving - up to Mojkovac
Shortly after, I entered the Biogradska Park in order to spend the night at the lake, always following George's (Koukos) trek. Unfortunately, the free camping next to the restaurant no longer exists… Some kind of receptionist came to the park - and informed me that yes the parking is free but overnight it would cost me 12.5 €. I told him "thank you I wouldn't get it", I hand lunch after siesta and I continued for Viprazar.
It is a small village, with the main road, 500 meters long and two bridges one new and one old. A square and a small port. It's like a little island of 10 acres. This is where the lake tours are arranged. 10 € per person with the group. But there was no group, so with a couple of Germans, we booked a private boat for 20 € per person…
Upon entering Viprazar I was approached by a nice guy - Marko - from the restaurant, Hotel Pelikan, to indicate to me a free camping site (there I met a nice couple of centuries-old Germans with their van.
Due to the late hour, it was decided to go to the lake the next day. After an excellent dinner, but not cheap - something like a slice of stuffed pork - it was so thin that it was folded in two, cabbage and 1 kilo of bulk wine.17,5€.
I enjoyed a light sleep - with earplugs - because of the incredible noise from frogs and a god knows what else
12/05/2013
The sail at the lake was not bad, although Kerkini was more interesting - because of the number of birds and buffalos - here only a few Cormorants and something smaller white made it honour us to be there. more photos from the lake to the next post ...
anyone who is interested in the map routes - in detail - by GPS, kilometres, speed, altitude. They are posted on the right map in good detail, as are many of my previous routes to the page:
http://www.everytrail.com/profile.php?user_id=12619/
Για το τωρινό ταξίδι έχουμε και λέμε:
1. FYROM to Kopeonik, Serbia
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=2131837
2. Kopaonik to Uzice
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=2131845
3. Uzice to Zabljak
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=2131850
4. Around Zabliak
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=2131851
5. Zabljak to Viprazar
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=2131862
6. Viprazar to Budva
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=2131867
7. Budva to Centinje
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=2131868
8. Centinje to Lovcen and back to Budva
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=2131872
13/05/2013 “Budva”
Departure after Hata's ride and my coffee to “Budva” around 7:30. The shortest route through the tunnel (5 €) to “Bar” was rejected, not for cost but for sightseeing reasons.
More kilometres and more turns, but you see the lake from above and a view at the Adriatic like from a plane. You go up to 650 meters. The 44 kilometres of the relatively good road went at 1:30 hour!!! With an average speed of 31 kilometres per hour…The first impression of the coastal despair rebuilding everywhere huge contractions...We skipped "Petrovac" as uninteresting and get down for a visit to the private island of "Sveti Stefan" according to George's voyage.
Departure after Hata's ride and my coffee to “Budva” around 7:30. The shortest route through the tunnel (5 €) to “Bar” was rejected, not for cost but for sightseeing reasons.
More kilometres and more turns, but you see the lake from above and a view at the Adriatic like from a plane. You go up to 650 meters. The 44 kilometres of the relatively good road went at 1:30 hour!!! With an average speed of 31 kilometres per hour…The first impression of the coastal despair rebuilding everywhere huge contractions...We skipped "Petrovac" as uninteresting and get down for a visit to the private island of "Sveti Stefan" according to George's voyage.
10 € per hour !!!
Well, not10 e per hour George - you're writing 5e - but what year did you go? despite my ideological objections for the privacy of the large real estate. Private islands, private forests and pastures...
in a viewpoint, we admired it from above, from the terrace of a cafe, espresso (1 €) and we enjoy it more…
Finally, we arrived at “Budva” around 10 am at the worst hour probably to find parking somewhere near the old town, 1 € per hour on the side of the road with a ticket, if not- blocking wheels and penalty 40€. But still, you do not find a space for the 7m camper...
because of that, it was decided to make first the visit to the historic capital "Sentinje", only 38 km from the "Lovcen" National Park but 20 km and to return to "Budva" for a tour and overnight stay. Good road to "Sentinje" where we arrived in an hour. by a safe average speed of 35.8 km / h. A small town, flat - we cycled - and quite interesting.
Parking details (reserved) 5 € per hour or 20 € 24h…If you go for a stroll around the place you will still find yourself free staying for the night ... But what to do over there when "Budva" is so close. After the tour, a tender meal - soup and stuffed tomato, yes soup - 4 € and a short siesta we started for the park and the monument “Njegosev” at 1,657m where according to George (Koukos) I would have a panoramic view almost all of Montenegro. Through a relatively narrow road - we manoeuvred at a junction with two- not so large buses - and travelled 1:10 minutes with the stunning average speed of 18km per hour to a plateau - thankfully - at 1,504 altitudes. Road closed because of the snow-covered!!!
So we got frustrated...
on the way back, we check out the only place anyone could stay overnight. Something like a "rebirth" centre with lots of barbecues and tables but very little parking space. maybe the wilderness - there are wolves out there- may be the 5c too and “Budva” so near, we didn't stay.
So back to "Budva" where we arrived around 7:30 pm.
Parking details.
To my good luck, I watched next to a half-finished hotel - the highest point at the entry of "Budva" from the south, an earthen alley where park the workers at the beach kiosks. So I parked there until 11 pm and later moved to a safer area 300m next to taxis - empty roads - where I paid 2 € in the morning to avoid running from 7 am. The beach in front of me in Alana, in front of the city, does not worth much.
I took photos of the empty streets and closed shops at the old castle-town and moved back to the famous "free" altar. The castle-town is beautiful, restored but also very touristy, there is no ground floor that is not a boutique (clothes, shoes. Jewellery, souvenir bar, pub, restaurant…So I'll stay here tonight.
I do manage it, I'm "online" at the restaurant. The offer of the day, soup, something like meat roll and cabbage salad 6.50 € ...Beer in the big glass 2,50 €T The castle-town of "Budva" at dusk
and in the morning with the dew
Well, not10 e per hour George - you're writing 5e - but what year did you go? despite my ideological objections for the privacy of the large real estate. Private islands, private forests and pastures...
in a viewpoint, we admired it from above, from the terrace of a cafe, espresso (1 €) and we enjoy it more…
Finally, we arrived at “Budva” around 10 am at the worst hour probably to find parking somewhere near the old town, 1 € per hour on the side of the road with a ticket, if not- blocking wheels and penalty 40€. But still, you do not find a space for the 7m camper...
because of that, it was decided to make first the visit to the historic capital "Sentinje", only 38 km from the "Lovcen" National Park but 20 km and to return to "Budva" for a tour and overnight stay. Good road to "Sentinje" where we arrived in an hour. by a safe average speed of 35.8 km / h. A small town, flat - we cycled - and quite interesting.
Parking details (reserved) 5 € per hour or 20 € 24h…If you go for a stroll around the place you will still find yourself free staying for the night ... But what to do over there when "Budva" is so close. After the tour, a tender meal - soup and stuffed tomato, yes soup - 4 € and a short siesta we started for the park and the monument “Njegosev” at 1,657m where according to George (Koukos) I would have a panoramic view almost all of Montenegro. Through a relatively narrow road - we manoeuvred at a junction with two- not so large buses - and travelled 1:10 minutes with the stunning average speed of 18km per hour to a plateau - thankfully - at 1,504 altitudes. Road closed because of the snow-covered!!!
So we got frustrated...
on the way back, we check out the only place anyone could stay overnight. Something like a "rebirth" centre with lots of barbecues and tables but very little parking space. maybe the wilderness - there are wolves out there- may be the 5c too and “Budva” so near, we didn't stay.
So back to "Budva" where we arrived around 7:30 pm.
Parking details.
To my good luck, I watched next to a half-finished hotel - the highest point at the entry of "Budva" from the south, an earthen alley where park the workers at the beach kiosks. So I parked there until 11 pm and later moved to a safer area 300m next to taxis - empty roads - where I paid 2 € in the morning to avoid running from 7 am. The beach in front of me in Alana, in front of the city, does not worth much.
I took photos of the empty streets and closed shops at the old castle-town and moved back to the famous "free" altar. The castle-town is beautiful, restored but also very touristy, there is no ground floor that is not a boutique (clothes, shoes. Jewellery, souvenir bar, pub, restaurant…So I'll stay here tonight.
I do manage it, I'm "online" at the restaurant. The offer of the day, soup, something like meat roll and cabbage salad 6.50 € ...Beer in the big glass 2,50 €T The castle-town of "Budva" at dusk
and in the morning with the dew
5-05-2013 departure 9 am to ”Κotor” via “Τivat”
The tracks are short no ras. We stopped at "Jaz", a beach just outside of "Budva" where the so-called 'Auto camp' as they call it, a kind of camp stopper. The spaces are still grassy, with plenty of AC power in a huge area under tall trees. WC toilets, showers would work ...and prices 3 € motorhomes, 3 + 1 € caravan + car! 3 € per person + 3 € per electricity.Taxi for “Budva” 6 €.
On the beach two-three restaurants and a pizzeria with a "free" overnight parking, toilet for 0.50 €, no shower but laundry 3.5 € washing 6kg - with their own soap...
At 1km a huge and cheap Supermarket, where we renewed our supplies.
Nice little town "Tivat" I found in a small quiet marina - towards the shore- parking long enough for the beast ...
N 42 25.639 E 18 42.100
Stroll through the city and the sophisticated “Montenegro port” marina with paid parking right at the entrance. It has enough shade.
There is no reason to stay overnight at "Tivat" unless you meet a young lady, law student, fluent in English, who not only finds your average life interesting - as a traveller - but insists on inviting you for pizza at night with her company and talk about the twelve Gods and Greek philosophy…
An "Auto-stop" at the entrance to the city was just a sign that drove me to a field without even building anywhere...
06-05-2013 to ” Κotor”
Departure late the next day via "Lepetane" and "Stoliv" to see both "Auto stops" at "Lepetane"
Ν 42 27. 628 Ε 18 46.991
are side by side, the first “Verige” fits 3 motorhomes, it has enough space for tents under vines 6 toilets and 1 yes 1 shower.
The second 'Lovcen' is both a restaurant and a boarding house and is full of old caravan-free space I saw only for one, two motorhomes at the entrance unacceptable toilets but they are building a new complex and will probably prevent the season. Rates for motorhome and 2 persons around 15 € + 2 € tax, with electricity. Right at the door the road to the ferry boats (8 €)
with the noise of the cars all day and an unacceptable beach in front. Not any reason staying there…
I kept going around the peninsula ignoring George's (Koukos) advice that it is almost impossible for large vehicles- and small ones I can say- especially in the summer... You see is a one-lane road. There is an "Auto-stop" in "Stoliv" but no one for information.
Lucky that I didn't meet more than 4X and a product distribution van and proud of my ingenuity to follow the truly beautiful route with the former "fishing villages" and the current restaurant and rooms. I actually landed to reality when I found myself in front of a closed road - due to road works, just a few kilometres before "Kotor". I saw it across… That's why the few cars...
So, return to the junction with the airport for “Kotor” where we arrived at 13:30. In the large guarded parking lot after the first bridge - right next to the castle entrance - 3 € an hour, if anyone is interested…Just 200 m down the second bridge a wonderful huge free parking lot - safe enough for a night out. fool of cars, but all goodies fit, especially in the afternoon... There is also a mini beach right in front. No shadow...
Ν 42 25.646 Ε 18 46.100
If for some reason you do not like it, by going uphill, to the first left-turn (1km) you go down to "Dobroda" Just across the road there is a parking space, but for 2 ~ 3 motorhomes. A one-kilometer seaside road with cafés and restaurants joins this point with the free parking and another 200 meters to the castle entrance.
I stayed for 3 days in Kotor. The first one was a few drops of rain all day, the second we were awakened by heavy rain and fog almost in the city... I think this time is in a medieval castle town ... Returning to the camper after the afternoon walk of Hara we found neighbours- the motorhome next to us was familiar - it was Nikos "nikospav" after his wife fly back he returned from Italy via Croatia, Montenegro, Albania. We exchanged information and impressions and combined it with a night stroll in the old town for a few beers and returned for safe sleep in our "homes".
The next morning after a short walk in the city they continued on to Greece. While I will hung around the city- with sunshine today. Hara is sadly out of town. Not that it is forbidden, but it comes in a state of nervous crisis from the - incredible number - stray cats ... so better for her to keep the motorhome safe.
Kotor
The first impression is the fortifications on Mount San Giovanni. about 5 km long, 20 meters high and 10 meters wide. The entrance is on the North Gate, with an ascending 1,350 stairs with 3 € entrance at the 3 points of the city that start the stairs…
So better forget it till the put a lift and then a girl asked me what I came to do in Montenegro if I couldn't get up or in general walk a lot!
No answer to that…
The truth is that you see what it is to see. Palaces, churches, public buildings, walk the streets in 3 to 4 hours together with coffee time- espresso with water 1€. Now, of course, it is another benefit if you have time for fish and wine (11 €) with the sounds of live Greek music - the children of Piraeus and more - at noon… At night again the city changes dramatically. But let's leave the photos to talk…
9-05-2013 Κροατία Ι
Αφήσαμε με λύπη το “Κotor” και μετά από μια σύντομη στάση στο “Perast”… αποφασίσαμε να ξεχάσουμε τα νησάκια, έτσι κι αλλιώς ξεχασμένα για την Χαρά…. Της Παναγίας-το τεχνητό- και το άλλο και να συνεχίσουμε για το πέρασμα στην Κροατία.
Η αλήθεια είναι πώς περνώντας τα σύνορα αντιλαμβάνεσαι τον αέρα Ευρωπαϊκής χώρας (προς το Γερμανικό)… Καλοί δρόμοι και πεντακάθαρες πόλεις και ύπαιθρος…
Όντας όμως προκατειλημμένος τα περίεργα άρχισαν από τα σύνορα πού- όλως περιέργως στα Βαλκάνια- κανείς αστυνομικός δεν πιστεύει ότι ταξιδεύω μόνος… Το πέρασμα των συνόρων είναι τυπικό και διαρκεί όσο να τσεκάρουν στο κομπιούτερ το διαβατήριο.
Εδώ λοιπόν η αστυνομικός, όχι τελωνειακός, ζήτησε να δει αν όντως είμαι μόνος. Έβγαλα λοιπόν την Χαρά- αρκετά κατσουφιασμένη- και για πρώτη φορά, σε όλα μου τα ταξίδια- χρόνια τώρα δεν έγινε ποτέ- μου ζήτησαν τα χαρτιά της! Σημαδιακό; Κι όμως ναι! Στην επόμενη στάση “Cavtat” και λέω στάση διότι ήταν αδύνατον να βρεθεί θέση για παρκάρισμα ούτε και με πληρωμή. Κυριακή μεσημέρι βλέπεις…
Κάνοντας ακροβατικά λοιπόν να φύγω από το χάος ακούμπησα με την όπισθεν (όσο πατάει η γάτα} έναν «άντρα» Κροάτη που άρχισε να ουρλιάζει… Κατέβηκα συγκαταβατικός, λέγοντας οκ, οκ και τι να δω. Μόλις που είχα ξεσκονίσει τον προφυλακτήρα του! Έβαλα τα γέλια, πράγμα που τον έκανε έξαλλο! Οπότε δείχνοντας την «ζημιά» στους άλλους οδηγούς που είχαν αρχίσει να μαζεύονται – αφού είχαμε μπλοκάρει το σύμπαν- Είπα σοβαρότατος και δυνατά «πολιτσία» και κάθισα στην θέση του οδηγού προσπαθώντας να ηρεμήσω την Χαρά και χαζεύοντας, κρυφογελώντας, τον μεταξύ τους χαμό, ώσπου ο λεγάμενος προκειμένου να γλυτώσει το λιντσάρισμα έφυγε σπινάροντας, ωσάν σωστός «άντρακλας»…
Με μαύρη την ψυχή από τις πρώτες ώρες στην Κροατία κατευθύνθηκα προς το Ντουμπρόβνικ. Εκεί με περίμενε μια άλλη απογοήτευση. Αφού έκανα αρκετούς γύρους στην πόλη μέχρι και στο καινούργιο λιμάνι διαπίστωσα ότι τα αυτοκινούμενα είναι υπό διωγμό. Με ειδικά σήματα απαγορεύετε το παρκάρισμα γενικώς. Η αλήθεια είναι ότι είχα να δω τόσα πολλά αυτοκινούμενα στους δρόμους από το ταξίδι στην Νορβηγία…
Με αυτά και άλλα και αφού τσέκαρα από περιέργεια το μοναδικό και πανάκριβο κάμπινγκ “Solitudo”
www.camping-adriatic.com
Πάνω από το νέο λιμάνι σε λόφο και αρκετά μακριά από το εντός των τειχών, μεσαιωνικό Ντουμπρόβνικ. Χρειάζεται λεωφορείο.
Όπως ήξερα είδη ζήτησε 30€ την βραδιά…
Η απόφαση είχε παρθεί για διανυκτέρευση στο κάμπερ στοπ “Koupari” στο “Kupari” 7 χιλιόμετρα πριν την πόλη.
www.campkupari.com
Είναι στην ουσία ένα τεράστιο εγκαταλελειμμένο κατά κάποιο τρόπο κάμπινγκ. Καμία σχέση με τις φώτο του Ιντερνέτ.
Lucky that I didn't meet more than 4X and a product distribution van and proud of my ingenuity to follow the truly beautiful route with the former "fishing villages" and the current restaurant and rooms. I actually landed to reality when I found myself in front of a closed road - due to road works, just a few kilometres before "Kotor". I saw it across… That's why the few cars...
So, return to the junction with the airport for “Kotor” where we arrived at 13:30. In the large guarded parking lot after the first bridge - right next to the castle entrance - 3 € an hour, if anyone is interested…Just 200 m down the second bridge a wonderful huge free parking lot - safe enough for a night out. fool of cars, but all goodies fit, especially in the afternoon... There is also a mini beach right in front. No shadow...
Ν 42 25.646 Ε 18 46.100
If for some reason you do not like it, by going uphill, to the first left-turn (1km) you go down to "Dobroda" Just across the road there is a parking space, but for 2 ~ 3 motorhomes. A one-kilometer seaside road with cafés and restaurants joins this point with the free parking and another 200 meters to the castle entrance.
I stayed for 3 days in Kotor. The first one was a few drops of rain all day, the second we were awakened by heavy rain and fog almost in the city... I think this time is in a medieval castle town ... Returning to the camper after the afternoon walk of Hara we found neighbours- the motorhome next to us was familiar - it was Nikos "nikospav" after his wife fly back he returned from Italy via Croatia, Montenegro, Albania. We exchanged information and impressions and combined it with a night stroll in the old town for a few beers and returned for safe sleep in our "homes".
The next morning after a short walk in the city they continued on to Greece. While I will hung around the city- with sunshine today. Hara is sadly out of town. Not that it is forbidden, but it comes in a state of nervous crisis from the - incredible number - stray cats ... so better for her to keep the motorhome safe.
Kotor
The first impression is the fortifications on Mount San Giovanni. about 5 km long, 20 meters high and 10 meters wide. The entrance is on the North Gate, with an ascending 1,350 stairs with 3 € entrance at the 3 points of the city that start the stairs…
So better forget it till the put a lift and then a girl asked me what I came to do in Montenegro if I couldn't get up or in general walk a lot!
No answer to that…
The truth is that you see what it is to see. Palaces, churches, public buildings, walk the streets in 3 to 4 hours together with coffee time- espresso with water 1€. Now, of course, it is another benefit if you have time for fish and wine (11 €) with the sounds of live Greek music - the children of Piraeus and more - at noon… At night again the city changes dramatically. But let's leave the photos to talk…
9-05-2013 Κροατία Ι
Αφήσαμε με λύπη το “Κotor” και μετά από μια σύντομη στάση στο “Perast”… αποφασίσαμε να ξεχάσουμε τα νησάκια, έτσι κι αλλιώς ξεχασμένα για την Χαρά…. Της Παναγίας-το τεχνητό- και το άλλο και να συνεχίσουμε για το πέρασμα στην Κροατία.
Η αλήθεια είναι πώς περνώντας τα σύνορα αντιλαμβάνεσαι τον αέρα Ευρωπαϊκής χώρας (προς το Γερμανικό)… Καλοί δρόμοι και πεντακάθαρες πόλεις και ύπαιθρος…
Όντας όμως προκατειλημμένος τα περίεργα άρχισαν από τα σύνορα πού- όλως περιέργως στα Βαλκάνια- κανείς αστυνομικός δεν πιστεύει ότι ταξιδεύω μόνος… Το πέρασμα των συνόρων είναι τυπικό και διαρκεί όσο να τσεκάρουν στο κομπιούτερ το διαβατήριο.
Εδώ λοιπόν η αστυνομικός, όχι τελωνειακός, ζήτησε να δει αν όντως είμαι μόνος. Έβγαλα λοιπόν την Χαρά- αρκετά κατσουφιασμένη- και για πρώτη φορά, σε όλα μου τα ταξίδια- χρόνια τώρα δεν έγινε ποτέ- μου ζήτησαν τα χαρτιά της! Σημαδιακό; Κι όμως ναι! Στην επόμενη στάση “Cavtat” και λέω στάση διότι ήταν αδύνατον να βρεθεί θέση για παρκάρισμα ούτε και με πληρωμή. Κυριακή μεσημέρι βλέπεις…
Κάνοντας ακροβατικά λοιπόν να φύγω από το χάος ακούμπησα με την όπισθεν (όσο πατάει η γάτα} έναν «άντρα» Κροάτη που άρχισε να ουρλιάζει… Κατέβηκα συγκαταβατικός, λέγοντας οκ, οκ και τι να δω. Μόλις που είχα ξεσκονίσει τον προφυλακτήρα του! Έβαλα τα γέλια, πράγμα που τον έκανε έξαλλο! Οπότε δείχνοντας την «ζημιά» στους άλλους οδηγούς που είχαν αρχίσει να μαζεύονται – αφού είχαμε μπλοκάρει το σύμπαν- Είπα σοβαρότατος και δυνατά «πολιτσία» και κάθισα στην θέση του οδηγού προσπαθώντας να ηρεμήσω την Χαρά και χαζεύοντας, κρυφογελώντας, τον μεταξύ τους χαμό, ώσπου ο λεγάμενος προκειμένου να γλυτώσει το λιντσάρισμα έφυγε σπινάροντας, ωσάν σωστός «άντρακλας»…
Με μαύρη την ψυχή από τις πρώτες ώρες στην Κροατία κατευθύνθηκα προς το Ντουμπρόβνικ. Εκεί με περίμενε μια άλλη απογοήτευση. Αφού έκανα αρκετούς γύρους στην πόλη μέχρι και στο καινούργιο λιμάνι διαπίστωσα ότι τα αυτοκινούμενα είναι υπό διωγμό. Με ειδικά σήματα απαγορεύετε το παρκάρισμα γενικώς. Η αλήθεια είναι ότι είχα να δω τόσα πολλά αυτοκινούμενα στους δρόμους από το ταξίδι στην Νορβηγία…
Με αυτά και άλλα και αφού τσέκαρα από περιέργεια το μοναδικό και πανάκριβο κάμπινγκ “Solitudo”
www.camping-adriatic.com
Πάνω από το νέο λιμάνι σε λόφο και αρκετά μακριά από το εντός των τειχών, μεσαιωνικό Ντουμπρόβνικ. Χρειάζεται λεωφορείο.
Όπως ήξερα είδη ζήτησε 30€ την βραδιά…
Η απόφαση είχε παρθεί για διανυκτέρευση στο κάμπερ στοπ “Koupari” στο “Kupari” 7 χιλιόμετρα πριν την πόλη.
www.campkupari.com
Είναι στην ουσία ένα τεράστιο εγκαταλελειμμένο κατά κάποιο τρόπο κάμπινγκ. Καμία σχέση με τις φώτο του Ιντερνέτ.
Ειδικά η ανύπαρκτη παραλία σε ένα σουρεαλιστικό τοπίο με υπερμεγέθη εγκαταλελειμμένα και ετοιμόρροπα ξενοδοχεία. Τεράστια και πυκνά δέντρα κρατούν όλη μέρα σε σκιά τις αρκετά μεγάλες θέσεις. Οι εγκαταστάσεις παλαιές αλλά πεντακάθαρες το προσωπικό ευγενέστατο και η ησυχία- και μοναξιά, πέντε αυτοκινούμενα και ένα τροχόσπιτο σκορπισμένα σε ένα τεράστιο χώρο- το κάτι άλλο. Χρεώθηκα το αστρονομικό ποσό των 24,50€ για 3 διανυκτερεύσεις. 1 άτομο, κάμπερ και ρεύμα. Ήτοι 8,15€ την ημέρα.
Έξω ακριβώς υπάρχει στάση λεωφορείου-περνάει ανά ώρα- πού με 2€ σε πηγαίνει στην παλιά πόλη. Για να χαρείς την ομορφιά του μεσαιωνικού Ντουμπρόβνικ χωρίς τις ορδές των βαρβάρων πρέπει να πάρεις το λεωφορείο των 6:20πμ για να είσαι γύρω στις 7:00 στην πόλη… Μιλάμε για έναν κεντρικό δρόμο, δύο παράλληλους εκατέρωθεν αρκετά κάθετα σε αυτούς στενά δύο, τρις πλατείες και το περπάτημα στα τείχη που στοιχίζει 12€ αλλά αξίζει τον κόπο. Σε δύο λοιπόν πρωινά ξεμπερδεύεις αβίαστα με το Ντουμπρόβνικ και τις ομορφιές του.
Από τα τείχη
Και μερικές με τον χαμό…
11-05-2012 Βοσνία
Αναχώρηση κατά τις 9:00 για Μόσταρ (Mostar), Βοσνία με ενδιάμεση στάση στο Στον (Ston). Επιλέχτηκε γιατί το αποκαλούν και σινικό τείχος- λέμε τώρα- της Ευρώπης…
Σε 1:30 φτάσαμε υπό συνεχή βροχή στο “mali Ston” ένα λιμανάκι απ όπου αρχίζει το τείχος μήκους χιλιομέτρων μέχρι την πόλη- χωριό- “Ston” όπου γυρίσαμε τα στενάκια θαυμάσαμε τις τεράστιες αλυκές, που λειτουργούν ακόμη, δεν ανεβήκαμε να περπατήσουμε το “σινικό τείχος” αλλά προτιμήσαμε να κτυπήσουμε μια πίτσα και καλά κάναμε όπως απεδείχθη, μια και χαζεύαμε τους τολμήσαντες, να κατεβαίνουν κακήν κακώς υπό καταρρακτώδη βροχή…
Μετά την καθιερωμένη σιέστα, παρεμπιπτόντως δεν απαγορευόταν το πάρκινγκ - Θαύμα- και ήταν και ελεύθερο…
Ξεκινήσαμε κατά τις 15:00 για να περάσουμε 3 φορές τα σύνορα Βοσνίας- Κροατίας μιας και η Βοσνία κατέχει ένα μικρό παραθαλάσσιο κομμάτι που διαιρεί στα δύο την Κροατία. Το κακό είναι ότι δεν υπάρχει δρόμος της προκοπής προς Μόσταρ…
Οι διαδικασίες είναι ευτυχώς συνοπτικές και έτσι κατά τις 18:30 υπό βροχή πάντα φθάσαμε στο “Mostar”.
Μετά από λίγη περιπλάνηση προς εύρεση πάρκινγκ με προϋποθέσεις για διανυκτέρευση για καλή μας τύχη είδαμε ένα παλαιό κάμπερ ενός νεανικού ζευγαριού από Ολλανδία παρκαρισμένο σε ένα είδος μεγάλου αδειανού πάρκινγκ στο πίσω μέρος ενός πανέμορφου κτηρίου (Γυμνάσιο που συγκαταλέγεται και στα αξιοθέατα) που όπως απεδείχθη την επομένη ήταν η πίσω αλάνα του Δημαρχείου.
Ν 43 20.530 Ε 17 48.432
Γνωριστήκαμε λοιπόν με το ζευγάρι. Γυρίσαμε με τα πόδια τη παλαιά πόλη, την Τούρκικη συνοικία, ανατολικά της διάσημης γέφυρας “Stari most” (15 λεπτά με τα πόδια από το γυμνάσιο).
Έξω ακριβώς υπάρχει στάση λεωφορείου-περνάει ανά ώρα- πού με 2€ σε πηγαίνει στην παλιά πόλη. Για να χαρείς την ομορφιά του μεσαιωνικού Ντουμπρόβνικ χωρίς τις ορδές των βαρβάρων πρέπει να πάρεις το λεωφορείο των 6:20πμ για να είσαι γύρω στις 7:00 στην πόλη… Μιλάμε για έναν κεντρικό δρόμο, δύο παράλληλους εκατέρωθεν αρκετά κάθετα σε αυτούς στενά δύο, τρις πλατείες και το περπάτημα στα τείχη που στοιχίζει 12€ αλλά αξίζει τον κόπο. Σε δύο λοιπόν πρωινά ξεμπερδεύεις αβίαστα με το Ντουμπρόβνικ και τις ομορφιές του.
Από τα τείχη
Και μερικές με τον χαμό…
11-05-2012 Βοσνία
Αναχώρηση κατά τις 9:00 για Μόσταρ (Mostar), Βοσνία με ενδιάμεση στάση στο Στον (Ston). Επιλέχτηκε γιατί το αποκαλούν και σινικό τείχος- λέμε τώρα- της Ευρώπης…
Σε 1:30 φτάσαμε υπό συνεχή βροχή στο “mali Ston” ένα λιμανάκι απ όπου αρχίζει το τείχος μήκους χιλιομέτρων μέχρι την πόλη- χωριό- “Ston” όπου γυρίσαμε τα στενάκια θαυμάσαμε τις τεράστιες αλυκές, που λειτουργούν ακόμη, δεν ανεβήκαμε να περπατήσουμε το “σινικό τείχος” αλλά προτιμήσαμε να κτυπήσουμε μια πίτσα και καλά κάναμε όπως απεδείχθη, μια και χαζεύαμε τους τολμήσαντες, να κατεβαίνουν κακήν κακώς υπό καταρρακτώδη βροχή…
Μετά την καθιερωμένη σιέστα, παρεμπιπτόντως δεν απαγορευόταν το πάρκινγκ - Θαύμα- και ήταν και ελεύθερο…
Ξεκινήσαμε κατά τις 15:00 για να περάσουμε 3 φορές τα σύνορα Βοσνίας- Κροατίας μιας και η Βοσνία κατέχει ένα μικρό παραθαλάσσιο κομμάτι που διαιρεί στα δύο την Κροατία. Το κακό είναι ότι δεν υπάρχει δρόμος της προκοπής προς Μόσταρ…
Οι διαδικασίες είναι ευτυχώς συνοπτικές και έτσι κατά τις 18:30 υπό βροχή πάντα φθάσαμε στο “Mostar”.
Μετά από λίγη περιπλάνηση προς εύρεση πάρκινγκ με προϋποθέσεις για διανυκτέρευση για καλή μας τύχη είδαμε ένα παλαιό κάμπερ ενός νεανικού ζευγαριού από Ολλανδία παρκαρισμένο σε ένα είδος μεγάλου αδειανού πάρκινγκ στο πίσω μέρος ενός πανέμορφου κτηρίου (Γυμνάσιο που συγκαταλέγεται και στα αξιοθέατα) που όπως απεδείχθη την επομένη ήταν η πίσω αλάνα του Δημαρχείου.
Ν 43 20.530 Ε 17 48.432
Γνωριστήκαμε λοιπόν με το ζευγάρι. Γυρίσαμε με τα πόδια τη παλαιά πόλη, την Τούρκικη συνοικία, ανατολικά της διάσημης γέφυρας “Stari most” (15 λεπτά με τα πόδια από το γυμνάσιο).
Το μέρος ήταν ήσυχο και ασφαλές. φωτιζόμενο αρκετά καλά από τα φώτα του Δημαρχείου. Μέχρι και το περιπολικό που πέρασε το δεύτερο βράδυ κατά τις 23:00 και ενώ τρώγαμε στο κάμπερ, πάρκαρε για κανένα δεκάλεπτο αλλά δεν ασχολήθηκαν μαζί μας.
Για όσους προτιμούν πιο σίγουρα πράγματα 400 μέτρα πιο κάτω στην ίδια λεωφόρο και δεξιά- δίπλα ακριβώς από την Φρανκισκανική Εκκλησία (είναι στα αξιοθέατα) Υπάρχει ιδιωτικό φυλασσόμενο πάρκινγκ 5€ την ημέρα και άλλα 5€ η διανυκτέρευση. Η εταιρία που το διαχειρίζεται έχει ακριβώς στην είσοδο ένα όμορφο εστιατόριο- καφέ με λογικές τιμές και free WiFi. Βέβαια εκεί αράζουν και αρκετά πούλμαν ξεφορτώνουν και τους ως επί το πλείστον Ιάπωνες τουρίστες αλλά ποιόν ενδιαφέρει- έρχονται αργά και φεύγουν νωρίς- θα είστε είδη στην γύρα.
Το Μόσταρ είναι μια μικρή πόλη που παρατιέται σε μια μέρα άντε δύο με τα μουσεία. Όλα σχεδόν τα αξιοθέατα είναι συγκεντρωμένα πέριξ της γέφυρας “Stari most”. Μια αμιγώς Μουσουλμανική συνοικία στην Ευρώπη. Οι Σέρβο-Κροάτες κατέχουν το δυτικό κομμάτι της πόλης με εμφανή διαφορετική αρχιτεκτονική και κουλτούρα.
Οι κάτοικοι δεν θέλουν να ξεχάσουν- και καλά κάνουν…
12-05-2012 Βοσνία
Ξεκινήσαμε 5-2013το πρωί κατά τις 08:15 για το πολύπαθο Σεράγεβο. υπό βροχή φύγαμε υπό βροχή φτάσαμε. Έχει ξεχάσει να σταματήσει από το “Kupari” στις 22-05…
Για όσους προτιμούν πιο σίγουρα πράγματα 400 μέτρα πιο κάτω στην ίδια λεωφόρο και δεξιά- δίπλα ακριβώς από την Φρανκισκανική Εκκλησία (είναι στα αξιοθέατα) Υπάρχει ιδιωτικό φυλασσόμενο πάρκινγκ 5€ την ημέρα και άλλα 5€ η διανυκτέρευση. Η εταιρία που το διαχειρίζεται έχει ακριβώς στην είσοδο ένα όμορφο εστιατόριο- καφέ με λογικές τιμές και free WiFi. Βέβαια εκεί αράζουν και αρκετά πούλμαν ξεφορτώνουν και τους ως επί το πλείστον Ιάπωνες τουρίστες αλλά ποιόν ενδιαφέρει- έρχονται αργά και φεύγουν νωρίς- θα είστε είδη στην γύρα.
Το Μόσταρ είναι μια μικρή πόλη που παρατιέται σε μια μέρα άντε δύο με τα μουσεία. Όλα σχεδόν τα αξιοθέατα είναι συγκεντρωμένα πέριξ της γέφυρας “Stari most”. Μια αμιγώς Μουσουλμανική συνοικία στην Ευρώπη. Οι Σέρβο-Κροάτες κατέχουν το δυτικό κομμάτι της πόλης με εμφανή διαφορετική αρχιτεκτονική και κουλτούρα.
Οι κάτοικοι δεν θέλουν να ξεχάσουν- και καλά κάνουν…
12-05-2012 Βοσνία
Ξεκινήσαμε 5-2013το πρωί κατά τις 08:15 για το πολύπαθο Σεράγεβο. υπό βροχή φύγαμε υπό βροχή φτάσαμε. Έχει ξεχάσει να σταματήσει από το “Kupari” στις 22-05…
Πριν πάρουμε τον δρόμο για Σεράγεβο κάναμε μια παράκαμψη Νοτιοανατολικά του Μόσταρ για να επισκεφτούμε ένα Τουρκικό μοναστήρι δερβίσηδων στο Blagaj.
(οι φώτο διεγράφησαν, συμβαίνουν και αυτά…)
Ν43 15.494 Ε17 53.745
Ο δρόμος περνάει δίπλα στο αεροδρόμιο. Όμορφη περιοχή με κάνα δυο κάμπερ στοπ, ένα μικρότερο διπλά στο ποτάμι. Χωράει δεν χωράει 5 αυτοκινούμενα. Δύο τουαλέτες, ένα ντους κατακαινούρια και πεντακάθαρα και WiFi. Το πρόβλημα είναι ένας πολύ κατηφορικός στενός δρόμος- στο ανέβασμα- για τροχόσπιτα δεν το συζητάμε… και ένα μεγαλύτερο και σαφώς πιο άνετο δίπλα στον κυρίως δρόμο. Είναι τα κοντινότερα στο Μόσταρ. Ζητάνε 10 με 12€ 2 άτομα, κάμπερ, ρεύμα, όταν για πάρκινγκ στο χωριό πλήρωσα 2.5€ την ώρα!!!
167 χιλιόμετρα 4 περίπου ώρες οδήγησης λοιπόν με την παράκαμψη και μια μικρή στάση για φωτογράφηση στην πόλη “Konjic” . Γινόταν χαμός ένεκα ένα τεράστιο παζάρι με κόσμο και αυτοκίνητα παντού.
Φθάσαμε κατά τις 13:40 λοιπόν στο Σεράγεβο μπλέξαμε σε κάτι απίθανα μποτιλιαρίσματα στο κέντρο- κέντρο, για παρκάρισμα δεν το συζητάμε- ούτε “smart”… Καταλήξαμε σ ένα τεράστιο πάρκινγκ, φυλασσόμενο- πού δέχεται και πούλμαν-μέσα στον χώρο του πανεπιστημίου και απέναντι από το “ Holyday In”και από τον σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων. Κόστος 10€ το 24ωρο.
Στο Σεράγεβο μείναμε δυο νύκτες μια και περπατήσαμε σχεδόν όλα τα αξιοθέατα- υπό βροχή, μη σας ξεγελάει το ουράνιο τόξο, σε δέκα λεπτά άρχισε ξανά- το απόγευμα και την επομένη από τα ξημερώματα. Το κεντρικό μουσείο είναι κλειστό κάτι χρόνια και τα σημάδια της πρόσφατης πολιορκίας του εμφανή σε όλα σχεδόν τα κτήρια. Ακόμη και στην πανεπιστημιούπολη που έμενα τα μισά κτήρια είναι κατεστραμμένα… Ήταν και στο Μόσταρ αλλά όχι τόσο. Σε πιάνει μια θλίψη ρε παιδί μου άλλο πράγμα…
Παρ όλα αυτά είναι ζωντανό! Ήταν και Σάββατο, στους δύο κύριους δρόμους του κέντρου και της μουσουλμανικής συνοικίας το αδιαχώρητο αν και τα καφέ μισοάδεια έως άδεια. Σε ερωτήσεις μου πώς πάει ο τουρισμός η απάντηση ήταν «Γιαπωνέζοι και πολλοί Τούρκοι οργανωμένα». Από σκόρπιους τουρίστες, λίγους, ελάχιστους.
Βραδιά με ζωντανή λαϊκή μουσική στο σπόρτ κλάμπ- μέσα στον χώρο του παρκινγκ- με μενού και ένα κιλό κρασί 30€. Χαλάλι του. Ε, δεν γινόταν και κάθε μέρα…
Υπάρχει και το Σεράγεβο του Τίτο φυσικά. Δεν είναι όλα παραμυθένια…
26-05-2013
Με το θερμόμετρο στους 7 βαθμούς την νύχτα και 10 το πρωί ξεκινήσαμε γι μια βόλτα στο “Travnic” γύρω στα 90 χιλιόμετρα για να χαζέψουμε το κάστρο, τις πηγές, το φρέσκο ποταμίσιο ψάρι και μια από τις μεγαλύτερες σχολές δερβίσηδων στην Βοσνία. μεγαλομάγαζα και μικρομάγαζα στο πουθενά. Στα χωριά στον κεντρικό δρόμο τα μπακάλικα (mini market) και τα καφέ-εστιατόρια διαδέχονται το ένα το άλλο- άδεια- προσπάθεια επιβίωσης υποθέτω. Του φτωχού η μοίρα...
Ο κυριότερος λόγος όμως ήταν η διαδρομή σε καταπράσινα τοπία, δίπλα σε ποτάμια και μέσα σε φαράγγια. Επιστρέφοντας προς το Μόσταρ σταματήσαμε στην “Jablanica”. Πάνω στον δρόμο και με θέα το ποτάμι έχει δύο τρία εστιατόρια- εμείς καθίσαμε στο πρώτο- με εξαιρετικό αρνί στην σούβλα, πού γυρίζει με κινητήριο δύναμη το νερό…
Κόστος 800 γραμμαρίων, μιας σαλάτας, έξτρα πατάτες φούρνου και ½ κιλού κρασί 19€.
Ρίξαμε και έναν μεσημεριανό υπνάκο εκεί στο πάρκινγκ και συνεχίσαμε το απογευματάκι την εκπληκτική διαδρομή προς Μόσταρ. Το προσπεράσαμε με σκοπό να επισκεφτούμε κάτι σαν χωριό, “Pocitelj” πού είχαμε προσπεράσει ανεβαίνοντας προ ημερών στο Μόσταρ από Κροατία. Το περπατήσαμε λοιπόν, δύο κάστρα σε μια ημέρα… Το φωτογραφήσαμε ήπιαμε και κάνα δύο μπύρες- να βοηθήσουμε και τους ντόπιους- και μια και ήμαστε ακόμη Βοσνία και το ελεύθερο κάμπινγκ επιτρέπετε είπαμε, παρά την φασαρία των διερχομένων αυτοκινήτων-δεν περνάνε και πολλά- να διανυκτερεύσουμε εδώ από όπου σας γράφω και το κειμενάκι να είναι έτοιμο μόλις βρεθεί ιντερνέτ.
Στην Βοσνία λοιπόν οι άνθρωποι είναι σαφώς πιο φιλικοί από τους Κροάτες. Είναι μια είναι όμορφη χώρα, το κόστος μικρότερο Παίζει κάτι λεπτά από περιοχή σε περιοχή. Είναι κρίμα λοιπόν να μην την επισκεφτεί κανείς εάν βρίσκετε στην περιοχή.
Κροατία ΙΙ
27-05-2013
Πρωί- πρωί 7:10 ξεκινήσαμε με ομίχλη φουλάραμε καύσιμα- το πετρέλαιο στο 1,10~1,15€ το λίτρο ίδια τιμή με την αμόλυβδη. και περάσαμε για άλλη μια φορά (σύνορα) στην Κροατία με προορισμό το Σπλίτ .
Η διαδρομή δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Παρ εκτός της θέας 3 λιμνών στην αρχή του. Κινείσαι σε έναν υπερυψωμένο δρόμο, τα χωρία και η ακτογραμμή είναι από κάτω - υπήρχαν και πινακίδες για αρκετά ‘camper stop”- οπότε δεν βλέπεις και τίποτα…
Εκτός αυτού είχε και φανάρια που τον μονοδρομούσαν λόγω έργων- μέτρησα 7- με μεγάλες καθυστερήσεις. Μετάνιωσα που δεν πείρα τον αυτοκινητόδρομο, αν και δεν γνωρίζω το κόστος των διοδίων (αν υπάρχουν)…
150 χιλιόμετρα σε 3 ώρες και κάτι…
Κατά τις 11:30 φθάσαμε στο κοντινότερο κανονικό κάμπινγκ “camping Split” στο “Stobrec” ένα κάτι σαν προάστιο, μια προκυμαία που ξεκινάει ακριβώς δίπλα από την δεύτερη παραλία του κάμπινγκ με μερικά εστιατόρια, καφέ και πιτσαρίες και τίποτα άλλο.
www.campingsplit.com
Συμπαθητικό, άψογα οργανωμένο κάμπινγκ με λογικές τιμές (19€ την ημέρα) και free WiFi. Με τεράστιες σε έκταση θέσεις όπως θα δείτε και στην φώτο. Κατάλαβα επιτέλους και γιατί πληρώνει τόσα πολλά η Χαρά έχουν θέση για σακούλες- άδεια- και κάδο, κάτι σαν τουαλέτα να πούμε και σκύλο- ντουζιέρα, οπότε…
Είναι 8 χιλιόμετρα από την παλαιά πόλη του Σπλίτ με το παλάτι του Διοκλειτιανού- προστατευμένο μνημείο της UNESKO.
Η στάση του λεωφορείου ακριβώς στην είσοδο του κάμπινγκ με εισιτήριο 2,20€. Σε απαίσια κατάσταση, κάνουν και τους Ευρωπαίους οι υπερόπτες…
Η βροχή επιμένει να εναλλάσσεται με μικρής διάρκειας ηλιοφάνεια ίσα να σου σπάει τα νεύρα και να μην ξέρεις τι να φορέσεις.
Παρεμπιπτόντως μου την σπάνε αυτοί οι Γερμανοί και Ολλανδοί που επιμένουν παρά την βροχή και τους 11 βαθμούς να φοράνε σορτσάκια και βερμούδες! Διακοπές ίσον Βερμούδα και εγώ σαν την μύγα μες το γάλα- έτσι κι αλλιώς σε πάνω από 150 αυτοκινούμενα, τροχόσπιτα είμαστε 4 Γάλοι 2 Εγγλέζοι εγώ ο Έλληνας και 2 ,ναι, Πορτογάλοι- να φοράω χειμωνιάτικα…
Οι παραλίες (2) του κάμπινγκ μάπα! Στρωμένες με ψιλό αμμοχάλικο οικοδομής- χωρίς καμία υπερβολή!
Κάθε φορά μετά την βροχή δύο- κάτι σαν Αλβανοί στρώνουν ένα είδος αμμοχάλικου όπου λιμνάζουν τα νερά…
Σήμερα, με τον ίδιο καιρό, επισκέφτηκα το Σπλίτ, περιδιάβηκα την παλιά πόλη, το κτισμένο και κατοικημένο πια παλάτι του Διοκλειτιανού- η εκδίκηση του λαού- το μόνιμο παζάρι με κάτι σαν λαϊκή, δίπλα από τα τείχη, την ψαραγορά και ένιωσα τουρίστας με το € στο κούτελο.
Η παραλιακή περατζάδα.
Το παλάτι και το παλιό Σπλίτ.
Το παλαιό- λεωφορείο και το καινούργιο Σπλίτ.
Το μεσημεράκι γύρισα με ντάλα ήλιο και βράζοντας στα χειμωνιάτικα για ξεκούραση στο κάμπινγκ. Έβαλα και εγώ την βερμούδα μου και σε σύντομο χρόνο απήλαυσα την –ξανά μανά- βροχή που με συνόδευσε και στον μεσημεριανό υπνάκο. Φόρεσα ξανά τα χειμωνιάτικα για την κλασική απογευματινή βόλτα της Χαράς και τώρα ξεθεωμένος απολαμβάνω μια βότκα παγωμένη μεν- χωρίς παγάκια όμως- εντός του κάμπερ, γράφοντας σας αυτό το κομμάτι…
29-05-2013
Η εμπειρία από την επίσκεψη στο εθνικό πάρκο “Krka“ απόλυτα θετική! Η ευχαρίστηση του να περπατάς πάνω από το νερό- ξύλινο μονοπάτι- του ποταμού “Trogir”. υπό την σκιά θεόρατων δέντρων με όλα αυτά τα πουλιά και τις πάπιες και τα βατράχια και άλλους ξεχασμένους ήχους δεν περιγράφεται εύκολα –εκτός κι αν είσαι Παπαδιαμάντης…
Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά.
Φεύγοντας από το «κάμπινγκ Σπλίτ» με τις καλύτερες εντυπώσεις για το “Lazovac” μια από τις 4 εισόδους του πάρκου σταματήσαμε για μια βόλτα στο τουριστικό “Trogir”.
Είναι μια ιστορική πόλη και λιμάνι. Με πληθυσμό 13.000 κατοίκων βρίσκεται 27 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης Σπλιτ. Το ιστορικό τμήμα της πόλης βρίσκεται πάνω σε ένα μικρό νησί. Είναι όντως ένα μικρό κομμάτι γης πού ενώνεται με δύο γέφυρες με την ξηρά και το νησί “Ciovo”.
Η πρώτη εντύπωση αλγεινή. πάρκινγκ 1,15€ το αυτοκίνητο, 4€ το αυτοκινούμενο η ώρα… Έλεος πια! Φεύγοντας νευριασμένος από την απάτη και αποφασισμένος να το προσπεράσω έπεσα στο υπό κατασκευή δημοτικό πάρκινγκ 200 μέτρα πιο εκεί όπου και πάρκαρα ελεύθερα...
Εξ ου και οι φώτο πού βλέπετε. Σε δύο ώρες και με καφέ το γυρνάς από άκρου εις άκρη, τόσο μεγάλο…
Το “Trogir” από ψηλά καθ οδόν προς “Krka“ Και η άσχημη πίσω πλευρά του Σπλιτ…
Συνεχίζοντας πέρασα από το “Sibenik” Το όποιο λόγω προχωρημένης ώρας το άφησα για μετά την επίσκεψη στο πάρκο. Δύο είναι οι κύριες είσοδοι από “Lazovac”- με λεωφορείο 10’ από την είσοδο (αυτοκίνητα, μηχανάκια ακόμη και ποδήλατα δεν επιτρέπονται - και από την πόλη και μαρίνα “Skradin” (με καραβάκι 30’) χωρίς όμως ελεύθερο πάρκινγκ οπότε δεν το συζητάμε… Οι μεταφορές είναι μέσα στο ημερήσιο εισιτήριο εισόδου στο πάρκο.
Μια πολύ καλή, κατατοπιστική σελίδα είναι
http://www.npkrka.hr/#/pocetna/?lang=eng&p=
Η είσοδος από το “Lazovac” είχε επιλεχτεί λόγω του ελεύθερου παρκινγκ για τους επισκέπτες ( με δυνατότητα διανυκτέρευσης αν και η σχετική απαγορευτική πινακίδα υπάρχει),
διότι ένα από τα ομορφότερα σημεία του πάρκου, οι καταρράκτες του “Skradinski Buk” είναι δίπλα και διότι τα δύο “camper stop”
“Marina”
και
"Krka”
Eίναι δίπλα- δίπλα και σε απόσταση μόνο 2,5 χιλιομέτρων από την είσοδο. Είναι σχεδόν ίδια- και οι χώροι και οι τιμές (12€) 2 άτομα, αυτοκινούμενο, ρεύμα και “free WiFi” - οπότε επέλεξα το δεύτερο μόνο και μόνο λόγω της καπατσοσύνης της ιδιοκτήτριας.
Και στα δύο θα σας προτείνουν ημερησία περιήγηση στο πάρκο με το πουλμανάκι πού διαθέτουν. το ποσό (40€) περιλαμβάνει και την είσοδο στο πάρκο (11,50€), στο Krka” με επιλογή το ένα κομμάτι να γίνει με καραβάκι με 10€ επιπλέον. Τα πλήρωσα τα 50€- χάριν της πληροφόρησης… Πρόταση μου μην ενδώσετε, δεν αξίζει τον κόπο και εξηγούμαι. Όπως προείπα το πιο όμορφο κομμάτι του πάρκου είναι οι καταρράκτες του “Skradinski Buk” που είναι δίπλα.
Εκεί σε πάει το πουλμανάκι του κάμπινγκ, σε αφήνει να περπατήσεις την εκπληκτική διαδρομή και σε μαζεύει μιάμιση ώρα μετά για να σε μεταφέρει οδικώς στο “Viskovac” για να δεις- από ψηλά- ένα νησάκι με φραγκισκανό μοναστήρι. “Roski slap” για έναν μεζέ- τυρί και άψητο μπέικον ένα ποτήρι κρασί και ένα λικέρ (περιλαμβάνονται στην τιμή).
Δίπλα από εκεί επιβιβάζεσαι στο καραβάκι για μια κυριολεκτικά βαρετή διαδρομή 2:30 ωρών με μόνο ενδιαφέρον την επίσκεψη ενός χαριτωμένου αλλά όχι και ανεπανάληπτου μοναστηριού… Τα δε ερείπια του κάστρου του “Trosenj” απλά δεν τα βλέπεις από τόσο μακριά κάτω από το ποτάμι… στην επιστροφή ρίχνεις και μια δεκάλεπτη ματιά στα καταρακτάκια του “Roski slap” πριν επιβιβαστείς στο βανάκι για την επιστροφή.
Τώρα στην ουσία. Πώς θα έπρεπε να γίνει...
Πληρώνοντας 11,50 είσοδο σε κατεβάζουν τα λεωφορεία του πάρκου στους καταρράκτες “Skradinski Buk” κάνεις και μια βόλτα με το καραβάκι στην κοντινή πόλη “Skradin”, έτσι για την βόλτα στον ποταμό - η μεταφορά περιλαμβάνεται στο εισιτήριο- και γυρνάς με την ησυχία σου ξανά στο πάρκινγκ του “Lazovac” (το έκανα την δεύτερη ημέρα).
Παίρνεις το αυτοκίνητό σου και γυρνάς τα υπόλοιπα οδικώς αφού το μακρύτερο σημείο απέχει μόλις 30 χιλιόμετρα. Με τα 50€ τα που θα έδινες, κάνεις 500 χιλιόμετρα όχι 60…
Στο κάμπινγκ έμεινα 3 νύχτες, αναχώρηση αύριο.
01-06-2013
Μια και ξεμπέρδεψα με το πάρκο και είχε και ήλιο είπα να μείνω άλλη μια μέρα στο κάμπινγκ- που θα εύρισκα φθηνότερα- και να κατέβω με το λεωφορείο στο Sibenic μιας και περνούσε και έξω από το κάμπινγκ και ήταν και μόλις 2€.
Η πόλη τυπική παραλιακή Κροατική με τα στενά δρομάκια κάνα δύο παλιές εκκλησίες και τα συναφή μαζεμένο αρκετό για μια πρωινή βόλτα αν και ο καιρός- τι πρωτοτυπία- το γύρισε σε βροχή πριν καν κατέβουμε από το λεωφορείο…
Παρεμπιπτόντως το λεωφορείο και στο πήγαινε και στο έλα ήταν της συμφοράς- το παίζουν και Ευρωπαίοι… παρεξηγούνται κιόλας αν τους πεις ότι είναι βαλκάνιοι…
Και οι φώτο για πειστήρια…
Το μεσημεράκι επιστροφή στο κάμπινγκ και χαλαρά λίγο ιντερνέτ για σχεδιασμό της συνέχειας και λίγη παρεούλα στο facebook- που καταντήσαμε- αργότερα λίγο κρασάκι στο εστιατόριο του κάμπινγκ και για αληθινή επαφή- έστω και με Γερμανούς.
02-06-2013
Φύγαμε πρωί για Zadar. Κάναμε μια παράκαμψη μετά την λίμνη- πάρκο “Vransko Jezero” να ανεβούμε προς το χωριό “Vrana” για πανοραμική θέα του Κροατικού Αρχιπελάγους λέει… Δεν βρήκαμε κανένα σημείο παρά τις προσπάθειες και επιστρέψαμε μουτρωμένοι στον παραλιακό.
Βρήκαμε όμως λίγο μετά- το θαύμα- μέρος να σταματήσουμε χωρίς μπάρες, συρματοπλέγματα- μόνο νάρκες δεν έχουν βάλει- και παρκόμετρα…
Ν 44 03.164 Ε 15 18.533
Υποτίθεται παραλία- είχε και ντους- με κύκνους παρακαλώ! Που βάλθηκε να πιάσει κολυμπώντας η Χαρά… Το γέλιο της αρκούδας… Πάλι καλά που δεν της επιτέθηκαν!
Το Zadar τώρα φτάσαμε κατά τις 12:00 μεσημεράκι και Κυριακή παρκάραμε κανονικά και με τον νόμο δίπλα ακριβώς από την Ανατολική είσοδο στην παλιά και τουριστικώς ενδιαφέρουσα πόλη.
Ν 44 06.735 Ε 15 13.815 όπου και διανυκτερεύσαμε χωρίς να μας ενοχλήσει κάνεις. Μετά μουσικής όμως μιας και δεν αντελήφθην το night club στο αρχαίο τείχος ακριβώς επάνω από τα κεφάλια μας… Ας είναι καλά οι ωτοασπίδες.
Η πόλη όμορφη με τα στενάκια της, τις πλατείες της, την παραλιακή της περατζάδα- με μουσικά δρώμενα και υπαίθρια μπυραρία, γκρίλ- λόγω Κυριακής και το σημείο που χειροκροτούσαν την δύση…
Τη γύρισα όλη μια με το ποδήλατο και μια με την Χαρά βγάλαμε και τις αναμνηστικές μας φώτο, βρήκαμε και το λόκαλ καφενείο που ήπιαμε τις μπυρίτσες μας με τους ντόπιους, σε τιμές για τους ντόπιους (2€), συνεννοηθήκαμε και στο στυλ «γιού Γκρίκ μι Κορφού το δυο χιλιάδες κάτι» και πέσαμε ξεπατωμένοι και ελαφρώς ζαλισμένοι στο κρεβατάκι μας 100 μέτρα παραδίπλα…
03-06-2013
Αναχώρηση το πρωί με την δροσούλα από Zadar για το Εθνικό πάρκο Plitvicka jesera park . Το πάρκο των 16 λιμνών.
www.np-plitvicka-jezera.hr.
όπου και φτάσαμε κατά τις 9:00. Κατόπιν διαπραγματεύσεων με το παλικάρι του παρκινγκ κανονίστηκε να πληρώσω με την ώρα σαν ΙΧ (4€) και όχι τις 70 κούνες ήτοι 10€ για όλη την ημέρα ως κάμπερ.
Το πάρκο τώρα και αν αξίζει! Μπροστά του το KrKa δεν λέει τίποτα (Γιώργο μου προσέχεις) Αν ήταν να διαλέξω σίγουρα ετούτο . Ανεπανάληπτη ομορφιά!!!
Η διαφορά υψόμετρου μεταξύ των λιμνών είναι μόνο 135 μέτρα, ενώ ο μεγαλύτερος καταρράκτης, ο Veliki Slap, έχει ύψος 70 μ. Εδώ, μετακινούμεθα με το ηλεκτροκίνητο λεωφορείο, με καραβάκι στη μεγαλύτερη λίμνη- περιλαμβάνονται στην τιμή και θα περπατήσουμε στα στρωμένα με ξύλα μονοπάτια κυριολεκτικά πάνω από τα νερά και γύρω από τις λίμνες χιλιόμετρα... Έχει διαφορετικές διαδρομές ανάλογα του πόσο αντέχεις και τι θέλεις να δεις (το εισιτήριο το ίδιο). Εγώ έκανα την (Η) από τις 10:00 το πρωί μέχρι τις 4:00 το απόγευμα. Περπάτημα με σύντομές μόνο στάσεις! Καλά ας βγάλουμε και καμία ώρα τα λεωφορεία και το καραβάκι … Πέντε ολόκληρες ώρες, εγώ!!!
Τα Κάμπινγκ τώρα της περιοχής, πολυτελείας και πανάκριβα.
Σε απόσταση περίπου 8 χλµ. από την Είσοδο 1, κάμπινγκ «Korana» Έχει και εστιατόριο.
Το κάμπινγκ «Borje» απέχει 15 χλµ. από την Είσοδο 2.
Ανεβαίνοντας πρόσεξα πριν το Πάρκο και κανένα χιλιόμετρο πριν το κάμπινγκ ένα “Bistro Mariana” με ενοικιαζόμενα δωμάτια και ταμπέλα με παρκινγκ για κάμπερ. Ρώτησα λοιπόν απογοητευμένος από τις τιμές του κάμπινγκ και μια χαριτωμένη κοπελίτσα με ενημέρωσε ότι δεν χρειάζεται να πληρώσω κάτι ούτε και έχω υποχρέωση να φάω στο Bistro. Κατόπιν ωρίμου σκέψεως ακολούθησα την συμβουλή της κατά το ήμισυ. Σκέφτηκα ότι μου αξίζει ένα καλό γεύμα σύμφωνα με τα χρήματα που γλίτωσα από το αχρείαστο κάμπινγκ… τα λέγαμε- και τα πίναμε- μαζί κι ένας ντόπιος μέχρι αργά...
Τιμές: Σαλάτα εποχής 1,30€, μπύρα 1,64€ χοιρινή 4,80€. Σε όλο το ταξίδι δεν έφαγα φθηνότερα πουθενά!
Αυτά στις συντεταγμένες Ν 44 44.829 Ε 15 42.265
04-06-2013
Αναχώρηση μετά τα συνηθισμένα, βόλτα Χαράς και έναν αποχαιρετιστήριο εσπρέσο για “Rijieka”.
Μια στάση στο μικροσκοπικό και συμπαθητικό “Senj. βόλτα” για μια ώρα. Τι να κάνει κανείς παραπάνω…
1€ πάρκινγκ στην προκυμαία. Στο τέλος ακριβώς της προκυμαίας δεξιά με μέτωπο στην θάλασσα υπάρχει και ένα συμπαθητικό κάμπινγκ, ακριβώς κάτω από τον δρόμο όμως…
Στην συνέχεια λόγω προβλήματος πάρκινγκ- ξανά- και κακής διάθεσης οδηγήσαμε γύρω γύρω στην “Rijieka” ίσα να πάρουμε μια ιδέα
και την κάναμε για “Pula”
http://www.visit-croatia.co.uk/istria/pula.htmμε
Μεσημεράκι στην “Πούλα” με μια τύχη βουνό και όλως τυχαίως- λόγω έργων στην είσοδο και από παράκαμψη σε παράκαμψη- βρίσκομε μπροστά στο Ρωμαϊκό αμφιθέατρο- το πιο διάσημο θέαμα σε “Pula”- το οποίο ονομάζεται Arena . Χτισμένο κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. και ολοκληρώθηκε κάτω από τη βασιλεία του αυτοκράτορα Φλάβιο , αυτό το αμφιθέατρο είναι το έκτο μεγαλύτερο στον κόσμο ( από εκείνα που εξακολουθούν να υπάρχουν ) . Είναι τριώροφο χωρητικότητας 23.000 θεατές κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους και σήμερα ακόμη με πολλές συναυλίες και εκδηλώσεις όλο το χρόνο.
Όπου, άκουσον άκουσον, με περιμένει στο πλάι η μοναδική καινή θέση παρκινγκ- από τις 7- εκτός παρκόμετρων παρακαλώ!
Από την χαρά μου ξέχασα και την σιέστα και ξεχύθηκα στην πόλη προς ανεύρεση του γραφείου τουρισμού. Τα υπόλοιπα παιχνίδι και εντός του απογεύματος ξεμπέρδεψα με τα προτεινόμενα μνημεία.
Το αμφιθέατρο, Το φόρουμ, όπου ο ναός του Αυγούστου ξεχωρίζει , ήταν κάποτε η κεντρική πλατεία κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους , είναι ακόμη και σήμερα μια πολυσύχναστη πλατεία με πολλές καφετέριες, την Αψίδα του Sergii και το μοναστήρι των Φραγκισκανών.
Το βραδάκι πάντα με την Χαρά χτυπήσαμε και μια πίτσα με τις μπυρίτσες μας- δίπλα στον κωπηλατικό όμιλο 150 μέτρα από το αμφιθέατρο- μια και το σχέδιο έλεγε ύπνο εκεί. Μετά τις 10 λοιπόν που έληγαν και τα παρκόμετρα οδηγήσαμε τα 150 μέτρα, ένεκα παράδρομος και πιο ήσυχα. (ξεψαρώσαμε…) λίγο πιο κάτω από το ξενοδοχείο “Riviera”
Ν 44 52.505 Ε 15 30.886
05-06-2013 Αναχώρηση πρωί 7:00 για Rovinj.
Άφιξη μισή ώρα μετά. Η κλασική βόλτα στην προκυμαία για αναζήτηση χώρου πάρκινγκ άκαρπη, μπάρα στα 2,20 μ και είσοδο στην πόλη με μπάρα, μόνο με φωτο- αναγνώριση κάτι σαν τα τηλεδιόδια… Ακολουθώντας τις πινακίδες προς το πάρκινγκ αυτοκινούμενων με δυνατότητα αδειάσματος γκρίζων. Τιμή δεν κοίταξα… Πάρκαρα 300 μέτρα πριν- η θέση βρέθηκε κατά λάθος, έστριψα μια διασταύρωση πριν τα λεγόμενα του GPS.
N 45 04.876 E 13 38.421
Βόλτα με την Χαρά στο Rovinj. Πρόκειται για μια γλώσσα ξηράς- παλιά πόλη- με δύο κόλπους εκατέρωθεν. Στον ανατολικό το λιμανάκι για ψαρόβαρκες και σκάφη ντόπιων, η περατζάδα, γεμάτη καφέ και εστιατόρια και μια τεράστια μαρίνα στο άλλο άκρο. Προστατευμένος από ένα καταπράσινο νησάκι σε απόσταση αναπνοής. Στον δυτικό ένα είδος προβλήτας για μεγάλα αλιευτικά, αθλητικές εγκαταστάσεις και στο βάθος άλλη μια τεράστια μαρίνα. Κατά τα άλλα τα κλασικά. Στενά δρομάκια που ανεβαίνουν τον λόφο και στην κορυφή ο τεράστιος καθολικός ναός…
Κατά τις 10:30 είχαμε ολοκληρώσει την βόλτα μας και αναχωρήσαμε για Porec το οποίο τελικά παρακάμψαμε και άφιξη στο Novigradκατά τις 12:10. Βρέθηκε και η αλάνα- που αν αγαπάτε είχε και παρκο- μηχάνημα που κανείς όμως δεν είχε χρησιμοποίηση- το παίξαμε αδιάφοροι η Χαρά έμεινε να ξεκουραστεί και να φυλάει το σπίτι και εγώ με το ποδήλατο γύρισα την συμπαθητική αλλά αδιάφορη μικρή πόλη με μια- 0 θεός να την κάνει παραλία- την λένε και “Rivarela” δεν καταλαβαίνω γιατί ο κόσμος- Γερμανοί, Ολλανδοί, πάει διακοπές σε αυτές τις πόλεις, παραλίες και μάρτυρας οι φωτογραφίες, όπου μπαίνεις στην θάλασσα από κτισμένους διαδρόμους με κάγκελα υποβοήθησης μην τσακιστείς…
Έλεος…
Αναχώρηση λοιπόν μετά από ένα σύντομο υπνάκο κατά τις 5:30 για την καστροπολιτεία “Motovun” στα 41 χιλιόμετρα στην ενδοχώρα κτισμένη σε ένα λόφο εν μέσω μιας καταπράσινης κοιλάδας 300μ υψόμετρο που την διασχίζει ένας ποταμός και ήταν μονίμως καλυμμένη με ένα χαμηλό σύννεφο, άλλοτε αραιό άλλοτε πυκνότερο. Φτάσαμε απογευματάκι κατά τις 7:30 τα αυτοκίνητα και ειδικά τα κάμπερ δεν ανεβαίνουν στον λόφο. Δεξιά στην είσοδο υπάρχει το παρκινγκ 50 κούνα/ 7€ την ημέρα και αριστερά η είσοδος του κάμπινγκ με 20€…
Υπάρχει και μικρό λεωφορείο που σε ανεβάζει τα 2 χιλιόμετρα στον λόφο. Είχε όμως σταματήσει τα δρομολόγια για σήμερα. Σε παρατήρηση μου ότι ήμουν αρκετά κουρασμένος να ανεβώ η κοπέλα στο παρκινγκ μου επέτρεψε να ανεβώ και διανυκτερεύσω με το κάμπερ(με τα 7€0 και την παρατήρηση πως έτσι κι αλλιώς κλείνουν… Όντως δεν υπήρχαν άλλα αυτοκίνητα στο επάνω παρκινγκ καθότι το επισκέπτονται οι τουρίστες την ημέρα. Το βράδυ μένουν κάποιοι λίγοι σε ένα ξενοδοχείο πολυτελείας. Την γύρναγα λοιπόν μόνος- με την Χαρά- είναι τόσο μικρό που κυριολεκτικά το περπατάς σε ένα μισάωρο. Ακόμη και σε μια πιτσαρία που κάτσαμε, είμαστε εμείς και ένα ζευγάρι. Τα υπόλοιπα μαγαζιά τα μαζεύανε…
Σας γράφω λοιπόν την ανταπόκριση να περάσει λίγο η ώρα και νωρίς για ύπνο…
06-06-2013. Umag
Το πρωί με την δροσούλα και με πυκνή ομίχλη μέχρι να βγούμε από την κοιλάδα φτάσαμε στην Umag. Ελεύθερο παρκινγκ και εκεί νόμιμα για τουρίστες και με μία (1) χημική τουαλέτα, 300 μέτρα πριν από το πανάκριβο (για μας) όπου σε οδηγούν οι πινακίδες.
Ν 45 26.124 Ε 13 31.731
Ένα μικρό χωρίο, μια πόλη; Μια τεράστια μαρίνα και περισσότερο μια αθλητική περιοχή με γήπεδα του τένις, paintball, bike park (πάρκο ποδήλασίας), πάρκο ιππασίας, αερολέσχη Έχει και καταδυτικό κέντρο. Έχει και μια περατζάδα γεμάτη ταβέρνες και καφετέριες. Ποτέ δεν θα επέλεγα τέτοιο μέρος για διακοπές… Μετά την αποχαιρετιστήρια στάση- προς το παρόν- στην Umag περάσαμε χωρίς διατυπώσεις πλέον τα σύνορα με Σλοβενία..
Σλοβενία Ι
06-06-2013.
Πέρασμα από το “Piran” μια και το πρότεινε ο φίλος μου ο Θανάσης. Μια Ριβιέρα, πουθενά μα πουθενά δεν επιτρεπόταν το πάρκινγκ σε αυτοκινούμενα παρ εκτός μιας αλάνας μες στον ήλιο, στο τέλος της παραλιακής περί τα 5 χιλιόμετρα από το κέντρο. Ήταν και σε λόφους… Όπως καταλαβαίνετε δεν το είδαμε και καλά κάναμε… Άμα πια…
Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα στο Κόπερ παρκάραμε σε αλάνα,
Ν 35 42.737 Ε 13 42.755
δίπλα στον κωπηλατικό όμιλο και μια πισίνα. Έχει και Πιτσαρία- γκρίλ στα 30 μέτρα. Είναι πριν την είσοδο στην πόλη αρκετά μακριά με τα πόδια- οι ντόπιοι το περπατάνε- και με έναν ωραιότατο ποδηλατόδρομο. Τουλάχιστον είναι ίσωμα 2 περίπου χιλιομέτρων. Όχι όμως και η πόλη, η παλιά, που βρίσκεται σε μικρού ύψους- ευτυχώς- λόφο. Δίπλα ακριβώς από το λιμάνι και παραδίπλα από το εμπορικό λιμάνι όπου τα πλοία με τα κοντέινερ έρχονται και φεύγουν σαν λεωφορεία!!! Γυρίσαμε με την ησυχία μας το μικρό σχετικά κέντρο. Το φωτογραφήσαμε, πήραμε και 300 γραμμάρια σαρδέλες- ψημένες- προς 3€. Τις φάγαμε με μπύρες στο σπίτι μας με θέα το λόφο και τα λιμάνια και την πέσαμε για την συνήθη σιέστα.
Το απογευματάκι το βγάλαμε στην Ολυμπιακών παρακαλώ διαστάσεων πισίνα μέχρι την ώρα της πίτσας. Τώρα ετοιμαζόμαστε για ύπνο μιας και τέλειωσα και το κομμάτι, διάλεξα και τις φώτο.
Ιταλία
Muggia-Trieste
07-06-2013
Με την ησυχία μας μιας και η “Trieste” είναι σε απόσταση αναπνοής προγραμματίσαμε το GPS να μας πάει μέσω παραλίας. Ο λόγος προφανείς, να εντοπιστεί παραλία για το βράδυ σε περίπτωση που δεν μας άρεσαν- όπως και έγινε- τα δύο μαρκαρισμένα σημεία. Το κάμπερ στοπ κάτω από μια γέφυρα αυτοκινητόδρομου πάνω από το εμπορικό λιμάνι Οργουελικό με 4,5€ από παρκο-μηχάνημα αν κατάλαβα- δεν υπάρχει πινακίδα στα Αγγλικά πουθενά- να αδειάσεις τα γκρίζα πάντως ήταν εκτός, πριν την μπάρα, οπότε…
Το σημείο που πρότεινε ο φίλος ο Νίκος ήταν μακριά, και δίπλα ακριβώς στον δρόμο με ότι αυτό συνεπάγεται. Είχα είδη εντοπίσει ένα παραλιακό σημείο στην Muggia, λίγα χιλιόμετρα πριν. Οδήγησα και μια γύρα κέντρο και παραλιακή προς εντοπισμό πιθανών σημείων παρκινγκ και επέστρεψα ευτυχείς στο μίνι άγριο παρκινγκ. Εδώ ο μικρόκοσμος λειτουργεί ως εξ εις. Το πρωί έρχονται με τα αυτοκινητάκια τους κάτι προχωρημένης ηλικίας κοπέλες, άντε και κάνα δύο άντρες με πανομοιότυπες ξαπλώστρες για ηλιοθεραπεία. Το μπάνιο απαγορεύεται. Δεξαμενές πετρελαίου απέναντι… Παρ όλα αυτά...
Κάποια στιγμή το μεσημεράκι αδειάζει ο τόπος για να γεμίσει πάλι το απογευματάκι με διαφορετικές μεγαλοκοπέλες που κουβαλάν καλάμια ψαρέματος, έχει και περισσότερους άντρες. Το σκηνικό συμπληρώνουν κάτι αυτοκινούμενα και τροχόσπιτα ντόπιων μονίμως παρκαρισμένα όπως φαίνεται. Τα ανοίγουν όμως , βάζουν το μαγιό τους, βγάζουν και καμιά ξαπλώστρα τα κλειδώνουν και φεύγουν όπως ήρθαν με τα ΙΧ τους. Μέσα σε όλα χωρά και μια σταθερή καντίνα, συμπαθητική και με χημική τουαλέτα, αυτές τις πλαστικές καμπίνες της λαϊκής…
Το σκεπτικό είναι μιας και είναι Παρασκευή να περιμένουμε να μεταβούμε στην πόλη το Σάββατο το απογευματάκι μιας και θα έχουμε τζάμπα παρκινγκ μέχρι Δευτέρα πρωί.
Το απογευματάκι μετά την βόλτα της Χαράς γύρισα με το ποδήλατο την χαριτωμένη Muggia- το οικόπεδο απέχει 1300 μέτρα- μικρό ιστορικό κέντρο με τα στενά δρομάκια, δύο πλατείες και με ένα λιμανάκι. Τραγικό λάθος μια μπύρα απέναντι από τον καθεδρικό 5,5€!!!
συνηθισμένος από Κροατία, Σλοβενία βλέπεις δεν κοίταξα, Δεν θα ξαναγίνει…
Για την ιστορία υπάρχει λεωφορείο Mugga- Trieste ανά ώρα με εισιτήριο 3,50€ μετ επιστροφής 6,50€.
Υπάρχει και καραβάκι 4,50€ μετ επιστροφής 8,50€ στην προβλήτα 100 μέτρα από την κεντρική πλατεία και το γραφείο τουρισμού.
Η “Trieste” τώρα κλασική, αρχοντική Ιταλική πόλη με τα επιβλητικά της κτήρια, αρκετά μουσεία, ένα κάστρο στην κορυφή του λόφου πάνω ακριβώς από το ιστορικό κέντρο- Ναι ανέβηκα με το ηλεκτρικό ποδήλατο παρακαλώ!!!- Πλατείες και πάρκα συμπληρώνουν την εικόνα. Μια όμορφη πόλη πεντακάθαρη πού μόνο από τους τεράστιους γερανούς και τον γεμάτο μεγάλα κοντεινεράδικα ορίζοντα καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για το σημαντικότερο εμπορικό λιμάνι της περιοχής.
Κυριακή γύρω στις 7:00 λοιπόν κάνουμε την θριαμβευτική μας είσοδο στην κυριολεκτικά άδεια πόλη και μετά από μια ευχάριστη γύρα- άδειοι δρόμοι- διαλέγουμε το καλύτερο 100 μέτρα από την κεντρική πλατεία επί της προβλήτας οικόπεδο (θέση παρκινγκ) με θέα την θάλασσα, όπου και διανυκτερεύσαμε. Περιττό να σας πω ότι μετά τις 9 και μέχρι το βράδυ δεν υπήρχε θέση ούτε για δείγμα στην ευρύτερη περιοχή.
Από τουρίστες πάντως λίγα πράγματα ακόμη και τα κάμπερ που διανυκτερεύσαμε στο λιμάνι δεν περνάγαμε τα 10…
Στην πλατεία όλο το πρωί υπήρχαν διάφορα δρώμενα. Από διαγωνισμό χορευτικών ταλέντων, επίδειξη πολεμικών τεχνών, βόλεϊ, τοξοβολία και άλλα. Όλα αυτά μέχρι τις 13:00 όπου μάλλον σαν και εμάς οι Ιταλοί πάνε για την σιέστα τους. Το απόγευμα πάντως κατά τις 6:30 έπιασε- κατά το σύνηθες- μια άγρια μπόρα που την άδειασε εντελώς…
Σλοβενία ΙΙ
10-06-2013
Σε απόσταση αναπνοής (25χιλ.) η “Lipica” Θα μου πείτε ε, και ; Είναι λοιπόν η φάρμα που εκτρέφονται και εκπαιδεύονται εκείνα τα περίφημα αλόγατα πού χορεύουν και κάνουν και άλλα διάφορα… πληροφορίες εδώ
http://www.lipica.org
http://http://www.youtube.com/watch?v=vY3wmWT-sb8
Η παρακολούθηση της εκπαίδευσης καθημερινά στις 11:00 αλλά το σώου Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο 15:00 με αντίτιμο και τα δύο 20€. Το βρήκα ενδιαφέρον και έτσι αποφάσισα να επιστρέψω αύριο Τρίτη. Συνεχίσαμε λοιπόν άλλα 15 χλμ. Τσεκάραμε το “Skocjan Caves Natural park”
[url=http://www.park-skocjanske-jame.si ]http://www.park-skocjanske-jame.si [/url]
και καταλήξαμε 3 χλμ μετά στο κάμπινγκ Dujceva. Είναι τεράστιο ξέφωτο που περικλείεται από τα νερά του ποταμού “Reka” (χωρίζεται και ενώνεται ξανά σχηματίζοντας ένα νησάκι ) και ενώνεται με την ρεσεψιόν, τις 3 ντουζιέρες και τις 2 τουαλέτες- ποιος θα πρωτοπάει σε περίπτωση που υπάρχουν αρκετοί κατασκηνωτές- με ένα γεφυράκι. Τα 200 μέτρα να κατεβείς από την ρεσεψιόν στον κυρίως χώρο δράμα, ειδικά για τροχόσπιτα μάλλον δεν κάνει…
Σήμερα πάντως είμαστε 4 κάμπερ και δύο σκηνές. Ήταν μια υπέροχη λιακάδα αλλά τώρα που γράφω το κειμενάκι 10:22 με συνοδεύει μια απαλή βροχή έτσι για να μην ξεχνιόμαστε…
[url=http://www.dujceva.si ]http://www.dujceva.si [/url]
Έγραψα τσεκάραμε το πάρκο διότι πρόκειται για αρκετό περπάτημα και έχω πρόβλημα με το δεξί πόδι- συμβαίνουν και αυτά- θα το ξεκουράσω λοιπόν κάνα δύο μέρες στο εν λόγω κάμπινγκ γιατί δεν προτίθεμαι να χάσω τον υπόγειο ποταμό “Reka” (είναι ο ίδιος που περνά, επίγεια πλέον, δίπλα από το κάμπερ τώρα) με τίποτα…
Για ιντερνέτ ούτε λόγος προς το παρόν…
11-06-2013
Στην “Lipica” λοιπόν στην φάρμα “stud” πού λειτουργεί και ξενοδοχείο πολυτελείας, εστιατόριο (10€ η φθηνότερη μερίδα, μη με ρωτάτε τι ήταν, έμοιαζε με κρεατικό) έχει και καζίνο παρακαλώ και ένα τεράστιο παρκινγκ πού χωρίς να είμαι σίγουρος διανυκτερεύεις με ασφάλεια. Απαγορευτικές πινακίδες για κάμπερ όπως αλλού δεν είχε πάντως…
Τώρα τι να σας περιγράψω; Τα είχα δει- τα αλόγατα- 100 φορές σε βίντεο, η πραγματικότητα δεν περιγράφεται και οι φώτο δεν δίνουν την εικόνα. Ειδικά η πρωινή παρακολούθηση της εκπαίδευσης άξιζε περισσότερο. Η προσπάθεια ανθρώπου και ζώου να αποτυπώνεται καθαρά στην μορφή τους, στα σώματα, στις γκριμάτσες των μεν και την δυσφορία κάποιες φορές των δε. Έφυγα με τις καλλίτερες εντυπώσεις από την φάρμα υπό βροχή, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Βρεγμένος, σαν να έπεσα στο ποτάμι, στα 200 μέτρα μέχρι το κάμπερ και να σκεφτείτε ότι στο Σόου που κράτησε μόλις 55 λεπτά πήγα με ντάλα ήλιο…
Επιστροφή στο απέραντο κάμπινγκ λοιπόν που προς μεγάλη χαρά της Χαράς σήμερα είναι όλο δικό της, προς το παρόν τουλάχιστον.
12-06-2013
Το πόδι πάει καλλίτερα έγινε λοιπόν η πρώτη επίσκεψη στο πάρκο. Έκανα την 2η διαδρομή, την πιο εύκολη (2 χιλιομέτρων ανέβα κατέβα σκαλοπάτια). Βίωσα μια καταπληκτική ομορφιά ανακάλυψα ότι στο παρκινγκ υπάρχει free WiFi το οποίο τίμησα δη ολίγον. Έπρεπε να πεταχτώ στην κοντινή πόλη “Kozina” για ανεφοδιασμό (σουπερμάρκετ) και να γεμίσω τις μπουκάλες με LPG αυτοκινήτου και ο θεός βοηθός. Δεν γίνεται αλλιώς μου ζητάνε 60€ την μπουκάλα, δεν δέχονται τις Ελληνικές οπότε, κορόνα γράμματα…
Υπόσχομαι όμως αύριο το πρωί αν το WiFi λειτουργεί ακόμη με αποτελεσματική ταχύτητα να σας στείλω τα τελευταία μέχρι σήμερα κομμάτια.
13-06-2013
Η επίσκεψη στο δεύτερο κομμάτι του υπόγειου ποταμού, φαραγγιού…
13-06-05
Απογευματάκι φτάσαμε στην πόλη “ Postojina”. Πήγαμε κατ ευθείαν στο σπήλαιο αν και αργά για επίσκεψη να ενημερωθούμε για την κατάσταση. Σκοπός μας η επίσκεψη του πιο γνωστού και τουριστικού σπηλαίου της Σλοβενίας “Postojnska Jama”. Και του εκτός και εντός ενός σπηλαίου κτισμένου κάστρου “Predjama castle”- κάτι σαν το μοναστήρι της λαύρας στον δρόμο για Καλάβρυτα- σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από την πόλη.
Το πακέτο στοίχιζε 27€ + 3.50 το ολοήμερο- πάλι καλά- παρκάρισμα στο χώρο του σπηλαίου. Για διανυκτέρευση υπάρχει ειδικός χώρος δίπλα κάτι σαν Ευρωπαϊκό ‘camper stop” με σύνδεση σε ρεύμα και νερό και δυνατότητα αδειάσματος των γκρίζων και όλα αυτά μόνο με 18€- οι αλήτες. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα από όλα αυτά οπότε είπαμε ευχαριστώ και την κάναμε για το παρκινγκ του εμπορικού κέντρου που είχαμε σημαδεύσει ερχόμενοι στο GPS. Μόνο ο χώρος παρκινγκ των “LIDLE” είχε μπάρα ύψους. Παραδίπλα όλα καλά και μια φθηνή καφετέρια που έμενε ως τις 12:00 με ελεύθερο WiFi.
14-06-2013
Βόλτα η Χαρά σε μια τεράστια αλάνα ακριβώς απέναντι. Εσπρέσο με ολίγον ιντερνέτ εγώ να πάει 9:30. Η επίσκεψη στο σπήλαιο άρχιζε 10:00 πμ και συνεχιζότανε ανά δίωρο. Ο χώρος του παρκινγκ άψογος με καλή σκιά ώστε να μην βράσει η Χαρά και να ισιώσω λίγο το κορμί μου μετά την επίσκεψη.
Τώρα από το σπήλαιο τι να περιγράψω… Σε σπήλαια με σταλακτίτες, σταλαγμίτες και υπόγεια ποτάμια και βάρκα (Δυρός) έχουμε πάει όλοι…
Σε σπήλαιο μήκους μεγαλύτερο των 5 χιλιομέτρων (τα επισκέψιμα) και με τρενάκι πρώτη φορά- εγώ- περπατάς μόνο το κεντρικό κομμάτι, 1,5 χλμ. αλλά ανεβοκατεβαίνεις αρκετά… φανταστείτε λοιπόν όποιο σπήλαιο θέλετε πολλαπλασιάστε με μεγάλο συντελεστή και βρήκατε τις τεράστιες διαστάσεις αιθουσών σταλαγμιτών διαδρόμων. Σταθεροί 8c και ενοικιάζονται καπαρντινάκια με 3,50€! για τους μη έχοντες προβλέψει… Η δε φωτο με την φάτσα σας κατά την είσοδο σας τιμάται 6.50€ !!!
Α, και κάτι άλλο. Ο κόσμος υπερβολικά πολύς!!! Ούτε οι σταθμοί του μετρό σε ώρα αιχμής- χωρίς πλάκα!
Η επίσκεψη διαρκεί 1:30 ώρα. Πήραμε και μια πίτσα πακέτο 8.30€ στην έξοδο και την κτυπήσαμε κανονικά στο παρκινγκ στην δροσούλα με μια μπυρίτσα…
Κατά τις 2:30 οδηγήσαμε τα 10 χιλιόμετρα για το “Predjama castle” ελεύθερο πάρκινγκ εκεί.
Εντάξει κάτι το διαφορετικό…
Δεν ξέρω όμως όταν επισκέπτομαι τέτοια μέρει, πύργους, κάστρα, πυργόσπιτα, παλάτια γενικώς με πιάνει μια κατάθλιψη. Δεν ξεκολλάει από το μυαλό μου η σκέψη πόσοι αθώοι φουκαράδες έχουν πληρώσει με δάκρυα η και αίμα ακόμη για την κατασκευή τους, για την καλοπέραση μερικών κερατάδων…
Μια και ξεμπέρδεψα νωρίς και τα χιλιόμετρα ήταν λίγα, μετά από ένα εσπρέσο φύγαμε για Λουμπλιάνα. Μέσα από ένα ωραιότατο δασικό δρόμο χωρίς καμία κίνηση, μου έκανε εντύπωση το τι σπιταρόνες, κυριολεκτικά, είδα- και είναι άνθρωποι που ζουν από τους αγρούς… φθάσαμε άνετα στην πρωτεύουσα την διασχίσαμε όλη (ένας δρόμος την κόβει στα δύο) και καταλήξαμε στο τετράστερο κάμπινγκ “Ljubljana Resort” 46 05’ 952” 14 31’ 094”
www.ljubljanaresort.si
Είναι περιποιημένο, πεντακάθαρο με μεγάλες θέσεις και καλή σκιά κάτω από τεράστια δένδρα. Free WiFi μόνο στη ρεσεψιόν έχει και στις θέσεις αλλά το χρεώνει 2€ την ημέρα το ρεύμα 4,50 το ίδιο και την είσοδο στην πισίνα- δίνει μια έκπτωση- είναι άλλη εταιρία Laguna complex.
Δεν ξέρω τι λέει στην σελίδα του, είναι όντως δίπλα στον ποταμό Σάββα, τον οποίο ακούς αλλά όμως δεν τον βλέπεις.
Το εστιατόριο πανάκριβο και το κέντρο της πόλης στα 8 χιλιόμετρα. Έχει στάση λεωφορείου απ έξω αλλά το εισιτήριο κοντά στα 2€…
Μείναμε όμως καθότι 1 άτομο και το κάμπερ, χωρίς ρεύμα και χωρίς Χαρά- ούτε που ρώτησα αν χρεώνεται- 12€. Υπάρχει και το ηλεκτρικό ποδήλατο… Ανεφοδιασμός λοιπόν νερών, κανονικό ντους και παραμονή δύο ημερών. Αύριο Κυριακή- χωρίς παρκόμετρα- έχω σημαδεύσει που θα μείνουμε για να δούμε κάποια μέρη που έμειναν από την σημερινή επίσκεψη και να ξαναδούμε κάποια που μας άρεσαν.
15-06-2013
Σήμερα λοιπόν επίσκεψη ολημερίς στην πανέμορφη παλαιά Ljubljana εκατέρωθεν του ποταμού. Πάντα θεωρούσα ευλογημένες τις πόλεις που διασχίζει ποταμός. Άλλη χάρη! Είχα δει την προηγουμένη και διαπίστωσα την ύπαρξη ποδηλατοδρόμων σε όλο το κέντρο και στον δρόμο που την διαιρεί ακόμη και σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από το κέντρο. Σημειωτέον ότι διατίθενται ποδήλατα- σε τέλεια κατάσταση- από τον δήμο με πολλές βάσεις ανά την πόλη οπόυ η πρώτη ώρα είναι δωρεάν η δεύτερη χρεώνεται 2€. Αν αφήσεις όμως το ποδήλατο και πάρεις άλλο μετά ένα πεντάλεπτο συνεχίζεις τζάμπα.
Επίσκεψη με μια υπέροχη λιακάδα- το ίδιο και εχθές- επιτέλους!!!
16-06-2013
Κυριακή πρωί, χαρά θεού η μέρα ξεμπερδέψαμε με το κάμπινγκ πρωί κατά τις 7:30 και 8:00 είχαμε βρει το κατάλληλο παρκινγκ δίπλα στο τελεφερίκ πού σε ανεβάζει στο κάστρο, στον λόφο που δεσπόζει της παλαιάς πόλης. 2,20€ που τα αξίζει πιστέψτε με Αν και είδα και ΙΧ παρκαρισμένα επάνω που σημαίνει ότι υπάρχει δρόμος , για αυτοκινούμενα αποκλείεται καθότι με πινακίδες στο ιστορικό κέντρο δεν μπαίνουν φορτηγά άνω των 3.5 τόνων.
Έχει κάνα δύο εστιατόρια πολυτελείας και ένα καφέ καθώς και κάτι σαν μουσείο – με είσοδο. Υπήρχε και ένα χάπενινγκ. Διάβασμα στην ύπαιθρο σε μια καλή σκιά και με ζωντανή κλασική μουσική παρακαλώ… Διάβασμα κάθε μέρα- μουσική την Κυριακή.
Μετά το πέρας της επίσκεψης πού άξιζε τον κόπο λόγω της θέας στη πόλη και του χάπενινγκ, μετακομίσαμε σε καλλίτερο παρκινγκ- πιο ήσυχο που είχα σταμπάρει για διανυκτέρευση.
N 46 02.521 E 14 30.431 όλη η γειτονιά είναι ενταξει...
Όλως τυχαίως στον δρόμο δίπλα σε ένα μικρό ποταμάκι, που πέφτει στο κυρίως που διαιρεί την πόλη υπάρχουν τρις παμπ- η μία από τις παλαιότερες (50 ετών) η SAX και μια πιτσαρία, φουλ ολημερίς από ντόπιους. Εκεί λοιπόν τόσο δίπλα και τόσο μακριά από τα τουριστικά μαγαζιά απολάψαμε τις μπύρες μας 2€ η μεγάλη και φάγαμε και ωραιότατη πίτσα με 8€…
Πιάσαμε και την συζήτηση με την γκαρσόνα ήταν και τσαχπίνα και με έπεισε να επισκεφτώ κάποια ακόμη μέρη που δεν είχα στο πρόγραμμα.
Δεν το μετάνιωσα!
17-06-2013
Το πρωί λοιπόν εγερτήριο κατά τις 6:00 να προλάβω να κάνει βόλτα η Χαρά στον παραποτάμιο πεζόδρομο-βλέπεις εδώ βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους χαράματα 6:30 με 7:30 γίνεται συνωστισμός… Περιττό να σας πω ότι σακούλες και κάδοι για τα σκυλο-περιττώματα υπάρχουν όπου υπάρχει πράσινο και όχι μόνο…
Επισκεφτήκαμε λοιπόν το “Bled” (54 km) μια λίμνη με ένα κάστρο να κρέμεται κυριολεκτικά σε ένα βράχο επάνω της, ένα νησάκι- που δεν επισκεφτήκαμε στο κέντρο και μέρη για πάμπολλες αθλητικές δραστηριότητες. Παρκινγκ μόνο επί πληρωμή και σε συγκεκριμένο τεράστιο χώρο.
Επισκεφτήκαμε το κάστρο με ένα μικρό μουσείο 8.50€ είσοδος με δύο εστιατόρια και ένα καφέ. Και μόνο η θέα στην λίμνη και την γύρω περιοχή όλα τα λεφτά!
Συνεχίσαμε για την δεύτερη λίμνη” Bohinj” όπου και φτάσαμε λίγα χιλιόμετρα μετά από μία ωραιότατη διαδρομή δίπλα στον ποταμό Σάββα (Sava).
Σαφώς μεγαλύτερη, λιγότερο τουριστικοποιημένη, το ίδιο όμορφη. Με δυο κάμπινγκ το ένα λίγο μετά την πόλη “Bohinjska Biistrica” το δεύτερο προς το τέλος “Ukanc” αλλά στις όχθες. Σταματήσαμε στο γραφείο τουρισμού ”Ribcevlaz”όπου και μάθαμε για την ύπαρξη τελεφερίκ για το χιονοδρομικό- που λειτουργούσε- με 13€, 4 ΄ χρόνο σε ανεβάζει από τα 500 στα 1500 μέτρα με μια καταπληκτική θέα της λίμνης και των Ιουλιανών Άλπεων. Την ύπαρξη ενός καταρράκτη “SAvica” σε 11 χιλιόμετρα αλλά και με περπάτημα, ανάβαση, μισής ώρας- είπανε- μια και σε αυτό το ταξίδι είδαμε πολλούς δεν δοκιμάσαμε.
Δοκιμάσαμε όμως στην επιστροφή από τα όρη ένα γουρουνάκι στην σούβλα πού είχαμε τσεκάρει σε παραδίπλα μαγαζί που ήπιαμε καφέ μετά τις πληροφορίες. Παραλίμνια λοιπόν γουρουνάκι- το βρήκαμε υπέροχο- κτυπήσαμε και τις μπύρες μας για το καλό, πληρώσαμε και 16€ χορταστική η μερίδα, σαλάτα εποχής και 2 μεγάλα ποτήρια μπύρα, χαλάλι τους! Κατόπιν όλων τούτων ρίξαμε και έναν υπνάκο στην σκιά παραδίπλα.
Το απογευματάκι ξεκινήσαμε για Λουμπλιάνα μια και τα υπόλοιπα ήταν στην απέναντι κατεύθυνση και έπρεπε ούτως η άλλως να περάσουμε από εκεί. Στην Λουμπλιάνα ομόφωνα- ο καθένας για τους λόγους του- η Χαρά την παραποτάμια βόλτα εγώ, ε τώρα- αποφασίστηκε η διανυκτέρευση στο γνωστό σημείο. Κάθισαν- δεν υπήρχε τραπέζι- στην πιτσαρία μαζί μου και δύο ντόπιοι στην ηλικία μου που μιλούσαν καλά αγγλικά και είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για την κατάσταση και την ζωή γενικά στην Σλοβενία σήμερα αλλά και τα μεταπολεμικά χρόνια. Ότι καλλίτερο!
Αξημέρωτα ξεκινήσαμε για την τελευταία μας γύρα στην Σλοβακία. Πρώτη μας στάση τυχαία, τελευταία στιγμή είδα το κάστρο στο χωριό ... (θα σας βρω το όνομα).
Δεύτερη στάση στην λουτρόπολη “Dolenjske Toplice”, κοσμοπολίτικη κωμόπολη με θερμά λουτρά… Δίπλα ακριβώς από ένα τεράστιο παρκινγκ- στην πόλη δεν παρκάρεις- όπου απαγορεύονται τα κάμπερ, ούτε και να παρκάρουν, υπάρχει ένα καμπερ στοπ “Potocar”
www.camping-potocar.si
www.avtokampi.si
που η ρεσεψιόν ανοίγει 8:00-10:00 το πρωί και 06:00-09:00 το βράδυ. Όλη μέρα λοιπόν κατασκηνώνεις χωρίς χρήματα. Η διανυκτέρευση 10€ το άτομο το νερό (σε κάθε θέση) δεν χρεώνεται. Έχει καμιά 20αριά θέσεις με καλή σκίαση. Τεχνητή και φυσική και ένα ποταμάκι φάτσα στις θέσεις. 2 ντους και δύο τουαλέτες ανά φίλο. Γυρίσαμε λίγο την πόλη και φύγαμε.
Στο “Novo Mesto” τώρα δεν καθίσαμε ούτε το γυρίσαμε. Μια πόλη επάνω σε λόφους με μια αρκετά υψηλή παλαιή γέφυρα που ενώνει τα δυο κομμάτια της- την διασχίζει ποταμός. Η ζέστη αποπνιχτική λόγω υγρασίας 11:30 και 30 c μας ανάγκασε να τελειώσουμε την γύρα στο κάστρο “Otocec” που πρότεινε ο Γιώργος ο Κούκος . Βρίσκεται κτισμένο πάνω σε ένα φυσικό νησάκι που δημιούργησε ο ποταμός και ενώνεται με δύο ξύλινες γέφυρες με τις όχθες.
Ακριβώς απέναντι στην ανατολική όχθη στα 100 μέτρα υπάρχει και το κάμπινγκ “Otocec”.
www.camping-potocar.si
Πανέμορφο, δίπλα στο νερό με σκιά από τεράστια δέντρα ιδίων προδιαγραφών με το προηγούμενο όσον αφορά τους κοινόχρηστους χώρους και την λειτουργία της ρεσεψιόν. 8,5 € χωρίς ρεύμα. Αποφασίσαμε να μείνουμε λοιπόν έβαλα το μαγιό- η Χαρά όχι- και δροσιστήκαμε (ξύλιασα) στο ποτάμι. Έτσι κι αλλιώς μόνοι μας είμαστε μέχρι και τις 5:00 το απόγευμα…
19-06-2013
Με μια δόση μελαγχολίας που αφήναμε την τόσο όμορφη και γαλήνια περιοχή αναχωρήσαμε το πρωί γιαZagreb. Η μελαγχολία βέβαια έσβησε γρήγορα ταξιδεύοντας μέσω ενός πυκνού δάσους από πανύψηλα δένδρα και γενικά μιας πανέμορφης περιοχής.
Είδα τριγωνικές πινακίδες και πινακίδες στους δρόμους. Για Ελάφια, για αγριογούρουνα, για παιδιά ,για ταράνδους σε άλλες χώρες, για αγελάδες. Τέτοια όμως για βατράχια πρώτη φορά…
Κροατία ΙΙΙ
Στα σύνορα με την Κροατία δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα, ένας τυπικός έλεγχος διαβατηρίου.
Κροατία στον δρόμο προς Ζάγκρεμπ από στενά περάσματα και καλλιεργημένα χωράφια στους Κροατικούς αυτοκινητοδρόμους (μπαίνοντας στην πόλη).
Κατά τις 12:00 λοιπόν βρισκόμαστε στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Ζάγκρεμπ με 39c. Πάρκαρα κανονικά σαν ΙΧ πλήρωσα και για 2 ώρες στην παρκομηχανή και γυρνώντας 5 ώρες μετά βρήκα μια κλήση των 200 kn ήτοι 30 περίπου € που θα εισπράξουν όταν τους το επιτρέψει η παγκοσμιοποίηση- πολύ το χάρηκα.
Το ιστορικό κέντρο του Ζάγκρεμπ η μάλλον η κάτω και άνω πόλη περπατούνται σε κάνα τεσσάρι ώρες σύμφωνα με έναν χάρτη που παίρνεις από το γραφείο τουρισμού με σημειωμένες τις διαδρομές και των σημαντικών οικοδομημάτων που πρέπει να επισκεφτείς. Το υπόλοιπο μια μάζωξη από γκρι πολυκατοικίες σοβιετικού τύπου απλά δεν το περπατάς…
Το κάμπινγκ στο Ζάγκρεμπ, ποιο Ζάγκρεμπ δηλαδή, 12 χιλιόμετρα από το κέντρο. Το Μοτέλ Plitvice πάνω στον αυτοκινητόδρομο, δεν μου ενέπνευσε καμιά διάθεση να μείνω.
http://www.motel-plitvice.hr/EN/kamp.html
Σημειώνω ότι είναι το μοναδικό στην ευρύτερη περιοχή…
κατόπιν τούτου συνεχίσαμε την διαδρομή προς τον επόμενο προορισμό που ήταν το Osijek. Λόγο κούρασης και προχωρημένης ώρας αποφασίστηκε η επίσκεψη και διανυκτέρευση στο εκτός προγράμματος και τουριστικού ενδιαφέροντος Sisak, στα 57 χιλιόμετρα από το Ζάγκρεμπ.
Η πόλη έχει και ιστορικό ενδιαφέρον και το μεγαλύτερο διυλιστήριο της Κροατίας.
Μια μικρή επαρχιακή, παραποτάμια πόλη στην συμβολή των ποταμών Kupa, Sava, και Odra. με μια μικρή πλατεία με παλαιά κτήρια, ένα καλοδιατηρημένο τριγωνικό κάστρο του 16 αιώνα- σήμερα μουσείο, μια παλαιή γέφυρα από τούβλα με 4 καμάρες και όμορφα καφέ- φάγαμε μια υπέροχη πίτσα ήπιαμε και τις μπύρες μας- στον δρόμο δίπλα στο ποτάμι (Kupa) όπου και παρκάραμε για διανυκτέρευση. Δεν μας ενόχλησε κανείς!
20-06-2013
Αναχώρηση χαλαρά για Osijek άλλη μια παραποτάμια πόλη δίπλα στον ποταμό Drava.
Ένα autocamp υπάρχει μόνο, έξω από την πόλη σε ένα χωριό πριν το εθνικό πάρκο. Αδύνατον να μπεί το κάμπερ. Πολύ χαμηλό το σχοινί με τις σημαίες και ανύπαρκτος χώρος για μανούβρα…
Διημέρευση σε παρκινγκ με παχιά σκιά από θεόρατα δένδρα στην απέναντι όχθη.
45.56456 18.69804
Δίπλα στο copacampana μια περιοχή με νεροπαιχνίδια και πισίνες. Η ζέστη παραμένει, το θερμόμετρο στους 38c.
Είναι η τέταρτη σε μέγεθος πόλη της Κροατίας και με πανεπιστήμιο Πάρκα και πάλι πάρκα, ένα πεζοδρομημένο κέντρο με την πλατεία Ante Starčevića, και τον καθεδρικό του Πέτρου και Παύλου (Sv. Petar i Pavao). Την πλατεία svetog Trojstva με όμορφα μπαρόκ κτήρια. Μια πεζογέφυρα- που ήταν κλειστή λόγω αυξημένης στάθμης του ποταμού- για το ίδιο λόγο ήταν κλειστό και το πάρκο που είχα σκοπό να επισκεφτώ την επομένη (Kopački Rit Nature Park).
Το απογευματάκι λίγο πριν την δύση του ηλίου μετακόμιση στην άλλη πλευρά της γέφυρας για να περπατήσουμε στο ιστορικό κέντρο και για ποδήλατο στην πανέμορφη γεμάτη καφέ παραποτάμια περατζάδα.
Παρκάρισμα και διανυκτέρευση στο παρκινγκ για αποβίβαση τουριστών (την ημέρα) στην Ανατολική είσοδο της παλαιάς πόλης
45.55975 18.69847
Κανένα πρόβλημα! Αναχώρηση όμως στις 06:00 την επομένη το πρωί για το προηγούμενο ήσυχο και σκιερό παρκινγκ.
21-06-2013
Κάποια στιγμή αφήσαμε με βαριά καρδιά την σκιά και σκεπτόμενοι ότι έχουμε και κλιματισμό ξεκινήσαμε για το παραδουνάβιο Vukovar .
Τώρα θες η ζέστη και η κακή διάθεση. Θες η ευρεία ανακατασκευή του κέντρου. Δεν μας έκανε και μεγάλη εντύπωση.
Είδαμε μόνο τη Φρανγκισκανική εκλησία Sts. Philip and James και τον βομβαρδισμένο πύργο νερού, το σύμβολο αντίστασης των Κροατών κατά την πολιορκία του από τους Σέρβους το 2005. Μεσημέρι μετά από μια σύντομη περιήγηση και μια πιο σύντομη ξεκούραση αποχωρήσαμε για το πέρασμα στην Σερβία και επίσκεψη στο αγαπημένο Novi Sad.
Στον δρόμο
Σερβία. ΙΙ
Η ομορφότερη ίσως πόλη της Σερβίας, γνωστή από προηγούμενες επισκέψεις. Περπατώντας στον κεντρικό πεζόδρομο του ιστορικού κέντρου 10 χρόνια μετά την τελευταία επίσκεψη συνειδητοποιείς ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα εκτός από τους ανθρώπους…
Την Παρασκευή το βράδυ το αδιαχώρητο στους πεζόδρομους του κέντρου. Τόσο κόσμο δεν μαζεύουν μαζί Εξάρχεια, ψυρή και Μεταξουργείο…
Στην ευρύτερη περιοχή έγιναν διευθετήσεις προς το καλύτερο με αποκορύφωμα την περατζάδα στην δυτική όχθη του όπου συνυπάρχουν ο πεζόδρομος με ποδηλατόδρομο και τερέν για τζόκιν.
Παρκάραμε και διανυχτερεύσαμε σε χωμάτινη εσοχή του παραποτάμιου δρόμου Kej zrtava racije και Radnicka,
45.25116 19.85512
μετά την πανεπιστημιούπολη και λίγο πριν την γέφυρα που οδηγεί στο απέναντι κάστρο. Petrovaradin Fortress. Σήμερα ξενοδοχείο και τον γνωστό πύργο του ρολογιού με αντίθετους δείκτες. Ο μικρός τα λεπτά και ο μεγάλος τις ώρες…
Το παρκινγκ είναι πολύ κοντά στο ιστορικό κέντρο. Στην αρχή του πεζόδρομου φτάνεις περπατώντας δύο τετράγωνα και διασχίζοντας ένα όμορφο και καθαρό πάρκο. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας, μικρή και μαζεμένη- από τουριστικού ενδιαφέροντος- όμως πόλη οπότε ένα 24ωρο να είναι αρκετό να πάρεις μια ιδέα.
22-06-2013
Αναχώρηση το πρωί για Βελιγράδι μέσω της περιοχής “ Fruska gora” Εθνικό πάρκο γαρ με 35 μοναστήρια, ορθόδοξα και καθολικά. όμορφη η διαδρομή στην περιοχή του πάρκου. Επίσκεψη και σε ένα ορθόδοξο μοναστήρι ονόματι Hopovo και άφιξη το μεσημεράκι στο κάμπινγκ και λόγω του ότι το θερμόμετρο χτύπησε τους 39c αποφασίστηκε να αναβληθεί η επίσκεψη στο Βελιγράδι για την επομένη.
Θα σας μιλήσω για το κάμπινγκ, ο θεός να το κάνει, λιλιπούτειο, με καθαρούς αλλά λίγους κοινόχρηστους χώρους. Τρις τουαλέτες και τρία ντους για τους άντρες και άλλα τόσα για τις γυναίκες .Λίγη σκιά το πρωί, αρκετά καλή από το μεσημέρι και μετά, αλλά διαλέγετε η πρωί η απόγευμα και ένα καφέ- εστιατόριο που υπολειτουργεί. Wifi στα 10 μέτρα από το καφέ.
http://www.camping.rs/novieng/camping-sites-in-serbia/dunav-zemun-beograd/
Όλα τα κάμπινγκ στην Σερβία εδώ
http://www.camping.rs/novieng/camping-sites-in-serbia/
Είναι και 12 χιλιόμετρα από το νέο Βελιγράδι. 1 χιλιόμετρο από την στάση λεωφορείου, στο πουθενά, εν μέσω βιομηχανικής περιοχής. Μόνη παρηγοριά η παραποτάμια περατζάδα στο Zemun- 8 χιλιόμετρα- από το κάμπινγκ. Είναι μια περιοχή με πλωτά φαγάδικά και καφέ. . Καλό για τροχοσπιτάδες και έχοντες μηχανάκι, για ποδηλασία χλωμό…
Ένας ακόμη σοβαρότερος λόγος να το αποφύγετε- αν και δεν υπάρχει άλλο- είναι ότι τώρα που γράφω τις γραμμές αυτές και από τις 9 τουλάχιστον γίνονται κόντρες μοτοσυκλετών και αυτοκινήτων αρκετά κοντά και αν συνεχίσουν έτσι δεν νομίζω να κοιμηθεί κανείς…
Δεν ξέρω αν γίνονται μόνο Κυριακή διότι εχθές έβρεχε καταρρακτωδώς οπότε ήταν ήσυχα.
23-06-2013
Βελιγράδι… ότι και να πω είμαι θετικά προκατειλημμένος… Μια όμορφη πόλη στο σημείο που ενώνεται οΔούναβης με τον Σάββα…..
Μια πόλη η όποια δείχνει να έχει περάσει χλιδάτα χρόνια στο παρελθόν!
Πολλές και όμορφες αναμνήσεις από παλαιότερες επισκέψεις!
Το κέντρο της παλαιάς πόλης είναι ένας πεζόδρομος η Knez Mihailova που ξεκινά από την πλατεία Republike, κέντρο συνάντησης και ραντεβού μικρών και μεγάλων- κάτι σαν την δική μας ομόνοια (για τους παλαιούς)- και καταλήγει στην είσοδο του κάστρου. Η Skadarlija είναι μια μποέμικη και καλά οδός στα δεξιά του πεζόδρομου στο ύψος του Εθνικού θεάτρου και του Εθνικού μουσείου. Άλλα αξιόλογα κτίσματα το διάσημοHotel Moskva, το παλαιό και νέο παλάτι λίγο ποιο κάτω που σχηματίζουν κάτι σαν τρίγωνο με την εθνική λίγο παραδίπλα ο ναός του Αγ. Μάρκου. Από εκεί κατεβαίνοντας στον κεντρικό δρόμο ξανά πέφτουμε στο Beograde Palace προχωράμε περίπου ένα χιλιόμετρο και είμαστε μπροστά σε έναν από τους μεγαλύτερους ορθόδοξους ναούς αυτόν του Αγίου Σάββα.
Το Βελιγράδι το γύρισα με το ποδήλατο αφού πάρκαρα λόγω Κυριακής σε κεντρικότατο σημείο- στα παρκινγκ του κεντρικού ταχυδρομείου- δίπλα στην εθνική -και με την άδεια των φυλάκων. Με τον ίδιο τρόπο γύρισα και το Zemun αφού πάρκαρα σε μια- θαύμα, θαύμα- πυκνή σκιά, να μην βράση και η Χαρά…
Ότι είναι να δεις πλην μουσείων, συμπεριλαμβανομένου και του κάστρου είναι ζήτημα 4 ορών άντε 5 με καφέ, παγωτό… Το μεσημεράκι λόγω αποπνικτικής ζέστης προσπάθησα να προσεγγίσω κάτι σαν παραποτάμια παραλία, την Ada Giiganlija (ένα νησάκι που σχηματίζει ο Δούναβης) που θυμόμουνα αλλά ατύχησα… Δεν υπήρχε περίπτωση να παρκάρει ούτε “Smart” δεξιά και αριστερά του δρόμου σε απόσταση χιλιομέτρων… Με τα αλάρμ έβγαλα μια φώτο…
Επέστρεψα λοιπόν προς το Zemun και το camping. Αμέσως μετά την γέφυρα προς Νέο Βελιγράδι και μετά το αχανές shoping center υπάρχει στα δεξιά προς τον Δούναβη ένα μεγάλο πάρκο Prijateljstva όπου και το Παλάτι της Σερβίας- το παρκινγκ μας- λόγω Κυριακής πάντα. Ένας ποδηλατόδρομος και ένας πεζόδρομος συνεχίζει μέχρι το Ζέμουν έχοντας το ένα διπλά στο άλλο πλωτά εστιατόρια και καφέ για τρία τουλάχιστον χιλιόμετρα. Κάπου στην μέση βρίσκεται και το Grand Casino του Βελιγραδίου.
24-06-2013
Αναχώρηση για Aleksinac μια κωμόπολη που είχε βομβαρδιστεί «κατά λάθος» από τους Αμερικανούς το 1999 και ήταν και η αιτία της πρώτης μου επαφής με τους Σέρβους και την Σερβία γενικότερα… Εκεί θα συναντούσα κάτι φίλους από τα παλιά.
Όπως όλο το ταξίδι επέλεξα την διαδρομή εκτός αυτοκινητόδρομου και διοδίων. Μέγα λάθος! Τίποτα το ενδιαφέρον στην διαδρομή και το άσχημο, Ο χειρότερος δρόμος που συνάντησα σε ολόκληρο το ταξίδι, κυριολεκτικά κατεστραμμένος. Απλά δεν τον ταξιδεύετε…
Η Σερβία όπως και η FYROM είναι δύο χώρες που κατά την ταπεινή μου γνώμη επιβάλετε το ταξίδι μέσα από αυτοκινητόδρομους. Δεν είναι και πολλοί. Από έναν έχει η κάθε μία…
Το Aleksinac μια επαρχιακή μικρή πόλη με απολύτως κανένα ενδιαφέρον. Υπάρχει κοντά και στον δρόμο προς την τουριστική SokoBanja μια λίμνη Bovansko τίποτα το φοβερό όμως. Έξοδος και διανυκτέρευση λοιπόν στο σπίτι φίλων.
25-06-2013
Νις. Μια γνωστή και από παλαιοτέρα συμπαθητική πόλη στις όχθες του Νισάβα ( Nišava). Η Τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας μετά το Βελιγράδι και το Νόβι Σαντ. Μια από τις παλαιότερες πόλεις των Βαλκανίων, γενέτειρα του Κωνσταντίνου του Μέγα. Τα 1700 χρόνια του οποίου θα εορτάσουν φέτος (2013).
Στην Νις ενδιαφέρον παρουσιάζει το Οθωμανικό κάστρο (1719–1723) στο κέντρο της πόλης με τα πολλά καφέ μετά την γέφυρα που οδηγεί στην κυρία πύλη ( Stambol). Ο πύργος των νεκροκεφαλών-από τους επαναστάτες (1804–1813)- (Ćele Kula) στον παλαιό δρόμο προς Κωνσταντινούπολη στην λεωφόρο Zoran Đinđić. Ο Αρχαιολογικός χώρος Mediana, Ρωμαϊκή βίλαμε όμορφα ψηφιδωτά στον δρόμο προς Σόφια. Στον ίδιο δρόμο (10χλμ) και τα πολύβουα spa (Niška Banja). Και το στρατόπεδο συγκεντρώσεων των ναζί « Crveni Krst concentration camp» στην λεωφόρο 12 February.
Για περισσότερα στο γραφείο τουρισμού στην οδό Vozda Karađorđa 7
Δυστυχώς οι φωτογραφίες από την Νις εξαφανίστηκαν… Αν και όταν βρεθούν βλέπουμε…
Η διαδρομή
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=2207100
26-06-2013
Η επιστροφή.
Πάντα σε αυτοκινητόδρομο- το πάθημα μάθημα- διανύουμε τα τελευταία χιλιόμετρα επί Σερβίας. Ο αυτοκινητόδρομος καινούργιος και σε πολύ καλή κατάσταση να σημειώσω μόνο ότι τα τελευταία η πρώτα- ερχόμενοι από Ελλάδα- σαράντα χιλιόμετρα είναι υπό κατασκευή και χρειάζεστε την ανάλογη προσοχή. Οι γείτονες εργάζονται πυρετωδώς, καμία σχέση με την Κορίνθου- Πατρών…
Πηγαίνοντας η ερχόμενοι από Ελλάδα ένα από τα καλλίτερα σημεία για ξεκούραση η φαγητό- πολύ καλό και φθηνό- είναι το Motel Predejane 90 χιλιόμετρα από τα σύνορα με FYROM (περίπου 2 ώρες).
http://www.motel-predejane.com/indexe.htm
με ανταλλακτήριο συναλλάγματος, ιντερνέτ και ντους και το κυριότερο ωραιότατος χώρος για νόμιμη και ασφαλή ‘free” διανυκτέρευση…
Την FYROM την διέσχισα χωρίς στάση εκτός από βενζινάδικο λίγο πριν τα Ελληνικά σύνορα σε 2 ώρες και χωρίς βιασύνη. Ο αυτοκινητόδρομος ασφαλής αν και θέλει προσοχή κι αυτό γιατί σε πολλά σημεία η δεξιά λωρίδα έχει βαθιές αυλακιές από τα φορτηγα
Στα σύνορα δεν υπήρξε καμία καθυστέρηση και έτσι μπήκαμε νωρίς σχετικά στην Ελλάδα μας οδηγώντας- εκτός αυτοκινητόδρομου μέχρι- τον Αι Γιάννη μετά την Μεθώνη όπου και διανυχτερεύσαμε στο ομώνυμο κάμπινγκ- ο θεός να το κάνει, έτσι που το έχουν καταντήσει οι μονιμάδες- πληρώνοντας 10€ (χωρίς ρεύμα).
καμαρώστε χάλια!
Έπρεπε να μείνω στην μικρή, ωραιότατη παραλία μετά την Νέα Αγαθούπολη στην αρχή της Αμμουδιάς στον δρόμο προς Μεθώνη.
Η διαδρομή
27-06-2913
Τρίκαλα, Επίσκεψη και διανυκτέρευση σε έναν καλό φίλο…
28-06-2013
Το μπάνιο μας σε Δαμάστα τον μεσημεριανό μας υπνάκο στις Θερμοπύλες, λόγω καλής σκιάς και το Βράδυ Λαύριο όπου έληξε και τυπικά το δίμηνο οδοιπορικό μας στην γειτονιά μας τα πανέμορφα Βαλκάνια.
επίλογος Ήταν ένα ταξίδι που έπρεπε να έχει γίνει προ πολλού. Δεν μπορεί να γυρνάμε όλη την Ευρώπη και παραπέρα και να μην γνωρίζουμε την γειτονιά μας…
Διανύθηκαν σε δύο μήνες (28/04-28/06) 6816 χιλιόμετρα με κόστος σε πετρέλαια περίπου 900 €
Το πετρέλαιο ίδιο, ίσως και λίγο ακριβότερο από Ελλάδα (Αττική).
Όπως έχω ξαναγράψει οι διαδρομές μου επί χάρτου- από το GPS- βρίσκονται εδώ.
http://www.everytrail.com/my_trips.php?user_id=12619
Με τις λιγότερο δυνατόν διανυκτερεύσεις σε κάμπινγκ πλήρωσα από 8 έως 18€ την ημέρα (1 άτομο+ χαρά+ κάμπερ+ ρεύμα).
Τα κάμπινγκ εκτός των μεγάλων, οργανωμένων- και ακριβών- διαθέτουν το μίνιμουμ εγκαταστάσεων, δύο με τρις τουαλέτες και τα αντίστοιχα ντους ανά φίλο. Είναι όμως πεντακάθαρα και με ζεστό νερό και χαρτί τουαλέτας, πολύ λίγα δεν είχαν δυνατότητα αδειάσματος της χημικής τουαλέτας.
Στην Σερβία, Μαυροβούνιο, Βοσνία και στον Βορά της Κροατίας και της Σλοβενίας δεν υπάρχει πρόβλημα ελευθέρου κάμπινγκ. Στις παραλίες ξεχάστε το. Υπάρχει πρόβλημα ακόμη και στο παρκάρισμα του αυτοκινούμενου που στις περισσότερες τουριστικές περιοχές ειδικά της Κροατίας απαγορεύεται εντελώς η μόνον κατά την διάρκεια της νύκτας. Αυτό με σήμανση με ειδικές πινακίδες για να μην υπάρχει «δεν ήξερα δεν κατάλαβα». όπου επιτρέπετε συνήθως η τιμή είναι 6 με 7 φορές επάνω από το ΙΧ. Περίπου 4,5€ την ώρα…
Όπως διαπίστωσα στο Ζάγκρεμπ η κλήση για υπέρβαση των ορών παρκαρίσματος ( κατά 4) ήταν 28€ οπότε…
Οι επισκέψεις σε εθνικά πάρκα, σπηλαία, τελεφερίκ, μουσεία και το αστικό εισιτήριο (2€) κάθε άλλο από φθηνά είναι…
Μικρές και οι διαφορές στην εστίαση. Ο εσπρέσο πάνω κάτω στο 1€ και η μπύρα των 500 στα 2€. Δεν είναι και τόσο φθηνά όσο θυμόμουνα…
Δεν υπάρχουν όμορφες παραλίες με την έννοια τουλάχιστον που εμείς έχουμε στο μυαλό μας. Υπάρχουν όμορφες ακτογραμμές και κάτι σαν τα λιμανάκια στην Βάρκιζα θα μπορούσα να σας δώσω σαν ιδέα. Σημειώνω ότι δεν επισκέφτηκα τα νησάκια του Κροατικού Αρχιπελάγους, οπότε πιθανόν να υπάρχουν. Σίγουρα η Κροατία είναι Η ΧΩΡΑ για τους νοσταλγούς του Μεσαίωνα και ελαστικούς με την αλαζονεία- πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- των κατοίκων της. Τα εθνικά της πάρκα Καθώς και όλη η Σλοβενία πάλι είναι ο παράδεισος των φυσιολατρών! Την διαφορά και εδώ κάνουν οι άνθρωποι. Οι Σλοβάκοι είναι σίγουρα πιο φιλικοί και πιο κοντά σε εμάς. Το ίδιο και οι Μαυροβούνιοι και οι Βόσνιοι. Για τους Σέρβους δεν ομιλώ γιατί είμαι σαφώς προκατειλημμένος- υπέρ- από παλαιότερες επισκέψεις και σχέσεις…
Κλείνω, λέγοντας ότι, το ταξίδι στις γείτονες χώρες είναι κάτι πού όλους θα ευχαριστήσει λίγο πολύ. Είναι γνώσεις και αφορμή σύγκρισης μια και όλοι ζούμε στα Βαλκάνια. Η διάχυτη – ως επί το πλείστον- μιζέρια δεν πρέπει να μας ξενίζει και πολύ, ειδικά μετά την καταντια μας των τελευταίων ετών…
Ευχαριστώ για την υπομονή σας να συνταξιδεύουμε με τους αργούς μας ρυθμούς. Ελπίζω να βρείτε χρήσιμα κομμάτια σε αυτό το οδοιπορικό.
(οι φώτο διεγράφησαν, συμβαίνουν και αυτά…)
Ν43 15.494 Ε17 53.745
Ο δρόμος περνάει δίπλα στο αεροδρόμιο. Όμορφη περιοχή με κάνα δυο κάμπερ στοπ, ένα μικρότερο διπλά στο ποτάμι. Χωράει δεν χωράει 5 αυτοκινούμενα. Δύο τουαλέτες, ένα ντους κατακαινούρια και πεντακάθαρα και WiFi. Το πρόβλημα είναι ένας πολύ κατηφορικός στενός δρόμος- στο ανέβασμα- για τροχόσπιτα δεν το συζητάμε… και ένα μεγαλύτερο και σαφώς πιο άνετο δίπλα στον κυρίως δρόμο. Είναι τα κοντινότερα στο Μόσταρ. Ζητάνε 10 με 12€ 2 άτομα, κάμπερ, ρεύμα, όταν για πάρκινγκ στο χωριό πλήρωσα 2.5€ την ώρα!!!
167 χιλιόμετρα 4 περίπου ώρες οδήγησης λοιπόν με την παράκαμψη και μια μικρή στάση για φωτογράφηση στην πόλη “Konjic” . Γινόταν χαμός ένεκα ένα τεράστιο παζάρι με κόσμο και αυτοκίνητα παντού.
Φθάσαμε κατά τις 13:40 λοιπόν στο Σεράγεβο μπλέξαμε σε κάτι απίθανα μποτιλιαρίσματα στο κέντρο- κέντρο, για παρκάρισμα δεν το συζητάμε- ούτε “smart”… Καταλήξαμε σ ένα τεράστιο πάρκινγκ, φυλασσόμενο- πού δέχεται και πούλμαν-μέσα στον χώρο του πανεπιστημίου και απέναντι από το “ Holyday In”και από τον σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων. Κόστος 10€ το 24ωρο.
Στο Σεράγεβο μείναμε δυο νύκτες μια και περπατήσαμε σχεδόν όλα τα αξιοθέατα- υπό βροχή, μη σας ξεγελάει το ουράνιο τόξο, σε δέκα λεπτά άρχισε ξανά- το απόγευμα και την επομένη από τα ξημερώματα. Το κεντρικό μουσείο είναι κλειστό κάτι χρόνια και τα σημάδια της πρόσφατης πολιορκίας του εμφανή σε όλα σχεδόν τα κτήρια. Ακόμη και στην πανεπιστημιούπολη που έμενα τα μισά κτήρια είναι κατεστραμμένα… Ήταν και στο Μόσταρ αλλά όχι τόσο. Σε πιάνει μια θλίψη ρε παιδί μου άλλο πράγμα…
Παρ όλα αυτά είναι ζωντανό! Ήταν και Σάββατο, στους δύο κύριους δρόμους του κέντρου και της μουσουλμανικής συνοικίας το αδιαχώρητο αν και τα καφέ μισοάδεια έως άδεια. Σε ερωτήσεις μου πώς πάει ο τουρισμός η απάντηση ήταν «Γιαπωνέζοι και πολλοί Τούρκοι οργανωμένα». Από σκόρπιους τουρίστες, λίγους, ελάχιστους.
Βραδιά με ζωντανή λαϊκή μουσική στο σπόρτ κλάμπ- μέσα στον χώρο του παρκινγκ- με μενού και ένα κιλό κρασί 30€. Χαλάλι του. Ε, δεν γινόταν και κάθε μέρα…
Υπάρχει και το Σεράγεβο του Τίτο φυσικά. Δεν είναι όλα παραμυθένια…
26-05-2013
Με το θερμόμετρο στους 7 βαθμούς την νύχτα και 10 το πρωί ξεκινήσαμε γι μια βόλτα στο “Travnic” γύρω στα 90 χιλιόμετρα για να χαζέψουμε το κάστρο, τις πηγές, το φρέσκο ποταμίσιο ψάρι και μια από τις μεγαλύτερες σχολές δερβίσηδων στην Βοσνία. μεγαλομάγαζα και μικρομάγαζα στο πουθενά. Στα χωριά στον κεντρικό δρόμο τα μπακάλικα (mini market) και τα καφέ-εστιατόρια διαδέχονται το ένα το άλλο- άδεια- προσπάθεια επιβίωσης υποθέτω. Του φτωχού η μοίρα...
Ο κυριότερος λόγος όμως ήταν η διαδρομή σε καταπράσινα τοπία, δίπλα σε ποτάμια και μέσα σε φαράγγια. Επιστρέφοντας προς το Μόσταρ σταματήσαμε στην “Jablanica”. Πάνω στον δρόμο και με θέα το ποτάμι έχει δύο τρία εστιατόρια- εμείς καθίσαμε στο πρώτο- με εξαιρετικό αρνί στην σούβλα, πού γυρίζει με κινητήριο δύναμη το νερό…
Κόστος 800 γραμμαρίων, μιας σαλάτας, έξτρα πατάτες φούρνου και ½ κιλού κρασί 19€.
Ρίξαμε και έναν μεσημεριανό υπνάκο εκεί στο πάρκινγκ και συνεχίσαμε το απογευματάκι την εκπληκτική διαδρομή προς Μόσταρ. Το προσπεράσαμε με σκοπό να επισκεφτούμε κάτι σαν χωριό, “Pocitelj” πού είχαμε προσπεράσει ανεβαίνοντας προ ημερών στο Μόσταρ από Κροατία. Το περπατήσαμε λοιπόν, δύο κάστρα σε μια ημέρα… Το φωτογραφήσαμε ήπιαμε και κάνα δύο μπύρες- να βοηθήσουμε και τους ντόπιους- και μια και ήμαστε ακόμη Βοσνία και το ελεύθερο κάμπινγκ επιτρέπετε είπαμε, παρά την φασαρία των διερχομένων αυτοκινήτων-δεν περνάνε και πολλά- να διανυκτερεύσουμε εδώ από όπου σας γράφω και το κειμενάκι να είναι έτοιμο μόλις βρεθεί ιντερνέτ.
Στην Βοσνία λοιπόν οι άνθρωποι είναι σαφώς πιο φιλικοί από τους Κροάτες. Είναι μια είναι όμορφη χώρα, το κόστος μικρότερο Παίζει κάτι λεπτά από περιοχή σε περιοχή. Είναι κρίμα λοιπόν να μην την επισκεφτεί κανείς εάν βρίσκετε στην περιοχή.
Κροατία ΙΙ
27-05-2013
Πρωί- πρωί 7:10 ξεκινήσαμε με ομίχλη φουλάραμε καύσιμα- το πετρέλαιο στο 1,10~1,15€ το λίτρο ίδια τιμή με την αμόλυβδη. και περάσαμε για άλλη μια φορά (σύνορα) στην Κροατία με προορισμό το Σπλίτ .
Η διαδρομή δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Παρ εκτός της θέας 3 λιμνών στην αρχή του. Κινείσαι σε έναν υπερυψωμένο δρόμο, τα χωρία και η ακτογραμμή είναι από κάτω - υπήρχαν και πινακίδες για αρκετά ‘camper stop”- οπότε δεν βλέπεις και τίποτα…
Εκτός αυτού είχε και φανάρια που τον μονοδρομούσαν λόγω έργων- μέτρησα 7- με μεγάλες καθυστερήσεις. Μετάνιωσα που δεν πείρα τον αυτοκινητόδρομο, αν και δεν γνωρίζω το κόστος των διοδίων (αν υπάρχουν)…
150 χιλιόμετρα σε 3 ώρες και κάτι…
Κατά τις 11:30 φθάσαμε στο κοντινότερο κανονικό κάμπινγκ “camping Split” στο “Stobrec” ένα κάτι σαν προάστιο, μια προκυμαία που ξεκινάει ακριβώς δίπλα από την δεύτερη παραλία του κάμπινγκ με μερικά εστιατόρια, καφέ και πιτσαρίες και τίποτα άλλο.
www.campingsplit.com
Συμπαθητικό, άψογα οργανωμένο κάμπινγκ με λογικές τιμές (19€ την ημέρα) και free WiFi. Με τεράστιες σε έκταση θέσεις όπως θα δείτε και στην φώτο. Κατάλαβα επιτέλους και γιατί πληρώνει τόσα πολλά η Χαρά έχουν θέση για σακούλες- άδεια- και κάδο, κάτι σαν τουαλέτα να πούμε και σκύλο- ντουζιέρα, οπότε…
Είναι 8 χιλιόμετρα από την παλαιά πόλη του Σπλίτ με το παλάτι του Διοκλειτιανού- προστατευμένο μνημείο της UNESKO.
Η στάση του λεωφορείου ακριβώς στην είσοδο του κάμπινγκ με εισιτήριο 2,20€. Σε απαίσια κατάσταση, κάνουν και τους Ευρωπαίους οι υπερόπτες…
Η βροχή επιμένει να εναλλάσσεται με μικρής διάρκειας ηλιοφάνεια ίσα να σου σπάει τα νεύρα και να μην ξέρεις τι να φορέσεις.
Παρεμπιπτόντως μου την σπάνε αυτοί οι Γερμανοί και Ολλανδοί που επιμένουν παρά την βροχή και τους 11 βαθμούς να φοράνε σορτσάκια και βερμούδες! Διακοπές ίσον Βερμούδα και εγώ σαν την μύγα μες το γάλα- έτσι κι αλλιώς σε πάνω από 150 αυτοκινούμενα, τροχόσπιτα είμαστε 4 Γάλοι 2 Εγγλέζοι εγώ ο Έλληνας και 2 ,ναι, Πορτογάλοι- να φοράω χειμωνιάτικα…
Οι παραλίες (2) του κάμπινγκ μάπα! Στρωμένες με ψιλό αμμοχάλικο οικοδομής- χωρίς καμία υπερβολή!
Κάθε φορά μετά την βροχή δύο- κάτι σαν Αλβανοί στρώνουν ένα είδος αμμοχάλικου όπου λιμνάζουν τα νερά…
Σήμερα, με τον ίδιο καιρό, επισκέφτηκα το Σπλίτ, περιδιάβηκα την παλιά πόλη, το κτισμένο και κατοικημένο πια παλάτι του Διοκλειτιανού- η εκδίκηση του λαού- το μόνιμο παζάρι με κάτι σαν λαϊκή, δίπλα από τα τείχη, την ψαραγορά και ένιωσα τουρίστας με το € στο κούτελο.
Η παραλιακή περατζάδα.
Το παλάτι και το παλιό Σπλίτ.
Το παλαιό- λεωφορείο και το καινούργιο Σπλίτ.
Το μεσημεράκι γύρισα με ντάλα ήλιο και βράζοντας στα χειμωνιάτικα για ξεκούραση στο κάμπινγκ. Έβαλα και εγώ την βερμούδα μου και σε σύντομο χρόνο απήλαυσα την –ξανά μανά- βροχή που με συνόδευσε και στον μεσημεριανό υπνάκο. Φόρεσα ξανά τα χειμωνιάτικα για την κλασική απογευματινή βόλτα της Χαράς και τώρα ξεθεωμένος απολαμβάνω μια βότκα παγωμένη μεν- χωρίς παγάκια όμως- εντός του κάμπερ, γράφοντας σας αυτό το κομμάτι…
29-05-2013
Η εμπειρία από την επίσκεψη στο εθνικό πάρκο “Krka“ απόλυτα θετική! Η ευχαρίστηση του να περπατάς πάνω από το νερό- ξύλινο μονοπάτι- του ποταμού “Trogir”. υπό την σκιά θεόρατων δέντρων με όλα αυτά τα πουλιά και τις πάπιες και τα βατράχια και άλλους ξεχασμένους ήχους δεν περιγράφεται εύκολα –εκτός κι αν είσαι Παπαδιαμάντης…
Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά.
Φεύγοντας από το «κάμπινγκ Σπλίτ» με τις καλύτερες εντυπώσεις για το “Lazovac” μια από τις 4 εισόδους του πάρκου σταματήσαμε για μια βόλτα στο τουριστικό “Trogir”.
Είναι μια ιστορική πόλη και λιμάνι. Με πληθυσμό 13.000 κατοίκων βρίσκεται 27 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης Σπλιτ. Το ιστορικό τμήμα της πόλης βρίσκεται πάνω σε ένα μικρό νησί. Είναι όντως ένα μικρό κομμάτι γης πού ενώνεται με δύο γέφυρες με την ξηρά και το νησί “Ciovo”.
Η πρώτη εντύπωση αλγεινή. πάρκινγκ 1,15€ το αυτοκίνητο, 4€ το αυτοκινούμενο η ώρα… Έλεος πια! Φεύγοντας νευριασμένος από την απάτη και αποφασισμένος να το προσπεράσω έπεσα στο υπό κατασκευή δημοτικό πάρκινγκ 200 μέτρα πιο εκεί όπου και πάρκαρα ελεύθερα...
Εξ ου και οι φώτο πού βλέπετε. Σε δύο ώρες και με καφέ το γυρνάς από άκρου εις άκρη, τόσο μεγάλο…
Το “Trogir” από ψηλά καθ οδόν προς “Krka“ Και η άσχημη πίσω πλευρά του Σπλιτ…
Συνεχίζοντας πέρασα από το “Sibenik” Το όποιο λόγω προχωρημένης ώρας το άφησα για μετά την επίσκεψη στο πάρκο. Δύο είναι οι κύριες είσοδοι από “Lazovac”- με λεωφορείο 10’ από την είσοδο (αυτοκίνητα, μηχανάκια ακόμη και ποδήλατα δεν επιτρέπονται - και από την πόλη και μαρίνα “Skradin” (με καραβάκι 30’) χωρίς όμως ελεύθερο πάρκινγκ οπότε δεν το συζητάμε… Οι μεταφορές είναι μέσα στο ημερήσιο εισιτήριο εισόδου στο πάρκο.
Μια πολύ καλή, κατατοπιστική σελίδα είναι
http://www.npkrka.hr/#/pocetna/?lang=eng&p=
Η είσοδος από το “Lazovac” είχε επιλεχτεί λόγω του ελεύθερου παρκινγκ για τους επισκέπτες ( με δυνατότητα διανυκτέρευσης αν και η σχετική απαγορευτική πινακίδα υπάρχει),
διότι ένα από τα ομορφότερα σημεία του πάρκου, οι καταρράκτες του “Skradinski Buk” είναι δίπλα και διότι τα δύο “camper stop”
“Marina”
και
"Krka”
Eίναι δίπλα- δίπλα και σε απόσταση μόνο 2,5 χιλιομέτρων από την είσοδο. Είναι σχεδόν ίδια- και οι χώροι και οι τιμές (12€) 2 άτομα, αυτοκινούμενο, ρεύμα και “free WiFi” - οπότε επέλεξα το δεύτερο μόνο και μόνο λόγω της καπατσοσύνης της ιδιοκτήτριας.
Και στα δύο θα σας προτείνουν ημερησία περιήγηση στο πάρκο με το πουλμανάκι πού διαθέτουν. το ποσό (40€) περιλαμβάνει και την είσοδο στο πάρκο (11,50€), στο Krka” με επιλογή το ένα κομμάτι να γίνει με καραβάκι με 10€ επιπλέον. Τα πλήρωσα τα 50€- χάριν της πληροφόρησης… Πρόταση μου μην ενδώσετε, δεν αξίζει τον κόπο και εξηγούμαι. Όπως προείπα το πιο όμορφο κομμάτι του πάρκου είναι οι καταρράκτες του “Skradinski Buk” που είναι δίπλα.
Εκεί σε πάει το πουλμανάκι του κάμπινγκ, σε αφήνει να περπατήσεις την εκπληκτική διαδρομή και σε μαζεύει μιάμιση ώρα μετά για να σε μεταφέρει οδικώς στο “Viskovac” για να δεις- από ψηλά- ένα νησάκι με φραγκισκανό μοναστήρι. “Roski slap” για έναν μεζέ- τυρί και άψητο μπέικον ένα ποτήρι κρασί και ένα λικέρ (περιλαμβάνονται στην τιμή).
Δίπλα από εκεί επιβιβάζεσαι στο καραβάκι για μια κυριολεκτικά βαρετή διαδρομή 2:30 ωρών με μόνο ενδιαφέρον την επίσκεψη ενός χαριτωμένου αλλά όχι και ανεπανάληπτου μοναστηριού… Τα δε ερείπια του κάστρου του “Trosenj” απλά δεν τα βλέπεις από τόσο μακριά κάτω από το ποτάμι… στην επιστροφή ρίχνεις και μια δεκάλεπτη ματιά στα καταρακτάκια του “Roski slap” πριν επιβιβαστείς στο βανάκι για την επιστροφή.
Τώρα στην ουσία. Πώς θα έπρεπε να γίνει...
Πληρώνοντας 11,50 είσοδο σε κατεβάζουν τα λεωφορεία του πάρκου στους καταρράκτες “Skradinski Buk” κάνεις και μια βόλτα με το καραβάκι στην κοντινή πόλη “Skradin”, έτσι για την βόλτα στον ποταμό - η μεταφορά περιλαμβάνεται στο εισιτήριο- και γυρνάς με την ησυχία σου ξανά στο πάρκινγκ του “Lazovac” (το έκανα την δεύτερη ημέρα).
Παίρνεις το αυτοκίνητό σου και γυρνάς τα υπόλοιπα οδικώς αφού το μακρύτερο σημείο απέχει μόλις 30 χιλιόμετρα. Με τα 50€ τα που θα έδινες, κάνεις 500 χιλιόμετρα όχι 60…
Στο κάμπινγκ έμεινα 3 νύχτες, αναχώρηση αύριο.
01-06-2013
Μια και ξεμπέρδεψα με το πάρκο και είχε και ήλιο είπα να μείνω άλλη μια μέρα στο κάμπινγκ- που θα εύρισκα φθηνότερα- και να κατέβω με το λεωφορείο στο Sibenic μιας και περνούσε και έξω από το κάμπινγκ και ήταν και μόλις 2€.
Η πόλη τυπική παραλιακή Κροατική με τα στενά δρομάκια κάνα δύο παλιές εκκλησίες και τα συναφή μαζεμένο αρκετό για μια πρωινή βόλτα αν και ο καιρός- τι πρωτοτυπία- το γύρισε σε βροχή πριν καν κατέβουμε από το λεωφορείο…
Παρεμπιπτόντως το λεωφορείο και στο πήγαινε και στο έλα ήταν της συμφοράς- το παίζουν και Ευρωπαίοι… παρεξηγούνται κιόλας αν τους πεις ότι είναι βαλκάνιοι…
Και οι φώτο για πειστήρια…
Το μεσημεράκι επιστροφή στο κάμπινγκ και χαλαρά λίγο ιντερνέτ για σχεδιασμό της συνέχειας και λίγη παρεούλα στο facebook- που καταντήσαμε- αργότερα λίγο κρασάκι στο εστιατόριο του κάμπινγκ και για αληθινή επαφή- έστω και με Γερμανούς.
02-06-2013
Φύγαμε πρωί για Zadar. Κάναμε μια παράκαμψη μετά την λίμνη- πάρκο “Vransko Jezero” να ανεβούμε προς το χωριό “Vrana” για πανοραμική θέα του Κροατικού Αρχιπελάγους λέει… Δεν βρήκαμε κανένα σημείο παρά τις προσπάθειες και επιστρέψαμε μουτρωμένοι στον παραλιακό.
Βρήκαμε όμως λίγο μετά- το θαύμα- μέρος να σταματήσουμε χωρίς μπάρες, συρματοπλέγματα- μόνο νάρκες δεν έχουν βάλει- και παρκόμετρα…
Ν 44 03.164 Ε 15 18.533
Υποτίθεται παραλία- είχε και ντους- με κύκνους παρακαλώ! Που βάλθηκε να πιάσει κολυμπώντας η Χαρά… Το γέλιο της αρκούδας… Πάλι καλά που δεν της επιτέθηκαν!
Το Zadar τώρα φτάσαμε κατά τις 12:00 μεσημεράκι και Κυριακή παρκάραμε κανονικά και με τον νόμο δίπλα ακριβώς από την Ανατολική είσοδο στην παλιά και τουριστικώς ενδιαφέρουσα πόλη.
Ν 44 06.735 Ε 15 13.815 όπου και διανυκτερεύσαμε χωρίς να μας ενοχλήσει κάνεις. Μετά μουσικής όμως μιας και δεν αντελήφθην το night club στο αρχαίο τείχος ακριβώς επάνω από τα κεφάλια μας… Ας είναι καλά οι ωτοασπίδες.
Η πόλη όμορφη με τα στενάκια της, τις πλατείες της, την παραλιακή της περατζάδα- με μουσικά δρώμενα και υπαίθρια μπυραρία, γκρίλ- λόγω Κυριακής και το σημείο που χειροκροτούσαν την δύση…
Τη γύρισα όλη μια με το ποδήλατο και μια με την Χαρά βγάλαμε και τις αναμνηστικές μας φώτο, βρήκαμε και το λόκαλ καφενείο που ήπιαμε τις μπυρίτσες μας με τους ντόπιους, σε τιμές για τους ντόπιους (2€), συνεννοηθήκαμε και στο στυλ «γιού Γκρίκ μι Κορφού το δυο χιλιάδες κάτι» και πέσαμε ξεπατωμένοι και ελαφρώς ζαλισμένοι στο κρεβατάκι μας 100 μέτρα παραδίπλα…
03-06-2013
Αναχώρηση το πρωί με την δροσούλα από Zadar για το Εθνικό πάρκο Plitvicka jesera park . Το πάρκο των 16 λιμνών.
www.np-plitvicka-jezera.hr.
όπου και φτάσαμε κατά τις 9:00. Κατόπιν διαπραγματεύσεων με το παλικάρι του παρκινγκ κανονίστηκε να πληρώσω με την ώρα σαν ΙΧ (4€) και όχι τις 70 κούνες ήτοι 10€ για όλη την ημέρα ως κάμπερ.
Το πάρκο τώρα και αν αξίζει! Μπροστά του το KrKa δεν λέει τίποτα (Γιώργο μου προσέχεις) Αν ήταν να διαλέξω σίγουρα ετούτο . Ανεπανάληπτη ομορφιά!!!
Η διαφορά υψόμετρου μεταξύ των λιμνών είναι μόνο 135 μέτρα, ενώ ο μεγαλύτερος καταρράκτης, ο Veliki Slap, έχει ύψος 70 μ. Εδώ, μετακινούμεθα με το ηλεκτροκίνητο λεωφορείο, με καραβάκι στη μεγαλύτερη λίμνη- περιλαμβάνονται στην τιμή και θα περπατήσουμε στα στρωμένα με ξύλα μονοπάτια κυριολεκτικά πάνω από τα νερά και γύρω από τις λίμνες χιλιόμετρα... Έχει διαφορετικές διαδρομές ανάλογα του πόσο αντέχεις και τι θέλεις να δεις (το εισιτήριο το ίδιο). Εγώ έκανα την (Η) από τις 10:00 το πρωί μέχρι τις 4:00 το απόγευμα. Περπάτημα με σύντομές μόνο στάσεις! Καλά ας βγάλουμε και καμία ώρα τα λεωφορεία και το καραβάκι … Πέντε ολόκληρες ώρες, εγώ!!!
Τα Κάμπινγκ τώρα της περιοχής, πολυτελείας και πανάκριβα.
Σε απόσταση περίπου 8 χλµ. από την Είσοδο 1, κάμπινγκ «Korana» Έχει και εστιατόριο.
Το κάμπινγκ «Borje» απέχει 15 χλµ. από την Είσοδο 2.
Ανεβαίνοντας πρόσεξα πριν το Πάρκο και κανένα χιλιόμετρο πριν το κάμπινγκ ένα “Bistro Mariana” με ενοικιαζόμενα δωμάτια και ταμπέλα με παρκινγκ για κάμπερ. Ρώτησα λοιπόν απογοητευμένος από τις τιμές του κάμπινγκ και μια χαριτωμένη κοπελίτσα με ενημέρωσε ότι δεν χρειάζεται να πληρώσω κάτι ούτε και έχω υποχρέωση να φάω στο Bistro. Κατόπιν ωρίμου σκέψεως ακολούθησα την συμβουλή της κατά το ήμισυ. Σκέφτηκα ότι μου αξίζει ένα καλό γεύμα σύμφωνα με τα χρήματα που γλίτωσα από το αχρείαστο κάμπινγκ… τα λέγαμε- και τα πίναμε- μαζί κι ένας ντόπιος μέχρι αργά...
Τιμές: Σαλάτα εποχής 1,30€, μπύρα 1,64€ χοιρινή 4,80€. Σε όλο το ταξίδι δεν έφαγα φθηνότερα πουθενά!
Αυτά στις συντεταγμένες Ν 44 44.829 Ε 15 42.265
04-06-2013
Αναχώρηση μετά τα συνηθισμένα, βόλτα Χαράς και έναν αποχαιρετιστήριο εσπρέσο για “Rijieka”.
Μια στάση στο μικροσκοπικό και συμπαθητικό “Senj. βόλτα” για μια ώρα. Τι να κάνει κανείς παραπάνω…
1€ πάρκινγκ στην προκυμαία. Στο τέλος ακριβώς της προκυμαίας δεξιά με μέτωπο στην θάλασσα υπάρχει και ένα συμπαθητικό κάμπινγκ, ακριβώς κάτω από τον δρόμο όμως…
Στην συνέχεια λόγω προβλήματος πάρκινγκ- ξανά- και κακής διάθεσης οδηγήσαμε γύρω γύρω στην “Rijieka” ίσα να πάρουμε μια ιδέα
και την κάναμε για “Pula”
http://www.visit-croatia.co.uk/istria/pula.htmμε
Μεσημεράκι στην “Πούλα” με μια τύχη βουνό και όλως τυχαίως- λόγω έργων στην είσοδο και από παράκαμψη σε παράκαμψη- βρίσκομε μπροστά στο Ρωμαϊκό αμφιθέατρο- το πιο διάσημο θέαμα σε “Pula”- το οποίο ονομάζεται Arena . Χτισμένο κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. και ολοκληρώθηκε κάτω από τη βασιλεία του αυτοκράτορα Φλάβιο , αυτό το αμφιθέατρο είναι το έκτο μεγαλύτερο στον κόσμο ( από εκείνα που εξακολουθούν να υπάρχουν ) . Είναι τριώροφο χωρητικότητας 23.000 θεατές κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους και σήμερα ακόμη με πολλές συναυλίες και εκδηλώσεις όλο το χρόνο.
Όπου, άκουσον άκουσον, με περιμένει στο πλάι η μοναδική καινή θέση παρκινγκ- από τις 7- εκτός παρκόμετρων παρακαλώ!
Από την χαρά μου ξέχασα και την σιέστα και ξεχύθηκα στην πόλη προς ανεύρεση του γραφείου τουρισμού. Τα υπόλοιπα παιχνίδι και εντός του απογεύματος ξεμπέρδεψα με τα προτεινόμενα μνημεία.
Το αμφιθέατρο, Το φόρουμ, όπου ο ναός του Αυγούστου ξεχωρίζει , ήταν κάποτε η κεντρική πλατεία κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους , είναι ακόμη και σήμερα μια πολυσύχναστη πλατεία με πολλές καφετέριες, την Αψίδα του Sergii και το μοναστήρι των Φραγκισκανών.
Το βραδάκι πάντα με την Χαρά χτυπήσαμε και μια πίτσα με τις μπυρίτσες μας- δίπλα στον κωπηλατικό όμιλο 150 μέτρα από το αμφιθέατρο- μια και το σχέδιο έλεγε ύπνο εκεί. Μετά τις 10 λοιπόν που έληγαν και τα παρκόμετρα οδηγήσαμε τα 150 μέτρα, ένεκα παράδρομος και πιο ήσυχα. (ξεψαρώσαμε…) λίγο πιο κάτω από το ξενοδοχείο “Riviera”
Ν 44 52.505 Ε 15 30.886
05-06-2013 Αναχώρηση πρωί 7:00 για Rovinj.
Άφιξη μισή ώρα μετά. Η κλασική βόλτα στην προκυμαία για αναζήτηση χώρου πάρκινγκ άκαρπη, μπάρα στα 2,20 μ και είσοδο στην πόλη με μπάρα, μόνο με φωτο- αναγνώριση κάτι σαν τα τηλεδιόδια… Ακολουθώντας τις πινακίδες προς το πάρκινγκ αυτοκινούμενων με δυνατότητα αδειάσματος γκρίζων. Τιμή δεν κοίταξα… Πάρκαρα 300 μέτρα πριν- η θέση βρέθηκε κατά λάθος, έστριψα μια διασταύρωση πριν τα λεγόμενα του GPS.
N 45 04.876 E 13 38.421
Βόλτα με την Χαρά στο Rovinj. Πρόκειται για μια γλώσσα ξηράς- παλιά πόλη- με δύο κόλπους εκατέρωθεν. Στον ανατολικό το λιμανάκι για ψαρόβαρκες και σκάφη ντόπιων, η περατζάδα, γεμάτη καφέ και εστιατόρια και μια τεράστια μαρίνα στο άλλο άκρο. Προστατευμένος από ένα καταπράσινο νησάκι σε απόσταση αναπνοής. Στον δυτικό ένα είδος προβλήτας για μεγάλα αλιευτικά, αθλητικές εγκαταστάσεις και στο βάθος άλλη μια τεράστια μαρίνα. Κατά τα άλλα τα κλασικά. Στενά δρομάκια που ανεβαίνουν τον λόφο και στην κορυφή ο τεράστιος καθολικός ναός…
Κατά τις 10:30 είχαμε ολοκληρώσει την βόλτα μας και αναχωρήσαμε για Porec το οποίο τελικά παρακάμψαμε και άφιξη στο Novigradκατά τις 12:10. Βρέθηκε και η αλάνα- που αν αγαπάτε είχε και παρκο- μηχάνημα που κανείς όμως δεν είχε χρησιμοποίηση- το παίξαμε αδιάφοροι η Χαρά έμεινε να ξεκουραστεί και να φυλάει το σπίτι και εγώ με το ποδήλατο γύρισα την συμπαθητική αλλά αδιάφορη μικρή πόλη με μια- 0 θεός να την κάνει παραλία- την λένε και “Rivarela” δεν καταλαβαίνω γιατί ο κόσμος- Γερμανοί, Ολλανδοί, πάει διακοπές σε αυτές τις πόλεις, παραλίες και μάρτυρας οι φωτογραφίες, όπου μπαίνεις στην θάλασσα από κτισμένους διαδρόμους με κάγκελα υποβοήθησης μην τσακιστείς…
Έλεος…
Αναχώρηση λοιπόν μετά από ένα σύντομο υπνάκο κατά τις 5:30 για την καστροπολιτεία “Motovun” στα 41 χιλιόμετρα στην ενδοχώρα κτισμένη σε ένα λόφο εν μέσω μιας καταπράσινης κοιλάδας 300μ υψόμετρο που την διασχίζει ένας ποταμός και ήταν μονίμως καλυμμένη με ένα χαμηλό σύννεφο, άλλοτε αραιό άλλοτε πυκνότερο. Φτάσαμε απογευματάκι κατά τις 7:30 τα αυτοκίνητα και ειδικά τα κάμπερ δεν ανεβαίνουν στον λόφο. Δεξιά στην είσοδο υπάρχει το παρκινγκ 50 κούνα/ 7€ την ημέρα και αριστερά η είσοδος του κάμπινγκ με 20€…
Υπάρχει και μικρό λεωφορείο που σε ανεβάζει τα 2 χιλιόμετρα στον λόφο. Είχε όμως σταματήσει τα δρομολόγια για σήμερα. Σε παρατήρηση μου ότι ήμουν αρκετά κουρασμένος να ανεβώ η κοπέλα στο παρκινγκ μου επέτρεψε να ανεβώ και διανυκτερεύσω με το κάμπερ(με τα 7€0 και την παρατήρηση πως έτσι κι αλλιώς κλείνουν… Όντως δεν υπήρχαν άλλα αυτοκίνητα στο επάνω παρκινγκ καθότι το επισκέπτονται οι τουρίστες την ημέρα. Το βράδυ μένουν κάποιοι λίγοι σε ένα ξενοδοχείο πολυτελείας. Την γύρναγα λοιπόν μόνος- με την Χαρά- είναι τόσο μικρό που κυριολεκτικά το περπατάς σε ένα μισάωρο. Ακόμη και σε μια πιτσαρία που κάτσαμε, είμαστε εμείς και ένα ζευγάρι. Τα υπόλοιπα μαγαζιά τα μαζεύανε…
Σας γράφω λοιπόν την ανταπόκριση να περάσει λίγο η ώρα και νωρίς για ύπνο…
06-06-2013. Umag
Το πρωί με την δροσούλα και με πυκνή ομίχλη μέχρι να βγούμε από την κοιλάδα φτάσαμε στην Umag. Ελεύθερο παρκινγκ και εκεί νόμιμα για τουρίστες και με μία (1) χημική τουαλέτα, 300 μέτρα πριν από το πανάκριβο (για μας) όπου σε οδηγούν οι πινακίδες.
Ν 45 26.124 Ε 13 31.731
Ένα μικρό χωρίο, μια πόλη; Μια τεράστια μαρίνα και περισσότερο μια αθλητική περιοχή με γήπεδα του τένις, paintball, bike park (πάρκο ποδήλασίας), πάρκο ιππασίας, αερολέσχη Έχει και καταδυτικό κέντρο. Έχει και μια περατζάδα γεμάτη ταβέρνες και καφετέριες. Ποτέ δεν θα επέλεγα τέτοιο μέρος για διακοπές… Μετά την αποχαιρετιστήρια στάση- προς το παρόν- στην Umag περάσαμε χωρίς διατυπώσεις πλέον τα σύνορα με Σλοβενία..
Σλοβενία Ι
06-06-2013.
Πέρασμα από το “Piran” μια και το πρότεινε ο φίλος μου ο Θανάσης. Μια Ριβιέρα, πουθενά μα πουθενά δεν επιτρεπόταν το πάρκινγκ σε αυτοκινούμενα παρ εκτός μιας αλάνας μες στον ήλιο, στο τέλος της παραλιακής περί τα 5 χιλιόμετρα από το κέντρο. Ήταν και σε λόφους… Όπως καταλαβαίνετε δεν το είδαμε και καλά κάναμε… Άμα πια…
Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα στο Κόπερ παρκάραμε σε αλάνα,
Ν 35 42.737 Ε 13 42.755
δίπλα στον κωπηλατικό όμιλο και μια πισίνα. Έχει και Πιτσαρία- γκρίλ στα 30 μέτρα. Είναι πριν την είσοδο στην πόλη αρκετά μακριά με τα πόδια- οι ντόπιοι το περπατάνε- και με έναν ωραιότατο ποδηλατόδρομο. Τουλάχιστον είναι ίσωμα 2 περίπου χιλιομέτρων. Όχι όμως και η πόλη, η παλιά, που βρίσκεται σε μικρού ύψους- ευτυχώς- λόφο. Δίπλα ακριβώς από το λιμάνι και παραδίπλα από το εμπορικό λιμάνι όπου τα πλοία με τα κοντέινερ έρχονται και φεύγουν σαν λεωφορεία!!! Γυρίσαμε με την ησυχία μας το μικρό σχετικά κέντρο. Το φωτογραφήσαμε, πήραμε και 300 γραμμάρια σαρδέλες- ψημένες- προς 3€. Τις φάγαμε με μπύρες στο σπίτι μας με θέα το λόφο και τα λιμάνια και την πέσαμε για την συνήθη σιέστα.
Το απογευματάκι το βγάλαμε στην Ολυμπιακών παρακαλώ διαστάσεων πισίνα μέχρι την ώρα της πίτσας. Τώρα ετοιμαζόμαστε για ύπνο μιας και τέλειωσα και το κομμάτι, διάλεξα και τις φώτο.
Ιταλία
Muggia-Trieste
07-06-2013
Με την ησυχία μας μιας και η “Trieste” είναι σε απόσταση αναπνοής προγραμματίσαμε το GPS να μας πάει μέσω παραλίας. Ο λόγος προφανείς, να εντοπιστεί παραλία για το βράδυ σε περίπτωση που δεν μας άρεσαν- όπως και έγινε- τα δύο μαρκαρισμένα σημεία. Το κάμπερ στοπ κάτω από μια γέφυρα αυτοκινητόδρομου πάνω από το εμπορικό λιμάνι Οργουελικό με 4,5€ από παρκο-μηχάνημα αν κατάλαβα- δεν υπάρχει πινακίδα στα Αγγλικά πουθενά- να αδειάσεις τα γκρίζα πάντως ήταν εκτός, πριν την μπάρα, οπότε…
Το σημείο που πρότεινε ο φίλος ο Νίκος ήταν μακριά, και δίπλα ακριβώς στον δρόμο με ότι αυτό συνεπάγεται. Είχα είδη εντοπίσει ένα παραλιακό σημείο στην Muggia, λίγα χιλιόμετρα πριν. Οδήγησα και μια γύρα κέντρο και παραλιακή προς εντοπισμό πιθανών σημείων παρκινγκ και επέστρεψα ευτυχείς στο μίνι άγριο παρκινγκ. Εδώ ο μικρόκοσμος λειτουργεί ως εξ εις. Το πρωί έρχονται με τα αυτοκινητάκια τους κάτι προχωρημένης ηλικίας κοπέλες, άντε και κάνα δύο άντρες με πανομοιότυπες ξαπλώστρες για ηλιοθεραπεία. Το μπάνιο απαγορεύεται. Δεξαμενές πετρελαίου απέναντι… Παρ όλα αυτά...
Κάποια στιγμή το μεσημεράκι αδειάζει ο τόπος για να γεμίσει πάλι το απογευματάκι με διαφορετικές μεγαλοκοπέλες που κουβαλάν καλάμια ψαρέματος, έχει και περισσότερους άντρες. Το σκηνικό συμπληρώνουν κάτι αυτοκινούμενα και τροχόσπιτα ντόπιων μονίμως παρκαρισμένα όπως φαίνεται. Τα ανοίγουν όμως , βάζουν το μαγιό τους, βγάζουν και καμιά ξαπλώστρα τα κλειδώνουν και φεύγουν όπως ήρθαν με τα ΙΧ τους. Μέσα σε όλα χωρά και μια σταθερή καντίνα, συμπαθητική και με χημική τουαλέτα, αυτές τις πλαστικές καμπίνες της λαϊκής…
Το σκεπτικό είναι μιας και είναι Παρασκευή να περιμένουμε να μεταβούμε στην πόλη το Σάββατο το απογευματάκι μιας και θα έχουμε τζάμπα παρκινγκ μέχρι Δευτέρα πρωί.
Το απογευματάκι μετά την βόλτα της Χαράς γύρισα με το ποδήλατο την χαριτωμένη Muggia- το οικόπεδο απέχει 1300 μέτρα- μικρό ιστορικό κέντρο με τα στενά δρομάκια, δύο πλατείες και με ένα λιμανάκι. Τραγικό λάθος μια μπύρα απέναντι από τον καθεδρικό 5,5€!!!
συνηθισμένος από Κροατία, Σλοβενία βλέπεις δεν κοίταξα, Δεν θα ξαναγίνει…
Για την ιστορία υπάρχει λεωφορείο Mugga- Trieste ανά ώρα με εισιτήριο 3,50€ μετ επιστροφής 6,50€.
Υπάρχει και καραβάκι 4,50€ μετ επιστροφής 8,50€ στην προβλήτα 100 μέτρα από την κεντρική πλατεία και το γραφείο τουρισμού.
Η “Trieste” τώρα κλασική, αρχοντική Ιταλική πόλη με τα επιβλητικά της κτήρια, αρκετά μουσεία, ένα κάστρο στην κορυφή του λόφου πάνω ακριβώς από το ιστορικό κέντρο- Ναι ανέβηκα με το ηλεκτρικό ποδήλατο παρακαλώ!!!- Πλατείες και πάρκα συμπληρώνουν την εικόνα. Μια όμορφη πόλη πεντακάθαρη πού μόνο από τους τεράστιους γερανούς και τον γεμάτο μεγάλα κοντεινεράδικα ορίζοντα καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για το σημαντικότερο εμπορικό λιμάνι της περιοχής.
Κυριακή γύρω στις 7:00 λοιπόν κάνουμε την θριαμβευτική μας είσοδο στην κυριολεκτικά άδεια πόλη και μετά από μια ευχάριστη γύρα- άδειοι δρόμοι- διαλέγουμε το καλύτερο 100 μέτρα από την κεντρική πλατεία επί της προβλήτας οικόπεδο (θέση παρκινγκ) με θέα την θάλασσα, όπου και διανυκτερεύσαμε. Περιττό να σας πω ότι μετά τις 9 και μέχρι το βράδυ δεν υπήρχε θέση ούτε για δείγμα στην ευρύτερη περιοχή.
Από τουρίστες πάντως λίγα πράγματα ακόμη και τα κάμπερ που διανυκτερεύσαμε στο λιμάνι δεν περνάγαμε τα 10…
Στην πλατεία όλο το πρωί υπήρχαν διάφορα δρώμενα. Από διαγωνισμό χορευτικών ταλέντων, επίδειξη πολεμικών τεχνών, βόλεϊ, τοξοβολία και άλλα. Όλα αυτά μέχρι τις 13:00 όπου μάλλον σαν και εμάς οι Ιταλοί πάνε για την σιέστα τους. Το απόγευμα πάντως κατά τις 6:30 έπιασε- κατά το σύνηθες- μια άγρια μπόρα που την άδειασε εντελώς…
Σλοβενία ΙΙ
10-06-2013
Σε απόσταση αναπνοής (25χιλ.) η “Lipica” Θα μου πείτε ε, και ; Είναι λοιπόν η φάρμα που εκτρέφονται και εκπαιδεύονται εκείνα τα περίφημα αλόγατα πού χορεύουν και κάνουν και άλλα διάφορα… πληροφορίες εδώ
http://www.lipica.org
http://http://www.youtube.com/watch?v=vY3wmWT-sb8
Η παρακολούθηση της εκπαίδευσης καθημερινά στις 11:00 αλλά το σώου Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο 15:00 με αντίτιμο και τα δύο 20€. Το βρήκα ενδιαφέρον και έτσι αποφάσισα να επιστρέψω αύριο Τρίτη. Συνεχίσαμε λοιπόν άλλα 15 χλμ. Τσεκάραμε το “Skocjan Caves Natural park”
[url=http://www.park-skocjanske-jame.si ]http://www.park-skocjanske-jame.si [/url]
και καταλήξαμε 3 χλμ μετά στο κάμπινγκ Dujceva. Είναι τεράστιο ξέφωτο που περικλείεται από τα νερά του ποταμού “Reka” (χωρίζεται και ενώνεται ξανά σχηματίζοντας ένα νησάκι ) και ενώνεται με την ρεσεψιόν, τις 3 ντουζιέρες και τις 2 τουαλέτες- ποιος θα πρωτοπάει σε περίπτωση που υπάρχουν αρκετοί κατασκηνωτές- με ένα γεφυράκι. Τα 200 μέτρα να κατεβείς από την ρεσεψιόν στον κυρίως χώρο δράμα, ειδικά για τροχόσπιτα μάλλον δεν κάνει…
Σήμερα πάντως είμαστε 4 κάμπερ και δύο σκηνές. Ήταν μια υπέροχη λιακάδα αλλά τώρα που γράφω το κειμενάκι 10:22 με συνοδεύει μια απαλή βροχή έτσι για να μην ξεχνιόμαστε…
[url=http://www.dujceva.si ]http://www.dujceva.si [/url]
Έγραψα τσεκάραμε το πάρκο διότι πρόκειται για αρκετό περπάτημα και έχω πρόβλημα με το δεξί πόδι- συμβαίνουν και αυτά- θα το ξεκουράσω λοιπόν κάνα δύο μέρες στο εν λόγω κάμπινγκ γιατί δεν προτίθεμαι να χάσω τον υπόγειο ποταμό “Reka” (είναι ο ίδιος που περνά, επίγεια πλέον, δίπλα από το κάμπερ τώρα) με τίποτα…
Για ιντερνέτ ούτε λόγος προς το παρόν…
11-06-2013
Στην “Lipica” λοιπόν στην φάρμα “stud” πού λειτουργεί και ξενοδοχείο πολυτελείας, εστιατόριο (10€ η φθηνότερη μερίδα, μη με ρωτάτε τι ήταν, έμοιαζε με κρεατικό) έχει και καζίνο παρακαλώ και ένα τεράστιο παρκινγκ πού χωρίς να είμαι σίγουρος διανυκτερεύεις με ασφάλεια. Απαγορευτικές πινακίδες για κάμπερ όπως αλλού δεν είχε πάντως…
Τώρα τι να σας περιγράψω; Τα είχα δει- τα αλόγατα- 100 φορές σε βίντεο, η πραγματικότητα δεν περιγράφεται και οι φώτο δεν δίνουν την εικόνα. Ειδικά η πρωινή παρακολούθηση της εκπαίδευσης άξιζε περισσότερο. Η προσπάθεια ανθρώπου και ζώου να αποτυπώνεται καθαρά στην μορφή τους, στα σώματα, στις γκριμάτσες των μεν και την δυσφορία κάποιες φορές των δε. Έφυγα με τις καλλίτερες εντυπώσεις από την φάρμα υπό βροχή, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Βρεγμένος, σαν να έπεσα στο ποτάμι, στα 200 μέτρα μέχρι το κάμπερ και να σκεφτείτε ότι στο Σόου που κράτησε μόλις 55 λεπτά πήγα με ντάλα ήλιο…
Επιστροφή στο απέραντο κάμπινγκ λοιπόν που προς μεγάλη χαρά της Χαράς σήμερα είναι όλο δικό της, προς το παρόν τουλάχιστον.
12-06-2013
Το πόδι πάει καλλίτερα έγινε λοιπόν η πρώτη επίσκεψη στο πάρκο. Έκανα την 2η διαδρομή, την πιο εύκολη (2 χιλιομέτρων ανέβα κατέβα σκαλοπάτια). Βίωσα μια καταπληκτική ομορφιά ανακάλυψα ότι στο παρκινγκ υπάρχει free WiFi το οποίο τίμησα δη ολίγον. Έπρεπε να πεταχτώ στην κοντινή πόλη “Kozina” για ανεφοδιασμό (σουπερμάρκετ) και να γεμίσω τις μπουκάλες με LPG αυτοκινήτου και ο θεός βοηθός. Δεν γίνεται αλλιώς μου ζητάνε 60€ την μπουκάλα, δεν δέχονται τις Ελληνικές οπότε, κορόνα γράμματα…
Υπόσχομαι όμως αύριο το πρωί αν το WiFi λειτουργεί ακόμη με αποτελεσματική ταχύτητα να σας στείλω τα τελευταία μέχρι σήμερα κομμάτια.
13-06-2013
Η επίσκεψη στο δεύτερο κομμάτι του υπόγειου ποταμού, φαραγγιού…
13-06-05
Απογευματάκι φτάσαμε στην πόλη “ Postojina”. Πήγαμε κατ ευθείαν στο σπήλαιο αν και αργά για επίσκεψη να ενημερωθούμε για την κατάσταση. Σκοπός μας η επίσκεψη του πιο γνωστού και τουριστικού σπηλαίου της Σλοβενίας “Postojnska Jama”. Και του εκτός και εντός ενός σπηλαίου κτισμένου κάστρου “Predjama castle”- κάτι σαν το μοναστήρι της λαύρας στον δρόμο για Καλάβρυτα- σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από την πόλη.
Το πακέτο στοίχιζε 27€ + 3.50 το ολοήμερο- πάλι καλά- παρκάρισμα στο χώρο του σπηλαίου. Για διανυκτέρευση υπάρχει ειδικός χώρος δίπλα κάτι σαν Ευρωπαϊκό ‘camper stop” με σύνδεση σε ρεύμα και νερό και δυνατότητα αδειάσματος των γκρίζων και όλα αυτά μόνο με 18€- οι αλήτες. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα από όλα αυτά οπότε είπαμε ευχαριστώ και την κάναμε για το παρκινγκ του εμπορικού κέντρου που είχαμε σημαδεύσει ερχόμενοι στο GPS. Μόνο ο χώρος παρκινγκ των “LIDLE” είχε μπάρα ύψους. Παραδίπλα όλα καλά και μια φθηνή καφετέρια που έμενε ως τις 12:00 με ελεύθερο WiFi.
14-06-2013
Βόλτα η Χαρά σε μια τεράστια αλάνα ακριβώς απέναντι. Εσπρέσο με ολίγον ιντερνέτ εγώ να πάει 9:30. Η επίσκεψη στο σπήλαιο άρχιζε 10:00 πμ και συνεχιζότανε ανά δίωρο. Ο χώρος του παρκινγκ άψογος με καλή σκιά ώστε να μην βράσει η Χαρά και να ισιώσω λίγο το κορμί μου μετά την επίσκεψη.
Τώρα από το σπήλαιο τι να περιγράψω… Σε σπήλαια με σταλακτίτες, σταλαγμίτες και υπόγεια ποτάμια και βάρκα (Δυρός) έχουμε πάει όλοι…
Σε σπήλαιο μήκους μεγαλύτερο των 5 χιλιομέτρων (τα επισκέψιμα) και με τρενάκι πρώτη φορά- εγώ- περπατάς μόνο το κεντρικό κομμάτι, 1,5 χλμ. αλλά ανεβοκατεβαίνεις αρκετά… φανταστείτε λοιπόν όποιο σπήλαιο θέλετε πολλαπλασιάστε με μεγάλο συντελεστή και βρήκατε τις τεράστιες διαστάσεις αιθουσών σταλαγμιτών διαδρόμων. Σταθεροί 8c και ενοικιάζονται καπαρντινάκια με 3,50€! για τους μη έχοντες προβλέψει… Η δε φωτο με την φάτσα σας κατά την είσοδο σας τιμάται 6.50€ !!!
Α, και κάτι άλλο. Ο κόσμος υπερβολικά πολύς!!! Ούτε οι σταθμοί του μετρό σε ώρα αιχμής- χωρίς πλάκα!
Η επίσκεψη διαρκεί 1:30 ώρα. Πήραμε και μια πίτσα πακέτο 8.30€ στην έξοδο και την κτυπήσαμε κανονικά στο παρκινγκ στην δροσούλα με μια μπυρίτσα…
Κατά τις 2:30 οδηγήσαμε τα 10 χιλιόμετρα για το “Predjama castle” ελεύθερο πάρκινγκ εκεί.
Εντάξει κάτι το διαφορετικό…
Δεν ξέρω όμως όταν επισκέπτομαι τέτοια μέρει, πύργους, κάστρα, πυργόσπιτα, παλάτια γενικώς με πιάνει μια κατάθλιψη. Δεν ξεκολλάει από το μυαλό μου η σκέψη πόσοι αθώοι φουκαράδες έχουν πληρώσει με δάκρυα η και αίμα ακόμη για την κατασκευή τους, για την καλοπέραση μερικών κερατάδων…
Μια και ξεμπέρδεψα νωρίς και τα χιλιόμετρα ήταν λίγα, μετά από ένα εσπρέσο φύγαμε για Λουμπλιάνα. Μέσα από ένα ωραιότατο δασικό δρόμο χωρίς καμία κίνηση, μου έκανε εντύπωση το τι σπιταρόνες, κυριολεκτικά, είδα- και είναι άνθρωποι που ζουν από τους αγρούς… φθάσαμε άνετα στην πρωτεύουσα την διασχίσαμε όλη (ένας δρόμος την κόβει στα δύο) και καταλήξαμε στο τετράστερο κάμπινγκ “Ljubljana Resort” 46 05’ 952” 14 31’ 094”
www.ljubljanaresort.si
Είναι περιποιημένο, πεντακάθαρο με μεγάλες θέσεις και καλή σκιά κάτω από τεράστια δένδρα. Free WiFi μόνο στη ρεσεψιόν έχει και στις θέσεις αλλά το χρεώνει 2€ την ημέρα το ρεύμα 4,50 το ίδιο και την είσοδο στην πισίνα- δίνει μια έκπτωση- είναι άλλη εταιρία Laguna complex.
Δεν ξέρω τι λέει στην σελίδα του, είναι όντως δίπλα στον ποταμό Σάββα, τον οποίο ακούς αλλά όμως δεν τον βλέπεις.
Το εστιατόριο πανάκριβο και το κέντρο της πόλης στα 8 χιλιόμετρα. Έχει στάση λεωφορείου απ έξω αλλά το εισιτήριο κοντά στα 2€…
Μείναμε όμως καθότι 1 άτομο και το κάμπερ, χωρίς ρεύμα και χωρίς Χαρά- ούτε που ρώτησα αν χρεώνεται- 12€. Υπάρχει και το ηλεκτρικό ποδήλατο… Ανεφοδιασμός λοιπόν νερών, κανονικό ντους και παραμονή δύο ημερών. Αύριο Κυριακή- χωρίς παρκόμετρα- έχω σημαδεύσει που θα μείνουμε για να δούμε κάποια μέρη που έμειναν από την σημερινή επίσκεψη και να ξαναδούμε κάποια που μας άρεσαν.
15-06-2013
Σήμερα λοιπόν επίσκεψη ολημερίς στην πανέμορφη παλαιά Ljubljana εκατέρωθεν του ποταμού. Πάντα θεωρούσα ευλογημένες τις πόλεις που διασχίζει ποταμός. Άλλη χάρη! Είχα δει την προηγουμένη και διαπίστωσα την ύπαρξη ποδηλατοδρόμων σε όλο το κέντρο και στον δρόμο που την διαιρεί ακόμη και σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από το κέντρο. Σημειωτέον ότι διατίθενται ποδήλατα- σε τέλεια κατάσταση- από τον δήμο με πολλές βάσεις ανά την πόλη οπόυ η πρώτη ώρα είναι δωρεάν η δεύτερη χρεώνεται 2€. Αν αφήσεις όμως το ποδήλατο και πάρεις άλλο μετά ένα πεντάλεπτο συνεχίζεις τζάμπα.
Επίσκεψη με μια υπέροχη λιακάδα- το ίδιο και εχθές- επιτέλους!!!
16-06-2013
Κυριακή πρωί, χαρά θεού η μέρα ξεμπερδέψαμε με το κάμπινγκ πρωί κατά τις 7:30 και 8:00 είχαμε βρει το κατάλληλο παρκινγκ δίπλα στο τελεφερίκ πού σε ανεβάζει στο κάστρο, στον λόφο που δεσπόζει της παλαιάς πόλης. 2,20€ που τα αξίζει πιστέψτε με Αν και είδα και ΙΧ παρκαρισμένα επάνω που σημαίνει ότι υπάρχει δρόμος , για αυτοκινούμενα αποκλείεται καθότι με πινακίδες στο ιστορικό κέντρο δεν μπαίνουν φορτηγά άνω των 3.5 τόνων.
Έχει κάνα δύο εστιατόρια πολυτελείας και ένα καφέ καθώς και κάτι σαν μουσείο – με είσοδο. Υπήρχε και ένα χάπενινγκ. Διάβασμα στην ύπαιθρο σε μια καλή σκιά και με ζωντανή κλασική μουσική παρακαλώ… Διάβασμα κάθε μέρα- μουσική την Κυριακή.
Μετά το πέρας της επίσκεψης πού άξιζε τον κόπο λόγω της θέας στη πόλη και του χάπενινγκ, μετακομίσαμε σε καλλίτερο παρκινγκ- πιο ήσυχο που είχα σταμπάρει για διανυκτέρευση.
N 46 02.521 E 14 30.431 όλη η γειτονιά είναι ενταξει...
Όλως τυχαίως στον δρόμο δίπλα σε ένα μικρό ποταμάκι, που πέφτει στο κυρίως που διαιρεί την πόλη υπάρχουν τρις παμπ- η μία από τις παλαιότερες (50 ετών) η SAX και μια πιτσαρία, φουλ ολημερίς από ντόπιους. Εκεί λοιπόν τόσο δίπλα και τόσο μακριά από τα τουριστικά μαγαζιά απολάψαμε τις μπύρες μας 2€ η μεγάλη και φάγαμε και ωραιότατη πίτσα με 8€…
Πιάσαμε και την συζήτηση με την γκαρσόνα ήταν και τσαχπίνα και με έπεισε να επισκεφτώ κάποια ακόμη μέρη που δεν είχα στο πρόγραμμα.
Δεν το μετάνιωσα!
17-06-2013
Το πρωί λοιπόν εγερτήριο κατά τις 6:00 να προλάβω να κάνει βόλτα η Χαρά στον παραποτάμιο πεζόδρομο-βλέπεις εδώ βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους χαράματα 6:30 με 7:30 γίνεται συνωστισμός… Περιττό να σας πω ότι σακούλες και κάδοι για τα σκυλο-περιττώματα υπάρχουν όπου υπάρχει πράσινο και όχι μόνο…
Επισκεφτήκαμε λοιπόν το “Bled” (54 km) μια λίμνη με ένα κάστρο να κρέμεται κυριολεκτικά σε ένα βράχο επάνω της, ένα νησάκι- που δεν επισκεφτήκαμε στο κέντρο και μέρη για πάμπολλες αθλητικές δραστηριότητες. Παρκινγκ μόνο επί πληρωμή και σε συγκεκριμένο τεράστιο χώρο.
Επισκεφτήκαμε το κάστρο με ένα μικρό μουσείο 8.50€ είσοδος με δύο εστιατόρια και ένα καφέ. Και μόνο η θέα στην λίμνη και την γύρω περιοχή όλα τα λεφτά!
Συνεχίσαμε για την δεύτερη λίμνη” Bohinj” όπου και φτάσαμε λίγα χιλιόμετρα μετά από μία ωραιότατη διαδρομή δίπλα στον ποταμό Σάββα (Sava).
Σαφώς μεγαλύτερη, λιγότερο τουριστικοποιημένη, το ίδιο όμορφη. Με δυο κάμπινγκ το ένα λίγο μετά την πόλη “Bohinjska Biistrica” το δεύτερο προς το τέλος “Ukanc” αλλά στις όχθες. Σταματήσαμε στο γραφείο τουρισμού ”Ribcevlaz”όπου και μάθαμε για την ύπαρξη τελεφερίκ για το χιονοδρομικό- που λειτουργούσε- με 13€, 4 ΄ χρόνο σε ανεβάζει από τα 500 στα 1500 μέτρα με μια καταπληκτική θέα της λίμνης και των Ιουλιανών Άλπεων. Την ύπαρξη ενός καταρράκτη “SAvica” σε 11 χιλιόμετρα αλλά και με περπάτημα, ανάβαση, μισής ώρας- είπανε- μια και σε αυτό το ταξίδι είδαμε πολλούς δεν δοκιμάσαμε.
Δοκιμάσαμε όμως στην επιστροφή από τα όρη ένα γουρουνάκι στην σούβλα πού είχαμε τσεκάρει σε παραδίπλα μαγαζί που ήπιαμε καφέ μετά τις πληροφορίες. Παραλίμνια λοιπόν γουρουνάκι- το βρήκαμε υπέροχο- κτυπήσαμε και τις μπύρες μας για το καλό, πληρώσαμε και 16€ χορταστική η μερίδα, σαλάτα εποχής και 2 μεγάλα ποτήρια μπύρα, χαλάλι τους! Κατόπιν όλων τούτων ρίξαμε και έναν υπνάκο στην σκιά παραδίπλα.
Το απογευματάκι ξεκινήσαμε για Λουμπλιάνα μια και τα υπόλοιπα ήταν στην απέναντι κατεύθυνση και έπρεπε ούτως η άλλως να περάσουμε από εκεί. Στην Λουμπλιάνα ομόφωνα- ο καθένας για τους λόγους του- η Χαρά την παραποτάμια βόλτα εγώ, ε τώρα- αποφασίστηκε η διανυκτέρευση στο γνωστό σημείο. Κάθισαν- δεν υπήρχε τραπέζι- στην πιτσαρία μαζί μου και δύο ντόπιοι στην ηλικία μου που μιλούσαν καλά αγγλικά και είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για την κατάσταση και την ζωή γενικά στην Σλοβενία σήμερα αλλά και τα μεταπολεμικά χρόνια. Ότι καλλίτερο!
Αξημέρωτα ξεκινήσαμε για την τελευταία μας γύρα στην Σλοβακία. Πρώτη μας στάση τυχαία, τελευταία στιγμή είδα το κάστρο στο χωριό ... (θα σας βρω το όνομα).
Δεύτερη στάση στην λουτρόπολη “Dolenjske Toplice”, κοσμοπολίτικη κωμόπολη με θερμά λουτρά… Δίπλα ακριβώς από ένα τεράστιο παρκινγκ- στην πόλη δεν παρκάρεις- όπου απαγορεύονται τα κάμπερ, ούτε και να παρκάρουν, υπάρχει ένα καμπερ στοπ “Potocar”
www.camping-potocar.si
www.avtokampi.si
που η ρεσεψιόν ανοίγει 8:00-10:00 το πρωί και 06:00-09:00 το βράδυ. Όλη μέρα λοιπόν κατασκηνώνεις χωρίς χρήματα. Η διανυκτέρευση 10€ το άτομο το νερό (σε κάθε θέση) δεν χρεώνεται. Έχει καμιά 20αριά θέσεις με καλή σκίαση. Τεχνητή και φυσική και ένα ποταμάκι φάτσα στις θέσεις. 2 ντους και δύο τουαλέτες ανά φίλο. Γυρίσαμε λίγο την πόλη και φύγαμε.
Στο “Novo Mesto” τώρα δεν καθίσαμε ούτε το γυρίσαμε. Μια πόλη επάνω σε λόφους με μια αρκετά υψηλή παλαιή γέφυρα που ενώνει τα δυο κομμάτια της- την διασχίζει ποταμός. Η ζέστη αποπνιχτική λόγω υγρασίας 11:30 και 30 c μας ανάγκασε να τελειώσουμε την γύρα στο κάστρο “Otocec” που πρότεινε ο Γιώργος ο Κούκος . Βρίσκεται κτισμένο πάνω σε ένα φυσικό νησάκι που δημιούργησε ο ποταμός και ενώνεται με δύο ξύλινες γέφυρες με τις όχθες.
Ακριβώς απέναντι στην ανατολική όχθη στα 100 μέτρα υπάρχει και το κάμπινγκ “Otocec”.
www.camping-potocar.si
Πανέμορφο, δίπλα στο νερό με σκιά από τεράστια δέντρα ιδίων προδιαγραφών με το προηγούμενο όσον αφορά τους κοινόχρηστους χώρους και την λειτουργία της ρεσεψιόν. 8,5 € χωρίς ρεύμα. Αποφασίσαμε να μείνουμε λοιπόν έβαλα το μαγιό- η Χαρά όχι- και δροσιστήκαμε (ξύλιασα) στο ποτάμι. Έτσι κι αλλιώς μόνοι μας είμαστε μέχρι και τις 5:00 το απόγευμα…
19-06-2013
Με μια δόση μελαγχολίας που αφήναμε την τόσο όμορφη και γαλήνια περιοχή αναχωρήσαμε το πρωί γιαZagreb. Η μελαγχολία βέβαια έσβησε γρήγορα ταξιδεύοντας μέσω ενός πυκνού δάσους από πανύψηλα δένδρα και γενικά μιας πανέμορφης περιοχής.
Είδα τριγωνικές πινακίδες και πινακίδες στους δρόμους. Για Ελάφια, για αγριογούρουνα, για παιδιά ,για ταράνδους σε άλλες χώρες, για αγελάδες. Τέτοια όμως για βατράχια πρώτη φορά…
Κροατία ΙΙΙ
Στα σύνορα με την Κροατία δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα, ένας τυπικός έλεγχος διαβατηρίου.
Κροατία στον δρόμο προς Ζάγκρεμπ από στενά περάσματα και καλλιεργημένα χωράφια στους Κροατικούς αυτοκινητοδρόμους (μπαίνοντας στην πόλη).
Κατά τις 12:00 λοιπόν βρισκόμαστε στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Ζάγκρεμπ με 39c. Πάρκαρα κανονικά σαν ΙΧ πλήρωσα και για 2 ώρες στην παρκομηχανή και γυρνώντας 5 ώρες μετά βρήκα μια κλήση των 200 kn ήτοι 30 περίπου € που θα εισπράξουν όταν τους το επιτρέψει η παγκοσμιοποίηση- πολύ το χάρηκα.
Το ιστορικό κέντρο του Ζάγκρεμπ η μάλλον η κάτω και άνω πόλη περπατούνται σε κάνα τεσσάρι ώρες σύμφωνα με έναν χάρτη που παίρνεις από το γραφείο τουρισμού με σημειωμένες τις διαδρομές και των σημαντικών οικοδομημάτων που πρέπει να επισκεφτείς. Το υπόλοιπο μια μάζωξη από γκρι πολυκατοικίες σοβιετικού τύπου απλά δεν το περπατάς…
Το κάμπινγκ στο Ζάγκρεμπ, ποιο Ζάγκρεμπ δηλαδή, 12 χιλιόμετρα από το κέντρο. Το Μοτέλ Plitvice πάνω στον αυτοκινητόδρομο, δεν μου ενέπνευσε καμιά διάθεση να μείνω.
http://www.motel-plitvice.hr/EN/kamp.html
Σημειώνω ότι είναι το μοναδικό στην ευρύτερη περιοχή…
κατόπιν τούτου συνεχίσαμε την διαδρομή προς τον επόμενο προορισμό που ήταν το Osijek. Λόγο κούρασης και προχωρημένης ώρας αποφασίστηκε η επίσκεψη και διανυκτέρευση στο εκτός προγράμματος και τουριστικού ενδιαφέροντος Sisak, στα 57 χιλιόμετρα από το Ζάγκρεμπ.
Η πόλη έχει και ιστορικό ενδιαφέρον και το μεγαλύτερο διυλιστήριο της Κροατίας.
Μια μικρή επαρχιακή, παραποτάμια πόλη στην συμβολή των ποταμών Kupa, Sava, και Odra. με μια μικρή πλατεία με παλαιά κτήρια, ένα καλοδιατηρημένο τριγωνικό κάστρο του 16 αιώνα- σήμερα μουσείο, μια παλαιή γέφυρα από τούβλα με 4 καμάρες και όμορφα καφέ- φάγαμε μια υπέροχη πίτσα ήπιαμε και τις μπύρες μας- στον δρόμο δίπλα στο ποτάμι (Kupa) όπου και παρκάραμε για διανυκτέρευση. Δεν μας ενόχλησε κανείς!
20-06-2013
Αναχώρηση χαλαρά για Osijek άλλη μια παραποτάμια πόλη δίπλα στον ποταμό Drava.
Ένα autocamp υπάρχει μόνο, έξω από την πόλη σε ένα χωριό πριν το εθνικό πάρκο. Αδύνατον να μπεί το κάμπερ. Πολύ χαμηλό το σχοινί με τις σημαίες και ανύπαρκτος χώρος για μανούβρα…
Διημέρευση σε παρκινγκ με παχιά σκιά από θεόρατα δένδρα στην απέναντι όχθη.
45.56456 18.69804
Δίπλα στο copacampana μια περιοχή με νεροπαιχνίδια και πισίνες. Η ζέστη παραμένει, το θερμόμετρο στους 38c.
Είναι η τέταρτη σε μέγεθος πόλη της Κροατίας και με πανεπιστήμιο Πάρκα και πάλι πάρκα, ένα πεζοδρομημένο κέντρο με την πλατεία Ante Starčevića, και τον καθεδρικό του Πέτρου και Παύλου (Sv. Petar i Pavao). Την πλατεία svetog Trojstva με όμορφα μπαρόκ κτήρια. Μια πεζογέφυρα- που ήταν κλειστή λόγω αυξημένης στάθμης του ποταμού- για το ίδιο λόγο ήταν κλειστό και το πάρκο που είχα σκοπό να επισκεφτώ την επομένη (Kopački Rit Nature Park).
Το απογευματάκι λίγο πριν την δύση του ηλίου μετακόμιση στην άλλη πλευρά της γέφυρας για να περπατήσουμε στο ιστορικό κέντρο και για ποδήλατο στην πανέμορφη γεμάτη καφέ παραποτάμια περατζάδα.
Παρκάρισμα και διανυκτέρευση στο παρκινγκ για αποβίβαση τουριστών (την ημέρα) στην Ανατολική είσοδο της παλαιάς πόλης
45.55975 18.69847
Κανένα πρόβλημα! Αναχώρηση όμως στις 06:00 την επομένη το πρωί για το προηγούμενο ήσυχο και σκιερό παρκινγκ.
21-06-2013
Κάποια στιγμή αφήσαμε με βαριά καρδιά την σκιά και σκεπτόμενοι ότι έχουμε και κλιματισμό ξεκινήσαμε για το παραδουνάβιο Vukovar .
Τώρα θες η ζέστη και η κακή διάθεση. Θες η ευρεία ανακατασκευή του κέντρου. Δεν μας έκανε και μεγάλη εντύπωση.
Είδαμε μόνο τη Φρανγκισκανική εκλησία Sts. Philip and James και τον βομβαρδισμένο πύργο νερού, το σύμβολο αντίστασης των Κροατών κατά την πολιορκία του από τους Σέρβους το 2005. Μεσημέρι μετά από μια σύντομη περιήγηση και μια πιο σύντομη ξεκούραση αποχωρήσαμε για το πέρασμα στην Σερβία και επίσκεψη στο αγαπημένο Novi Sad.
Στον δρόμο
Σερβία. ΙΙ
Η ομορφότερη ίσως πόλη της Σερβίας, γνωστή από προηγούμενες επισκέψεις. Περπατώντας στον κεντρικό πεζόδρομο του ιστορικού κέντρου 10 χρόνια μετά την τελευταία επίσκεψη συνειδητοποιείς ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα εκτός από τους ανθρώπους…
Την Παρασκευή το βράδυ το αδιαχώρητο στους πεζόδρομους του κέντρου. Τόσο κόσμο δεν μαζεύουν μαζί Εξάρχεια, ψυρή και Μεταξουργείο…
Στην ευρύτερη περιοχή έγιναν διευθετήσεις προς το καλύτερο με αποκορύφωμα την περατζάδα στην δυτική όχθη του όπου συνυπάρχουν ο πεζόδρομος με ποδηλατόδρομο και τερέν για τζόκιν.
Παρκάραμε και διανυχτερεύσαμε σε χωμάτινη εσοχή του παραποτάμιου δρόμου Kej zrtava racije και Radnicka,
45.25116 19.85512
μετά την πανεπιστημιούπολη και λίγο πριν την γέφυρα που οδηγεί στο απέναντι κάστρο. Petrovaradin Fortress. Σήμερα ξενοδοχείο και τον γνωστό πύργο του ρολογιού με αντίθετους δείκτες. Ο μικρός τα λεπτά και ο μεγάλος τις ώρες…
Το παρκινγκ είναι πολύ κοντά στο ιστορικό κέντρο. Στην αρχή του πεζόδρομου φτάνεις περπατώντας δύο τετράγωνα και διασχίζοντας ένα όμορφο και καθαρό πάρκο. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας, μικρή και μαζεμένη- από τουριστικού ενδιαφέροντος- όμως πόλη οπότε ένα 24ωρο να είναι αρκετό να πάρεις μια ιδέα.
22-06-2013
Αναχώρηση το πρωί για Βελιγράδι μέσω της περιοχής “ Fruska gora” Εθνικό πάρκο γαρ με 35 μοναστήρια, ορθόδοξα και καθολικά. όμορφη η διαδρομή στην περιοχή του πάρκου. Επίσκεψη και σε ένα ορθόδοξο μοναστήρι ονόματι Hopovo και άφιξη το μεσημεράκι στο κάμπινγκ και λόγω του ότι το θερμόμετρο χτύπησε τους 39c αποφασίστηκε να αναβληθεί η επίσκεψη στο Βελιγράδι για την επομένη.
Θα σας μιλήσω για το κάμπινγκ, ο θεός να το κάνει, λιλιπούτειο, με καθαρούς αλλά λίγους κοινόχρηστους χώρους. Τρις τουαλέτες και τρία ντους για τους άντρες και άλλα τόσα για τις γυναίκες .Λίγη σκιά το πρωί, αρκετά καλή από το μεσημέρι και μετά, αλλά διαλέγετε η πρωί η απόγευμα και ένα καφέ- εστιατόριο που υπολειτουργεί. Wifi στα 10 μέτρα από το καφέ.
http://www.camping.rs/novieng/camping-sites-in-serbia/dunav-zemun-beograd/
Όλα τα κάμπινγκ στην Σερβία εδώ
http://www.camping.rs/novieng/camping-sites-in-serbia/
Είναι και 12 χιλιόμετρα από το νέο Βελιγράδι. 1 χιλιόμετρο από την στάση λεωφορείου, στο πουθενά, εν μέσω βιομηχανικής περιοχής. Μόνη παρηγοριά η παραποτάμια περατζάδα στο Zemun- 8 χιλιόμετρα- από το κάμπινγκ. Είναι μια περιοχή με πλωτά φαγάδικά και καφέ. . Καλό για τροχοσπιτάδες και έχοντες μηχανάκι, για ποδηλασία χλωμό…
Ένας ακόμη σοβαρότερος λόγος να το αποφύγετε- αν και δεν υπάρχει άλλο- είναι ότι τώρα που γράφω τις γραμμές αυτές και από τις 9 τουλάχιστον γίνονται κόντρες μοτοσυκλετών και αυτοκινήτων αρκετά κοντά και αν συνεχίσουν έτσι δεν νομίζω να κοιμηθεί κανείς…
Δεν ξέρω αν γίνονται μόνο Κυριακή διότι εχθές έβρεχε καταρρακτωδώς οπότε ήταν ήσυχα.
23-06-2013
Βελιγράδι… ότι και να πω είμαι θετικά προκατειλημμένος… Μια όμορφη πόλη στο σημείο που ενώνεται οΔούναβης με τον Σάββα…..
Μια πόλη η όποια δείχνει να έχει περάσει χλιδάτα χρόνια στο παρελθόν!
Πολλές και όμορφες αναμνήσεις από παλαιότερες επισκέψεις!
Το κέντρο της παλαιάς πόλης είναι ένας πεζόδρομος η Knez Mihailova που ξεκινά από την πλατεία Republike, κέντρο συνάντησης και ραντεβού μικρών και μεγάλων- κάτι σαν την δική μας ομόνοια (για τους παλαιούς)- και καταλήγει στην είσοδο του κάστρου. Η Skadarlija είναι μια μποέμικη και καλά οδός στα δεξιά του πεζόδρομου στο ύψος του Εθνικού θεάτρου και του Εθνικού μουσείου. Άλλα αξιόλογα κτίσματα το διάσημοHotel Moskva, το παλαιό και νέο παλάτι λίγο ποιο κάτω που σχηματίζουν κάτι σαν τρίγωνο με την εθνική λίγο παραδίπλα ο ναός του Αγ. Μάρκου. Από εκεί κατεβαίνοντας στον κεντρικό δρόμο ξανά πέφτουμε στο Beograde Palace προχωράμε περίπου ένα χιλιόμετρο και είμαστε μπροστά σε έναν από τους μεγαλύτερους ορθόδοξους ναούς αυτόν του Αγίου Σάββα.
Το Βελιγράδι το γύρισα με το ποδήλατο αφού πάρκαρα λόγω Κυριακής σε κεντρικότατο σημείο- στα παρκινγκ του κεντρικού ταχυδρομείου- δίπλα στην εθνική -και με την άδεια των φυλάκων. Με τον ίδιο τρόπο γύρισα και το Zemun αφού πάρκαρα σε μια- θαύμα, θαύμα- πυκνή σκιά, να μην βράση και η Χαρά…
Ότι είναι να δεις πλην μουσείων, συμπεριλαμβανομένου και του κάστρου είναι ζήτημα 4 ορών άντε 5 με καφέ, παγωτό… Το μεσημεράκι λόγω αποπνικτικής ζέστης προσπάθησα να προσεγγίσω κάτι σαν παραποτάμια παραλία, την Ada Giiganlija (ένα νησάκι που σχηματίζει ο Δούναβης) που θυμόμουνα αλλά ατύχησα… Δεν υπήρχε περίπτωση να παρκάρει ούτε “Smart” δεξιά και αριστερά του δρόμου σε απόσταση χιλιομέτρων… Με τα αλάρμ έβγαλα μια φώτο…
Επέστρεψα λοιπόν προς το Zemun και το camping. Αμέσως μετά την γέφυρα προς Νέο Βελιγράδι και μετά το αχανές shoping center υπάρχει στα δεξιά προς τον Δούναβη ένα μεγάλο πάρκο Prijateljstva όπου και το Παλάτι της Σερβίας- το παρκινγκ μας- λόγω Κυριακής πάντα. Ένας ποδηλατόδρομος και ένας πεζόδρομος συνεχίζει μέχρι το Ζέμουν έχοντας το ένα διπλά στο άλλο πλωτά εστιατόρια και καφέ για τρία τουλάχιστον χιλιόμετρα. Κάπου στην μέση βρίσκεται και το Grand Casino του Βελιγραδίου.
24-06-2013
Αναχώρηση για Aleksinac μια κωμόπολη που είχε βομβαρδιστεί «κατά λάθος» από τους Αμερικανούς το 1999 και ήταν και η αιτία της πρώτης μου επαφής με τους Σέρβους και την Σερβία γενικότερα… Εκεί θα συναντούσα κάτι φίλους από τα παλιά.
Όπως όλο το ταξίδι επέλεξα την διαδρομή εκτός αυτοκινητόδρομου και διοδίων. Μέγα λάθος! Τίποτα το ενδιαφέρον στην διαδρομή και το άσχημο, Ο χειρότερος δρόμος που συνάντησα σε ολόκληρο το ταξίδι, κυριολεκτικά κατεστραμμένος. Απλά δεν τον ταξιδεύετε…
Η Σερβία όπως και η FYROM είναι δύο χώρες που κατά την ταπεινή μου γνώμη επιβάλετε το ταξίδι μέσα από αυτοκινητόδρομους. Δεν είναι και πολλοί. Από έναν έχει η κάθε μία…
Το Aleksinac μια επαρχιακή μικρή πόλη με απολύτως κανένα ενδιαφέρον. Υπάρχει κοντά και στον δρόμο προς την τουριστική SokoBanja μια λίμνη Bovansko τίποτα το φοβερό όμως. Έξοδος και διανυκτέρευση λοιπόν στο σπίτι φίλων.
25-06-2013
Νις. Μια γνωστή και από παλαιοτέρα συμπαθητική πόλη στις όχθες του Νισάβα ( Nišava). Η Τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας μετά το Βελιγράδι και το Νόβι Σαντ. Μια από τις παλαιότερες πόλεις των Βαλκανίων, γενέτειρα του Κωνσταντίνου του Μέγα. Τα 1700 χρόνια του οποίου θα εορτάσουν φέτος (2013).
Στην Νις ενδιαφέρον παρουσιάζει το Οθωμανικό κάστρο (1719–1723) στο κέντρο της πόλης με τα πολλά καφέ μετά την γέφυρα που οδηγεί στην κυρία πύλη ( Stambol). Ο πύργος των νεκροκεφαλών-από τους επαναστάτες (1804–1813)- (Ćele Kula) στον παλαιό δρόμο προς Κωνσταντινούπολη στην λεωφόρο Zoran Đinđić. Ο Αρχαιολογικός χώρος Mediana, Ρωμαϊκή βίλαμε όμορφα ψηφιδωτά στον δρόμο προς Σόφια. Στον ίδιο δρόμο (10χλμ) και τα πολύβουα spa (Niška Banja). Και το στρατόπεδο συγκεντρώσεων των ναζί « Crveni Krst concentration camp» στην λεωφόρο 12 February.
Για περισσότερα στο γραφείο τουρισμού στην οδό Vozda Karađorđa 7
Δυστυχώς οι φωτογραφίες από την Νις εξαφανίστηκαν… Αν και όταν βρεθούν βλέπουμε…
Η διαδρομή
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=2207100
26-06-2013
Η επιστροφή.
Πάντα σε αυτοκινητόδρομο- το πάθημα μάθημα- διανύουμε τα τελευταία χιλιόμετρα επί Σερβίας. Ο αυτοκινητόδρομος καινούργιος και σε πολύ καλή κατάσταση να σημειώσω μόνο ότι τα τελευταία η πρώτα- ερχόμενοι από Ελλάδα- σαράντα χιλιόμετρα είναι υπό κατασκευή και χρειάζεστε την ανάλογη προσοχή. Οι γείτονες εργάζονται πυρετωδώς, καμία σχέση με την Κορίνθου- Πατρών…
Πηγαίνοντας η ερχόμενοι από Ελλάδα ένα από τα καλλίτερα σημεία για ξεκούραση η φαγητό- πολύ καλό και φθηνό- είναι το Motel Predejane 90 χιλιόμετρα από τα σύνορα με FYROM (περίπου 2 ώρες).
http://www.motel-predejane.com/indexe.htm
με ανταλλακτήριο συναλλάγματος, ιντερνέτ και ντους και το κυριότερο ωραιότατος χώρος για νόμιμη και ασφαλή ‘free” διανυκτέρευση…
Την FYROM την διέσχισα χωρίς στάση εκτός από βενζινάδικο λίγο πριν τα Ελληνικά σύνορα σε 2 ώρες και χωρίς βιασύνη. Ο αυτοκινητόδρομος ασφαλής αν και θέλει προσοχή κι αυτό γιατί σε πολλά σημεία η δεξιά λωρίδα έχει βαθιές αυλακιές από τα φορτηγα
Στα σύνορα δεν υπήρξε καμία καθυστέρηση και έτσι μπήκαμε νωρίς σχετικά στην Ελλάδα μας οδηγώντας- εκτός αυτοκινητόδρομου μέχρι- τον Αι Γιάννη μετά την Μεθώνη όπου και διανυχτερεύσαμε στο ομώνυμο κάμπινγκ- ο θεός να το κάνει, έτσι που το έχουν καταντήσει οι μονιμάδες- πληρώνοντας 10€ (χωρίς ρεύμα).
καμαρώστε χάλια!
Έπρεπε να μείνω στην μικρή, ωραιότατη παραλία μετά την Νέα Αγαθούπολη στην αρχή της Αμμουδιάς στον δρόμο προς Μεθώνη.
Η διαδρομή
27-06-2913
Τρίκαλα, Επίσκεψη και διανυκτέρευση σε έναν καλό φίλο…
28-06-2013
Το μπάνιο μας σε Δαμάστα τον μεσημεριανό μας υπνάκο στις Θερμοπύλες, λόγω καλής σκιάς και το Βράδυ Λαύριο όπου έληξε και τυπικά το δίμηνο οδοιπορικό μας στην γειτονιά μας τα πανέμορφα Βαλκάνια.
επίλογος Ήταν ένα ταξίδι που έπρεπε να έχει γίνει προ πολλού. Δεν μπορεί να γυρνάμε όλη την Ευρώπη και παραπέρα και να μην γνωρίζουμε την γειτονιά μας…
Διανύθηκαν σε δύο μήνες (28/04-28/06) 6816 χιλιόμετρα με κόστος σε πετρέλαια περίπου 900 €
Το πετρέλαιο ίδιο, ίσως και λίγο ακριβότερο από Ελλάδα (Αττική).
Όπως έχω ξαναγράψει οι διαδρομές μου επί χάρτου- από το GPS- βρίσκονται εδώ.
http://www.everytrail.com/my_trips.php?user_id=12619
Με τις λιγότερο δυνατόν διανυκτερεύσεις σε κάμπινγκ πλήρωσα από 8 έως 18€ την ημέρα (1 άτομο+ χαρά+ κάμπερ+ ρεύμα).
Τα κάμπινγκ εκτός των μεγάλων, οργανωμένων- και ακριβών- διαθέτουν το μίνιμουμ εγκαταστάσεων, δύο με τρις τουαλέτες και τα αντίστοιχα ντους ανά φίλο. Είναι όμως πεντακάθαρα και με ζεστό νερό και χαρτί τουαλέτας, πολύ λίγα δεν είχαν δυνατότητα αδειάσματος της χημικής τουαλέτας.
Στην Σερβία, Μαυροβούνιο, Βοσνία και στον Βορά της Κροατίας και της Σλοβενίας δεν υπάρχει πρόβλημα ελευθέρου κάμπινγκ. Στις παραλίες ξεχάστε το. Υπάρχει πρόβλημα ακόμη και στο παρκάρισμα του αυτοκινούμενου που στις περισσότερες τουριστικές περιοχές ειδικά της Κροατίας απαγορεύεται εντελώς η μόνον κατά την διάρκεια της νύκτας. Αυτό με σήμανση με ειδικές πινακίδες για να μην υπάρχει «δεν ήξερα δεν κατάλαβα». όπου επιτρέπετε συνήθως η τιμή είναι 6 με 7 φορές επάνω από το ΙΧ. Περίπου 4,5€ την ώρα…
Όπως διαπίστωσα στο Ζάγκρεμπ η κλήση για υπέρβαση των ορών παρκαρίσματος ( κατά 4) ήταν 28€ οπότε…
Οι επισκέψεις σε εθνικά πάρκα, σπηλαία, τελεφερίκ, μουσεία και το αστικό εισιτήριο (2€) κάθε άλλο από φθηνά είναι…
Μικρές και οι διαφορές στην εστίαση. Ο εσπρέσο πάνω κάτω στο 1€ και η μπύρα των 500 στα 2€. Δεν είναι και τόσο φθηνά όσο θυμόμουνα…
Δεν υπάρχουν όμορφες παραλίες με την έννοια τουλάχιστον που εμείς έχουμε στο μυαλό μας. Υπάρχουν όμορφες ακτογραμμές και κάτι σαν τα λιμανάκια στην Βάρκιζα θα μπορούσα να σας δώσω σαν ιδέα. Σημειώνω ότι δεν επισκέφτηκα τα νησάκια του Κροατικού Αρχιπελάγους, οπότε πιθανόν να υπάρχουν. Σίγουρα η Κροατία είναι Η ΧΩΡΑ για τους νοσταλγούς του Μεσαίωνα και ελαστικούς με την αλαζονεία- πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- των κατοίκων της. Τα εθνικά της πάρκα Καθώς και όλη η Σλοβενία πάλι είναι ο παράδεισος των φυσιολατρών! Την διαφορά και εδώ κάνουν οι άνθρωποι. Οι Σλοβάκοι είναι σίγουρα πιο φιλικοί και πιο κοντά σε εμάς. Το ίδιο και οι Μαυροβούνιοι και οι Βόσνιοι. Για τους Σέρβους δεν ομιλώ γιατί είμαι σαφώς προκατειλημμένος- υπέρ- από παλαιότερες επισκέψεις και σχέσεις…
Κλείνω, λέγοντας ότι, το ταξίδι στις γείτονες χώρες είναι κάτι πού όλους θα ευχαριστήσει λίγο πολύ. Είναι γνώσεις και αφορμή σύγκρισης μια και όλοι ζούμε στα Βαλκάνια. Η διάχυτη – ως επί το πλείστον- μιζέρια δεν πρέπει να μας ξενίζει και πολύ, ειδικά μετά την καταντια μας των τελευταίων ετών…
Ευχαριστώ για την υπομονή σας να συνταξιδεύουμε με τους αργούς μας ρυθμούς. Ελπίζω να βρείτε χρήσιμα κομμάτια σε αυτό το οδοιπορικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου